VU Magazine 1990 - pagina 191

tief hoog aangeschreven trekpleister, waar olifanten en beren bijna decorstukken zijn. Het Biochron - dat de evolutieleer aanschouwelijk maakt -, het Africanum, de Vlindertuin; het Noorderdierenpark heeft leuke, compacte attracties. Tussen withandgibbons en badende olifanten door leidt het pad naar de Hof van Heden: een grote kas. Er hangt zo'n typisch wazige atmosfeer. "Veel planten zouden er heel anders uitzien als de mens zich er niet mee bemoeid had", is de eerste gedrukte boodschap. Kleurige panelen en vitrines vol dagelijkse eetwaren drukken ons met de neus op de feiten. We eten veel brood en groenten, maar ook via kaas en melk krijgen we landbouwgewassen binnen. Een zwetende vader probeert dat wonder geduldig aan zijn kleuterzoon uit te leggen. Het kind kijkt aandachtig.

plantje. Hier een voorbeeld van een minuscuul cactuskweekje met groeihormoon, daar een stekje rhodondendron behandeld met beworteHngshormoon. Nu luidt de boodschap: "Het is niet onmogelijk dat u over enkele jaren in een bos loopt dat uit reageerbuisjes komt." Voordeel voor de kweker is dat een partij boompjes of plantjes, gelijktijdig grootgebracht met de moderne technieken, ook allemaal op hetzelfde moment op de markt kunnen worden gebracht. De ene plant heeft niet aan meer wind of regen bloot gestaan dan de andere. Zo is de orchideënteelt enorm toegenomen door de reageerbuistechniek. De kostbare bloemen hebben hele kleine zaadjes met een minimale voedselvoorraad. Bij de traditionele teelt kwam een groot deel van het zaad niet op.

Eén van de ruim twee meter hoge panelen, verdeeld in afzonderlijke verticale stroken, vermeldt: 'Niets aanraken, werkt automatisch'. Maar hoe lang we ook kijken, de fotowand blijft steken bij een grote landbouwmachine, ofwel combine, in het maaiveld. Laten we het er maar op houden dat alles hier voor het hoogseizoen nog een grote onderhoudsbeurt krijgt. Boven ons hoofd knerst en piept het. Een glaspaneel opent zich vanzelf.

lles leuk en aardig en het is vermakelijk dat de gerberakweker zich over modekleuren laat adviseren door het Amsterdamse Confectiecentrum, maar, dacht de inrichter, we moeten de toeschouwer zo langzamerhand eens waarschuwen. In een glazen kastje grijnst een reusachtige tomaat ons toe. Zo groot als een prijspompoen en niet van echt te onderscheiden. Hij blijkt het produkt van huisvlijt. In de toekomst is zoiets niet uitgesloten, dreigt het opschrift. Alsof de wereld door reuzeplanten overwoekerd gaat raken. Wat is er nu eigenlijk zo bedreigend aan die zucht tot het kweken van alles wat de markt maar wil, die veredehngsdrift? Een hoge vaas in de mode? De kweker verlengt gewoon de stelen van zijn tulpen. Een kleinbloemige azalea maakt furore? Laten we ook eens een grootbloemige op de markt brengen. Is dat verkeerd? Kruisen, kruisen en nog eens kruisen. Het doet denken aan die ene duif met dat paarse gezwel, die intussen duizenden nazaten heeft bij wie het rare uitstulpsel de normaalste zaak van de wereld is. De populaire kamerplant dieffenbachia hchtgroene bladeren en stam met witte vlekken - is ook door één zieke voorouder voor generaties getekend. Kruisen kan nu zelfs al met planten die geen familie van elkaar zijn. Het levende bewijs is hier: een wat zielige plant waar in theorie zo-

T

oen de westerse mens geen honger meer te vrezen had, wilde zijn oog ook wat, doceert de Hof van Heden. Kwekers kwamen met diepblauwe druiven en felgele bananen op de proppen. Eetbare bloemen sieren menig hoofdgerecht. Ook de aardappel, die zo'n ouderwets en burgerlijk imago heeft - we eten toch minstens zo vaak pasta en rijst? -, is een supergewas geworden. We zien hoe stekjes vroeger in de zogenoemde koude bak moesten 'aanharden', alvorens de wijde akker op te kunnen. Naast de bak hangt een smetteloze, blauwe overall. En daar weer naast: een witte jas. Want de boer is een laborant geworden. De koude bak heeft plaats gemaakt voor een steriele kamer met reageerbuisjes. In honderden laag opgestelde reageerbuisjes is te zien dat elk stukje van een plant - dus niet alleen het zaad - kan uitgroeien tot een nieuw VU-MAGAZINE—MEI 1990

A

wel tomaten als aardappels aan kunnen groeien. Door de microscoop zien we het verschil tussen tomatenzaad, aardappelzaad en tomatoffelzaad. Verderop een demonstratie van de eb-en-vloedtechniek, waarmee de kweker met een druk op de knop een hele kas vol planten een tijdelijk voetenbad kan geven. En kweken op steenwol; hier krijgt het museum meer iets van een les voor amateurkwekers. Wat is watercultuur? Licht het klepje onder het slaplantje op en zie: de wortels hangen in stromend water. "Vandaar dat die sla soms zo waterig smaakt," grapt eerdergenoemde vader. In het midden van deze ruimte is een uitstalUng van plastic fruit gemaakt, opgetast op een manshoge schaal met verdiepingen. De hoorn des overvloeds. Jammer dat het fruit zo stoffig is. Alsof die overvloed eigenlijk tot het verleden behoort.

I

n de naastgelegen kas klatert het water van de rijstterrassen. Bananen, cocospalmen: hier komt het karakter van de dierentuin weer boven. De vader en het jongetje laten zich niet afleiden. Ze hebben een reusachtige wereldkaart ontdekt waarop je gebieden kunt laten ophchten. De lichtschakelaars corresponderen elk met een bepaald gewas in een kleine vitrine. Een druk op de knop bij de rubberbinnenband en Brazilië brandt. Rijst komt oorspronkelijk uit de contreien van India en koffie uit Afrika. Alle knoppen proberen we uit, maar niet één keer schijnt het licht achter dat Noordeuropese vlekje waar we ons bevinden. Zelfs de aardappel komt uit Zuid-Amerika. En kool dan? Uit het Middenoosten. Achter een dun wandje klinkt de stem van een bekend televisiepresentator. Ha, video! Alles wordt nu duidelijk. Op het doek een close-up van een peinzende bloemenhandelaar op de veihng. Het rad van avontuur draait, hij houdt de vinger aan de knop. Vliegtuigen vol bloemen vliegen door het beeld. Kortom, kweken is big business. O Noorderdierenpark/Hof van Heden, Hoofdstraat 18, Enunen. Geopend; dagelijks van 9 tot 17 uur. Toegangsprijs: fl. 15,-, kinderen tot 3 jaar gratis, 3 tot en met 9 jaar en 65-plussers fl. 12,-. Voor meer informatie: 05910-18800.

13

I

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen