GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

VU Magazine 1986 - pagina 10

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

VU Magazine 1986 - pagina 10

3 minuten leestijd Arcering uitzetten

reigt in' tevstetS

Élfinaar •

• •

Een gesloten afdeling in de inrichting l'Aquila in Italië

Italië heeft in discussies over de beste geneeswijze van psychiatrische patiënten altijd een vooraanstaande rol gespeeld. De radicale beslissing tot het openen van de deuren van psychiatrische inrichtingen wekte in de rest van Europa veel verbazing en onbegrip. Toch was de achtergrond van de Italiaanse beslissing geen andere dan de vraag wie er nu eigenlijk ziek is: de 'patient' of de omgeving die zich met zijn of haar gedrag geen raad weet. Anneke van Ammelrooy rapporteert vanuit Italië over de nieuwste ontwikkelingen in deze discussie.

Anneke van Ammelrooy In de jaren zestig kwam in de Italiaanse psychiatrie een hervormingsproces op gang, dat in 1978 uitmondde in een revolutionaire wet. Aan dat proces lag een aantal ontwikkelingen ten grondslag die zich ook in andere westerse landen voordeden. Ten eerste het op de markt komen van nieuwe psychofarmaca, die het in veel gevallen onnodig maakten mensen nog langer op te nemen in inrichtingen. Met de nieuwe kalmerende middelen — de 'bijwerkingen' moesten nog ontdekt worden — konden mensen ook thuis hun psychoses, neuroses en depressies de baas blijven. Een ander element was de gebleken machteloosheid van psychiatrische theorieën en behandelingsmethoden, die gebaseerd waren op

het idee dat het gros van de psychische stoornissen te wijten zou zijn aan biologische afwijkingen, hersenbeschadigingen en andere lichamelijke oorzaken. Een groeiend aantal dissidente psychiaters keerde terug naar de — eeuwenoude — overtuiging dat niet in iemands lichaam, maar in zijn sociale voorgeschiedenis de verklaring voor zijn gekte en psychische moeilijkheden gezocht moet worden, en dan met name in de situatie thuis en op het werk, met het onderdrukkende gezin als grootste boosdoener. Bovendien werd het, zeker in Italië, onmogelijk nog langer te ontkennen dat veel inrichtingen verkapte opvangtehuizen waren voor alleenstaande, al of niet demente bejaarden en in de steek gelaten arme vrouwen, ofwel pure gevangenissen die niet genazen of behandelden. Integendeel, de mensen alleen maar nog

gekker maakten. Laatste essentiële faktor, die ook borg stond voor medewerking aan de 'revolutie' van de kant van de politiek, waren de uit de pan rijzende kosten van de intramurale geestelijke gezondheidszorg: het massaal voorkomen van opnames in inrichtingen zou veel goedkoper zijn. Vanaf het begin van de jaren zestig kwamen overal in Italië experimenten op gang met humanisering van inrichtingen, oprichting van opvangtehuizen voor bejaarden, psychotische kinderen, depressieve vrouwen. Er werden coöperaties opgericht om werk te verschaffen aan gekke mensen, zodat ze economische minder afhankelijk zouden worden. Hekken rond inrichtingen werden gesloopt, het gebruik van psychofarmaca tot een minimum beperkt of afgeschaft. In inrichtingen werden democratische vergaderingen van patiënten en per-

VU-MAGAZINE - JANUARI 1986

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 1 januari 1986

VU-Magazine | 496 Pagina's

VU Magazine 1986 - pagina 10

Bekijk de hele uitgave van woensdag 1 januari 1986

VU-Magazine | 496 Pagina's