VU Magazine 1993 - pagina 50

H E T B o E K "Wat goed werkt is hetzelfde verhaal altijd maar weer opnieuw vertellen; dezelfde boodschap steeds in een nieuw jasje steken", aldus een geïnterviewde in een boekwerk dat in dit opzicht de daad letterlijk bij het woord voegt. 'Milieudaden' heet het, en de basis ervan wordt inderdaad gevormd door het overbekende verhaal van een milieu dat door altoos schennende mensenhanden ernstig is aangetast. Maar de jas is nieuw en modern; feestelijk haast, wat weer verband houdt met het feit dat dit ook een jubileumboek wil zijn, verschijnend ter gelegenheid van het tienjarig bestaan van de Wetenschapswinkel van de Vrije Universiteit. Gemengde gevoelens dus. Want de boodschap die opstijgt uit de vele foto's, de verhalen en interviews op de spitsvondig vormgegeven pagina's van kringlooppapier, blijft er één vol van verwijt en ingehouden woede, gelardeerd echter, met zorgvuldig gedoseerde randjes hoop. Aan de wanhoop voorbij, willen de samenstellers met dit boek vooral "laten zien dat er wel degelijk iets gebeurt en dat er echt iets aan het veranderen is". De teneur is duidelijk: het doemdenken, zo stelt een milieupubliciste meteen al aan het begin van het boek, moet plaatsmaken voor het "doendenken". En wel onmiddellijk. Want de grootste makke van de hedendaagse mens, vindt zij, is zijn bedachtzaamheid; zéker in milieuzaken. "De files op onze snelwegen zitten vol mensen die gisteren nog van plan waren om 'morgen eens met de trein te gaan'." Van die dingen! Wat het milieu nodig heeft, zijn mensen "die, eventjes maar, nadenken over de situatie en dan meteen doen wat er voor staat om de boel te veranderen." Als de wiedeweerga naar de papierbak met dit boek!, denk ik impulsief. Maar bedachtzaam als ik ben vind ik dat weer zonde van de prachtige foto's. Tussen mij en het milieu komt het nooit meer goed, vrees ik. (GJP)

Jeanine de Bruijn (red.). Milieudaden, Uitgeverij Jan van Arkel, f 24,50. v u MAGAZINE FEBRUARI 1993

Doendenken Op de plank Mr. D. G. Jansen, Een milde dood; praktische liandleiding bij vrijwillige euthanasie en weigering van levensverlengende behandeling, Balans, f24,50. Beknopte maar volledige gids voor zowel de leek als de professionele hulpverlener voor wie een humane wijze van sterven allang geen taboe meer is. /-/. Schellekens e.a.. De DNAmakers; Architecten van het leven. Natuur & Techniek, f74,50. Met het in kaart brengen van DNA zijn ook de mogelijkheden toegenomen om in te grijpen in het erfelijk materiaal van plant, dier en mens. Een fraai en uitvoerig boek over de vele facetten van DNA-onderzoek, dat onmisbaar is voor een ieder die zich een zelfstandig oordeel wil aanmeten.

Sytze van der Zee, Voor Führer, volk en vaderland; De SS in Nederland, Prometheus, f 36,90. Waren het er nu 70.000? Of toch 'maar' 25.000? In elk geval waren het er teveel: Nederlanders die zich in bezettingstijd vrijwillig aanmeldden bij de Waffen-SS. Geen opwekkend verhaal, deze heruitgave van het boek dat Van der Zee (hoofdredacteur van Het Parool) al in '67 voor het eerst liet verschijnen. John L. Casti, Verloren paradigma's. Contact, f69,50. Is de mens uniek? En, zo ja, in welk opzicht? Dat is het leidende thema in een boek dat, naar de flaptekst belooft, "de opwindende speurtocht" van de wetenschap behelst naar steeds verfijndere kennis van de plaats van de mens in de kosmos. Die plaats zou uiteindelijk wel eens heel erg bescheiden kunnen blijken, zoals de titel van het boek al doet vermoeden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen