VU Magazine 1989 - pagina 465

ventariseer eerdere interventies 'van bovenaf', inclusief die van buitenlandse donoren, vóór aanvang van de projectuitvoering, Zo ontstaat immers inzicht in houding en strategie van de doelgroep ten aanzien van dergelijke ingrepen. Daarbij mogen informele organisaties van de doelgroep zelf niet over het hoofd worden gezien. De westerse onderzoeker zou op zijn minst samenwerking moeten zoeken met iemand van de doelgroep. Een op ontwikkeling gerichte interventie is gebaseerd op een dialoog tussen projectleiding en doelgroep. Zo'n dialoog komt alleen tot stand wanneer beiden zoeken naar wederzijdse aanknopingspunten in eikaars culturen, wanneer beiden trachten in te haken op wederzijdse percepties van de werkelijkheid. Dat vergt een 'medium', dat naast projectuitvoerders functioneert en is samengesteld uit een begeleider namens de donor en één namens de doelgroep. Dit medium kan een brugfunctie vervullen en eventuele botsingen van belangen verhelderen en oplossen. Het verdient zeker aanbeveling om ook tijdens de

uitvoering van het project een klein team 'in het veld' te hebben dat voortdurend meeloopt, evalueert en zonodig bijstuurt. Via zo'n medium kunnen allen die belang hebben bij het project wezenlijk participeren. Dan wordt hopelijk de kans verkleind dat we voortgaan met het oprichten van inmiddels spreekwoordelijke 'kathedralen in de woestijn' die door hun slechte fundering in de

Manipulatie? Inderdaad, maar elke vorm van communicatie is manipulatief. lokale cultuur al gauw de aanblik bieden van een ruïne, D Dit artikel is de beknopte versie van een uitgebreid essay, getiteld 'Naar een wezenlijke dialoog met de Derde Wereld'. Dit essay is verkrijgbaar via het Centrum voor de Studie van het Onderwijs in Ontwikkelingslanden (CESO), telefoon: (070) 510 591. Rogier van 't Rood (sociaal-geograaf) werkt bij het CESO. Peter Vijverberg (pedagoog) is gespecialiseerd in kennisoverdracht aan allochtonen in Nederland.

'M^M'^MÉ^'^M mmm.mii^immmm^^

ST R A A T V O E D S E L De economie van het 1

Koop geen eten op straat, waarschuwt de eerste de beste reisleider in een arm, warm land. De derde-wereldvariant van fast food laat aan hygiëne te wensen over, maar is voor de bevolking onmisbaar. Als inkomen en als voedsel. RUTGERSCHILPZAND Uit onderzoek blijkt dat een kwart van wat een Indonesisch gezin aan eten uitgeeft, wordt gebruikt om straatvoedsel te kopen. Bij mensen met een laag inkomen kan dat oplopen tot meer dan negentig procent. Deze mensen, bijvoorbeeld migranten van het platteland of studenten, hebben vaak geen geld voor een keukenultrusting of ingrediënten. Eten op straat is voor hen veel voordeliger, In de smalle steegjes van Bogor op West-Java wemelt het van de eetgelegenheden. Een baksoVU-MAGAZINE—DECEMBER 1989

verkoper, die met al zijn benodigdheden aan een draagstok de wijk door loopt. Tafels voor de huisdeuren met gebakken banaan of gewoon een kommetje op straat met wat pennen kippedarmsateh. Allemaal zijn het voorbeelden van straatvoedsel, voedsel dat men kant en klaar koopt bij kleine, niet-geregistreerde handelaren. Naar de kwaliteit van het straatvoedsel en naar de mensen die het verhandelen, doet de landbouwuniversiteit van Bogor onderzoek, in samenwerking met TNO en de Dienst voor Ontwikkelingssamenwerking van de Vrije Universiteit, Dit 23

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen