VU Magazine 1988 - pagina 370

Het straatbeeld in Rangoon. Foto Frans Welman

Generaal Ne Win: de reputatie meedogenloos te zijn. Foto ANP

eeuwenoude religieuze bouwwerken; Pagan, de ruïnestad met 5.000 tempels bijvoorbeeld, de Schwe Da Gon Pagode in Rangoon en Mandalay Hill aan de Irrawady. Mooi en interessant, maar merken buitenlanders iets van onze armoede, van de eindeloze burgeroorlog? Waarom heeft

niemand daar oog voor? Komen toeristen dan alleen kijken?" Als om moed te vatten schudt Maung Maung Ta zijn hoofd. Op een teken van zijn vrouw komen drie mannen en twee vrouwen de kamer binnen. Hij introduceert: "Het spijt me dat we niet direct

open konden zijn. We moeten nu eenmaal voorzichtig zijn. Verlinkers brieven onmiddellijk alles over wat op samenscholing of organisatie duidt. Wij zijn een groepje gelijkgestemden die vinden dat de socialistische staat van Ne Win een farce is; de staat stort het volk in armoede. Er zijn meer van deze groepjes, maar vanwege de gevaren kunnen we slechts spaarzaam contact met elkaar hebben. Er zijn geen vakbonden of partijen waarin gedachten vrij kunnen worden uitgewisseld. Oppositie wordt met wortel en tak uitgeroeid. Je moet lid zijn van een comité anders ben je al verdacht. Dan moet je je verantwoorden. Je wordt 'uitgenodigd' om te vertellen

Birma vanaf 1947 1947: De Unie van Birma wordt onafhankelijk van Groot-Brittannië. 1948: U Nu president en voorzitter van de Volkspartij voor Vrijheid en Anti-fascisme. 1948-1958: In tien jaar groeide de Unie van Birma van een samenleving waarin de verschillende volken gerepresenteerd waren naar één waarin de Birmanen de dienst uitmaakten. 1958-1962: De Shan roepen officieel een eigen staat uit. Vooral de Kachin in het noorden en de Karen in het zuidoosten weten krachtig op te treden. De Karen hebben voor de poorten van Rangoon gestaan. 1962: Bloedige militaire coup door generaal Ne Win. Ne Win roept zichzelf uit tot president van een nieuwe staat op socialistische grondslag. Politieke partijen worden verboden. Er is één partij: de Socialistische Programpartij. Het socialisme van Ne Win blijkt een variant op een centraal geleide dictatuur. Van boven komen directieven die tot op dorpsniveau moeten worden uitgevoerd. Iedereen wordt gecontroleerd op naleving van het nieuwe beleid. Ne Win wil het land zonder hulp of inmeninging van buitenaf zelfvoorzienend maken en uit eigen middelen ontwikkelingen financieren. Iedereen moet meehelpen dat ideaal te verwezenlijken. Volgzaam gedrag wordt beloond met promotie, afwijkend gedrag bestraft. 1962-1986: Het land raakt internationaal in een isolement. Ontwikkelingen stagneren. Studentenprotesten worden keer op keer bloedig neergeslagen. De economie van het potentieel rijke land - het bezit grote hoeveelheden grondstoffen - raakt in het slop. De burgeroorlog versterkt deze trend. In de loop van de tijd ontwikkelt zich een zwarte markt die tot 50 procent van de economie omvat. De volken langs de grens met Thailand hebben de zwarte handel vast in handen; met die inkomsten financieren zij hun legers en wapens. Bezoekers mogen zich uitsluitend in het door de regering gecontroleerde deel van Birma ophouden. Een week en niet langer. De rest van het land is vanuit Birma hermetisch van de buitenwereld afgesloten. 1986-1987: Bijna alle volken sluiten zich militair aaneen in het Natio-

VU-MAGAZ:NE—OKTOBER

19

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen