VU Magazine 1981 - pagina 464

„Uit de Hortus" Al in het eerste nummer van VU-Magazine verschijnt ook een door hortulanus Daan Smit verzorgde rubriek met „tips over de verzorging van planten en tuinen". Een aanzienlijke correspondentieclub zal zich tussen Hortus en samenleving ontwikkelen via deze thans ook tien jaar bestaande rubriek. „Uit de Hortus" is een „must" geworden. Bij alle benauwende vraagstukken die worden aangesneden dient toch ook onder ogen te worden gezien wanneer het beste tijdstip daar is om de fuchsia te verpotten. Eenmaal waagde de hortulanus zich op glad ijs, nl. toen hij de vraag aansneed van wat voor boom Adam en Eva hadden gegeten, maar na raadpleging van de theologische faculteit, kon ook dit vraagstuk op voor alle lezers bevredigende wijze worden behandeld. Opvallend was dat trouwens de hele Genesis-problematiek nauwelijks meer leek te spelen in de jaren zeventig. 'n Vrucht van de forumavondenreeks eind jaren zestig? Tweemaal werd het onderwerp nog eens uitvoerig aangesneden in het blad, december 1972 en september 1977 (een aanval van prof. dr. J. R. v,d. Fliert op de EO-benadering van de zaak), maar niemand maakte zich daarover meer druk. Andere vraagstukken drongen zich op. Het eerste begon te spelen juist in de week waarin het eerste nummer van VU-Magazine verscheen. Wat was er aan de hand?

mogelijkheden eens spaak moest lopen. Misschien is dat wel de belangrijkste revolutie die zich in de jaren zeventig voltrok. Het denken vanuit onbegrensde mogelijkheden moest ingeruild worden tegen een denken in beperkte mogelijkheden. Nog steeds wordt gesparteld tegen deze onvermijdelijkheid. Tot de verweermiddelen behoort een nieuw woord uit de jaren zeventig: „doemdenker", waarmee de aandacht van de boodschap wordt verplaatst naarde boodschapper. Diens zorgelijke aard zou het eigenlijke probleem zijn. Een blijmoedig beleden groeigeloof kon aan de VU evenwel niet meer worden aangetroffen. Verschil van opvatting viel hooguit te signaleren welke consequenties uit de harde waarheid getrokken moeten worden dat de boel opraakt. De bioloog prof. dr. L. Vlijm (thans voorzitter van de Universiteitsraad) was de eerste die er in VU-Magazine van november '71 hard tegenaan ging. „Is de mens kroondrager over de schepping? Of is het bij de beesten af wat hij doet?" In alarmerende stijl schetste hij de mens als ,,kraker van de natuur". „Maar er i<omt een eind aan wat hij kan kraken. De uiteinden der aarde komen in het zicht."

Onheil Twee dagen voordat het eerste nummer van VU-Magazine uitkwam, heeft de Amerikaan Dennis Meadows van het Massachusetts Institute of Technology voor een select gezelschap van wetenschapsmensen en representanten uit het bedrijfsleven in het Natuurkundig Laboratorium van Philips in Eindhoven uit de doeken gedaan welk onheil de wereld wacht als we blijven leven, zoals we gewend zijn. In opdracht van een internationaal gezelschap, dat voor het eerst in 1968 in Rome bijeenkwam en voor rekening van de Volkswagen Stiftung (gekonfiskeerde gelden uit de Tweede Wereldoorlog, die voor goede doelen aangewend moeten worden), heeft hij met behulp van een computer becijferd dat het einde van de mensheid in rap tempo nadert. De eerste geruchten over een ,,Club van Rome" worden die week in omloop gebracht doorNRC/Handelsblad (Kool) en Haagse Post (Brugsma; „Apocalyps op Afbetaling"). De aantekeningen die week van de Commissie van Redactie VU-Magazine melden dat in de vergadering van 7 sept. '71 aandacht voor de Club van Rome wordt gevraagd (door verenigingsbestuurslid mr. D. Schut). De problematiek zal de hele jaren zeventig mee van invloed zijn op de inhoud van VU-Magazine. Kwam de boodschap van de Club van Rome volstrekt onverwacht? Zo lagen de zaken niet in het begin van de jaren zeventig. Menigeen reageert: Als ik het al niet gedacht had! Een lijstje „ideeën" dat zeven maanden eerder op 9 februari 1971 de ronde doet voor het te starten VUMagazine bevat reeds suggesties voor artikelen over „Het jaar Nul" en „Kan (moet) economische groei maar altijd doorgaan?" In feite bevestigde de Club van Rome slechts een breed levend vermoeden dat een manier van leven die uitgaat van onbeperkte vu-Magazine 10 (1981) 11 (december)

Prof. dr. L. Vlijm

Bezorgd maakte hij zich over de matige tot afwezige interesse van de kerken in deze problematiek. De VUMagazine-redacteuren hielden even hun hart vast toen hij onomwonden stelde: „De mens dient als kroondrager over de schepping, overbevolking van de aarde tegen te gaan. Men denke bij de geboorteregeling aan tvree kinderen per gezin." Bij bosjes zagen zij de abonnees reeds wegvlieden, maar zulks was in het geheel niet het geval. Blijkbaar concludeerden velen met Vlijm dat, gebod of verlof, er meer dan voldaan was aan Genesis 9:1-7 „Weest vruchtbaar en wordt talrijk. Wemelt op de aarde, ja wordt talrijk daarop." „Nooit in de geschiedenis van de mensheid is er zoveel honger geleden als thans", schreef prof. Vlijm. „En voor dit vraagstuk zal geen oplossing worden gevonden wanneer de problematiek van de overbevolking niet radicaal aan de orde wordt gesteld."

Prof. Van Rooijen In diezelfde maand nam prof. dr. J. P. van Rooijen afscheid van de VU als buitengewoon hoogleraar in de verzekeringswiskunde met een rede ,,demografische perspectieven". Hij sprak z'n voldoening uit over de daling van het geboortecijfer sinds 1965 (,,zeer abrupt") „hoewel de vrijmoedigheid om hierin 423

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen