VU Magazine 1986 - pagina 397

niet alleen in Egypte, ook een organisatie als de Verenigde Naties maakt zich grote zorgen over de omvang van het probleem. Je kunt hooguit hopen dat het aantal ziektegevallen wat terug zal lopen. Net zoals dat bij malaria is gebeurd. In Egypte komt die ziekte bijna niet meer voor. Of dat in de toekomst met bilharzia ook het geval zal zijn weet ik niet want de levenscyclus van de parasiet is nogal gecompliceerd en bovendien geassocieerd met het gedrag van mensen en hun economische situatie. Hoewel het een medisch probleem is, blijf ik erop hameren dat bij een verbeterde economische situatie en een hogere opleiding van mensen het aantal ziektegevallen drastisch kan worden teruggebracht. De vermindering van het aantal gevallen van bilharzia zoals we die de afgelopen tien, twintig jaar konden zien, is dan ook vooral daaraan te danken." De ziekte komt met name voor onder bewoners van het platteland omdat daar, in tegenstelling tot de steden, de sanitaire voorzieningen zoveel minder zijn. Door migratie van het platteland naar de steden kan de ziekte echter worden meegenomen. Een complicerende factor in dit geheel is het feit dat men de ziekte heel lang onder de leden kan hebben eer deze zich manifesteert. Een schooljongetje kan bij voorbeeld op zijn zesde jaar worden besmet, maar pas echt ziek worden als hij een volwassen man is. Prof. Mohamed woont met zijn vrouw en twee dochtertjes in een buitenwijk van Cairo, maar als zij naar het platteland gaan, verbiedt hij zijn dochters in het water te zwemmen en vertelt hen uiteraard ook waarom dat zo gevaarlijk is. In de kring van hoger opgeleiden zal de ziekte dan ook nauwelijks voorkomen, niet alleen omdat de voorzieningen beter zijn, maar ook omdat men over veel meer informatie omtrent bilharzia beschikt. Een uitgebreide voorlichtingscampagne is dan ook bepaald geen overbodige luxe. Dat vindt de Egyptische overheid ook en zo tracht men niet alleen de voorlichting te verbeteren maar ook het onderzoek naar de bestrijding van bilharzia te ondersteunen.

lent van de doctorstitel) komen twee hoogleraren van de VU naar Egypte om te bekijken hoe aan het Channel system beter vorm kan worden gegeven. Tot nu toe waren bezoeken van Nederlandse studenten aan Egypte aan de universiteit in Cairo persoonlijk getint, en waar het studiereizen betrof hadden deze alleen betrekking op archeologie of theologie. Het is de bedoeling dat ook Nederlandse biologie-studenten voor langere tijd aan de zoölogie-afdeling van Mohamed's universiteit kunnen studeren. Ahmed Mohamed vindt de uitwisseling van wetenschappelijke bevindingen bijzonder belangrijk, niet alleen omdat de universiteit in Cairo niet over alle faciliteiten beschikt, maar vooral omdat het wetenschappelijke klimaat in het westen zeer stimulerend is. Zijn twee studenten bezoeken nu bij voorbeeld congressen in binnen- en buitenland en kunnen zo hun eigen bevindingen toetsen aan die van andere wetenschappers. Vinden ze het leuk hier, vraag ik Ahmed tenslotte. "Ja, ze zijn hier graag, maar ze hebben wel enkele problemen", reageert hij. "Ik heb geprobeerd ze te helpen die op te lossen. Mijn eerste bezoek aan hen, vorig jaar augustus, was erg belangrijk. Ze zaten toen volop in de problemen: ze hadden hun vrouw achtergelaten in Egypte, ze hadden last van heimwee en het was moeilijk voor ze om alleen te wonen en kontakten te leg-

gen. Toen ik hier kwam, in 1974, werd ik direct opgenomen in allerlei families, maar dat lag voor hen anders. Ik heb ze uitgelegd dat ze niet al hun tijd aan het werk hoeven te besteden maar dat ze eens wat mensen moesten uitnodigen. Toen ik hier was, heb ik een heleboel Egyptisch eten voor ze gemaakt, niet zo heel erg goed, maar voor mijn doen redelijk. En dat vonden ze erg lekker. Het is belangrijk voor ze om de Nederlandse cultuur te leren kennen, net zoals de Nederlanders moeten weten wie Mohamed en Mokhtar zijn en waar ze vandaan komen. Bij mijn terugkeer dit jaar, merkte ik dat ze veranderd waren. Ze hadden hun vrouwen laten overkomen. En dat was wel belangrijk, want voor Egyptenaren is het erg moeilijk om zonder vrouw te leven. Ik had zelf ervaren dat het niet leuk was zo'n tijd van mijn vrouw gescheiden te zijn, en dat was bij hen eveneens het geval. Ook hadden ze meer kontakten met andere mensen opgebouwd en werden ze zelf ook regelmatig bij anderen uitgenodigd. Ik denk dat hun problemen nu wel opgelost zijn. En daar ben ik blij om." D

Wie prof. Ahmed Mohamed wil schrijven over bilharzia of hem in Egypte wil bezoeken fion bij de redactie zijn adres opvragen.

I

n dat kader moet men ook het Channel system zien; de overeenkomst die de universiteit van prof. Mohamed en de VU sloten om tot uitwisseling van kennis en menskracht over te gaan. Twee studenten van Ahmed Mohamed werken nu al twee jaar aan de biologische faculteit van de VU: Mohamed Bayomy en Mokhtar El Sadaani. Zij werken onder andere met een collectie tropische slakken die is ontstaan uit enkele slakken die prof. Mohamed bij zijn eerste bezoek aan de VU in 1974 meesmokkelde. Illegaal uiteraard. Nadat de studenten aan het eind van het jaar naar Egypte terugkeren om verder te werken aan hun PhD (het Engelse equiva-

VU-MAGAZINE — OKTOBER 1986

Enkele van de slakken die prof Mohamed meesmokkelde uit Egypte

351

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen