GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

VU Magazine 1983 - pagina 320

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

VU Magazine 1983 - pagina 320

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

VU-psychologe Marijke Höwelerover:,,Van geluk gesproken"

„Ik zou geen hoogleraar kennen met zo'n vrijetijdsbesteding!" ,,Na de Utrechtsebrug zette Leo er goed de vaart in en keek nog even naar de contouren van z'n vermaledijde werkgever aan z'n rechterhand die in silhouet niet te onderscheiden viel van een crematorium. ,,Aan uw rechterhand ziet u de gevangenis", zei Leo terwijl hij naar de universiteit wees. ,,De Bijlmerbajes is links", zei Martje. ,,lk bedoel onze universiteit", lichtte Leo toe, ,,onze werkplek eigenlijk", hij rilde van het woord.' Dit citaat, waarin insiders het VUhoofdgebouw zullen herkennen, komt uit liet boek ,,Van geluk gesproken". Het is gesciireven door Marijke Höweler, die als klinisch psychologe aan de VU werkt. Deze roman, die oktober vorig jaar verscheen, is door de pers vrijwel unaniem lovend ontvangen. Een gedeelte van het boek speelt aan de VU. Ingewijden herkennen vaak beschrijvingen van allerhande zaken aan de VU, zoals de koffiebekertjes: ,,Het moet waarachtig niet meegevallen zijn om voor de koffiebekertjes de kleur uit te kiezen die koffie eruit doet zien als af waswater." Of de lift:,,CLeoJ... rende door de gang en wierp zicti de betonnen trap af terwijl de lift net ping-pongde dat fiij gearriveerd was om Leo naar beneden te laten glijden." Ook het ,,futuristische universiteitscomplex" figureert menigmaal in het boek. Minderonschuidige parallellen met de VU zoals in het werk van de wetenschappelijk medewerkers en hoogleraren, komen ook aan de orde. Eigenlijk is er in het hele boek niemand die werkt. Af en toe wordt er vergaderd, maar dan blijkt vrijwel niemand de stukken te hebben gelezen. De indruk wordt gewekt dat het werk van deze mensen alleen bestaat uit vergaderen, en niet uit inhoudelijk wetenschappelijk werk. Een voor de hand liggende vraag is dan in hoeverre de schrijfster zich voor dit boek heeft laten inspireren door haar eigen werksituatie aan de VU. Heeft het iets te maken met de omgeving waarin zij verkeert? Marijke Höweler: ,,Je schrijft altijd wel enigszins over de omgeving waarin je veel tijd doorbrengt, maar het is niet de reden waarom ik ben gaan schrijven. Marijke Höweler (foto AVC-Kees Keuch)

270

vu-Magazine 12(1983) 7 juli 1985

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 1983

VU-Magazine | 520 Pagina's

VU Magazine 1983 - pagina 320

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 1983

VU-Magazine | 520 Pagina's