VU Magazine 1989 - pagina 84

SameasteUing: Gert J. Peelen

Virus-vrij. Foto Gert J. Peelen

Besmet Wat aids is voor de mens, is de zwoegerziekte voor het schaap. Niet zomaar een vergelijking, want zwoegerziekte en aids lijken in meer dan één opzicht op elkaar. In beide gevallen gaat het om een wereldwijd voorkomende ongeneeslijke ziekte met een lange incubatietijd. Net als de seropositieve mens, kan een besmet schaap jarenlang drager zijn van het virus, zonder ziek te worden. Bovendien vertonen beide virussen opmerkelijke overeenkomsten. Maar er is verschil: de zwoegerziekte kan nu met succes worden voorkomen. Dat hebben de schaapjes vooral te danken aan de inspanningen van de Utrechtse viroloog DJ. Houwers, die er zijn promotie-onderzoek aan wijdde. Het virus heeft de 23.000 Nederlandse schaapskuddes, met in totaal zo'n 750.000 schapen, danig in zijn macht. Tachtig procent van de kuddes

38

blijkt besmet, terwijl in de besmette kuddes één op de drie schapen drager is. Voor de eigenaren, die heus niet wenend bij elk dood schaap teneerliggen, is dat bovenal een economisch probleem: schapen in gezonde kuddes worden gemiddeld zes jaar oud, hun soortgenoten in besmette kuddes maar vier. Het vinden van een vaccin tegen het virus leek vrijwel uitgesloten. Daarom richtte het onderzoek zich op mogelijkheden om besmetting te voorkomen. De technieken om anti-stoffen in het bloed op te sporen werden verbeterd en fokkerijen benaderd om het bestrijdingsprogramma op heterf toe te laten. Regelmatig bloedonderzoek en uitsluiting voor de fok van virusdragers hadden tot resultaat dat circa negentig procent van de fokkerijen inmiddels 'virusvrij' is. Dit bestrijdingsprogramma geeft meteen ook aan waarom het verwante aids-virus voorlopig nog niet overwonnen is.

Wee In het belang van het ongeboren kind dienen vroeggeboorten zoveel mogelijk te worden voorkomen. De heren en dames medici zullen er dan ook steeds alles aandoen de zogenaamde weeënactiviteit in een te vroeg stadium, met alle denkbare middelen tegen te gaan. Daartoe strekt bijvoorbeeld de zogeheten 'weeënremmer': een adrenaline-achtige stof die, via een infuus toegediend, de samentrekkingen van de baarmoeder tegengaat. Echt prettig is dat niet, omdat de weeënremmer zoals bij medicamenten vaker het geval is - nare bijwerkingen kan hebben.

Maar weinig vrouwen kunnen ertegen; de meesten gaan trillen en zweten, krijgen angstgevoelens en hartkloppingen, of worden misselijk. Twee klinisch psychologen van de Universiteit van Amsterdam, die wel eens verder wilde kijken dan de medicijnkast diep is, trokken zich het lot van deze vrouwen aan. Zij vroegen zich af of enige afleiding de met weeënremmer bewerkte vrouwen misschien goed zou doen. Daartoe vertoonden zij een informatieve videofilm die dieper inzicht verschaft in de specifieke situatie van deze aanstaande moeders. De resultaten waren tweeslachtig: terwijl de ene groep zich tijdens de vertoning beter ging voelen, repte het andere deel achteraf van een verergering der klachten. Het totale aantal klachten verminderde echter wél fors toen, na de documentaire. Bugs Bunny en Tom & Jerry op het scherm verschenen; een vrolijke tekenfilm doet wonderen, zo bleek. Nu breken deze klinisch psychologen zich alleen nog het hoofd over de vraag wat te doen met de verpleegkundigen die wat wee worden bij het zien van Betty Boop.

Samenwerking 'Studeren doe je in een stad!', roept de Universiteit van Amsterdam wervend. 'In Tilburg is het hard studeren...', meldt de Katholieke Universiteit Brabant in olijke advertenties die vooral de frivolere kant van het studeren tonen. Marktpositionering heet zo iets in reclametaai. En de drastische daling van het aantal potentiële studenten in de nabije toekomst is de oorzaak van

'Het is hard studeren in Tilburg! deze ongekend hevige concurrentiestrijd waarin ook andere 'ondernemende' universiteiten zich niet onbetuigd laten. Tegen die achtergrond wekt het haast verbazing dat de universiteiten tot zoiets als samenwerking nog in staat zijn. Als uitvalsbasis hiervoor dient de Vereniging van Samenwerkende Nederlandse Universiteiten (VSNU), die er op uit is de gezamenlijke instellingen wat minder als een slangenkuil te doen ogen. Een resultaat van die arbeid is nu, met medewerking van HBO-Raad en Elsevier, verschenen in de vorm van een 'studiealmanak 1989'. Daarin vindt de aanstaande student een compleet, betrouwbaar en gedetailleerd overzicht van alle studierichtingen die aan universiteiten en hogescholen kunnen worden gevolgd. Hoog tijd dat de voorlichting op deze wijze werd gebundeld, riep drs S.J. Noorda, voorzitter van de Beleidsgroep Studievoorlichting van VSNU en HBO-Raad, toen hij het werk publiekelijk ten doop hield. Hij vond het late tijdstip even merkwaardig als een PTT die pas vandaag een volledig telefoonVU-MAGAZINE—FEBRUARI 1989

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen