VU Magazine 1994 - pagina 370

^^Typische gang van zaken: het is wel de bedoeling dat hoger onderwijs voor iedereen bereikbaar is, maar we schrikken als het gebeurt. ^^

16 v u MAGAZINE 0KT08ER 1994

overlegden tenslotte altijd als er feestelijkheden waren. Maar dat ging over het corps, een instelling waar ik behoorlijk de pest aan had. Ik zag de studenten als onze consumenten, als de enige groep die werkelijk deskundig was op het gebied van het onderwijs dat ze kregen. "In de praktijk ging het zo met dat onderwijs. Toen ik begon in Groningen wilde ik een ander boek gaan gebruiken voor het onderwijs in de economie. Ik legde dat voor aan de 'Juridische Faculteit', dat wil zeggen aan de twaalf hoogleraren die daaraan waren verbonden. Als die vergaderden waren zij de faculteit. Er werd wat over die nota heen en weer gepraat, men vroeg H Toen was besturen nog eenvoudig. Ik heb me zich bezorgd af of het allemaal niet te moeilijk er wel eens over verbaasd, dat hoogleraren te- werd, en daarna ging de voorzitter over op het genwoordig zoveel tijd aan vergaderen beste- volgende agendapunt. Ik vroeg wat er besloten den en relatief heel weinig tijd aan het luerk was op mijn voorstel en kreeg te horen dat er waarin ze echt goed horen te zijn, namelijk geen besluiten werden genomen over de inwetenschappelijk onderzoek en onderwijs. houd van andermans vakken. 'Onze jonge col"Ach, ik ben lid geweest van allerlei besturen en lega heeft nog niet begrepen wat de autonomie raden, ook een tijdje van de universiteitsraad van de hoogleraar inhoudt', zei Beekhuis, die wat als bijzonder heavy wordt beschouwd, maar ook niet aan de conversatie had deelgenomen. ik heb er weinig last van gehad. Ik heb het nogDat hoorde niet. al lichtzinnig opgevat. Dat het bestuurlijke werk "Natuurlijk was er in de wandelgangen wel belastender is geworden, is onvermijdelijk; een overleg tussen hoogleraren over de inhoud van gevolg van de schaalvergroting, van de grotere de colleges, maar overzicht had niemand en van aantallen studenten en medewerkers en de toeechte coördinatie was geen sprake. Daarom wilname van de onderzoeksgelden. Dat geeft een de ik de studenten erbij betrekken, dat waren andere sfeer. Tegenwoordig komen daar de bede enigen die wat van het onderwijs afwisten. zuinigingen bij. Typische gang van zaken: het is Ik schreef daarover een nota en legde die voor wel de bedoeling dat hoger onderwijs voor ieaan de Juridische Faculteit, de verzamelde dereen bereikbaar is, maar we schrikken als het hoogleraren dus. Ze zaten me voornamelijk gebeurt. verbaasd aan te kijken. Maar toen kort daarop de Studenten Vakbeweging opkwam had ik "Wat dat onderzoek betreft: toen ik begon werd daar, in tegenstelling tot wat nog wel eens gedat op de universiteiten gewoon niet gedaan. dacht wordt, geen moeite mee. Het waren keuHet Centraal Bureau voor de Statistiek, het rige jongelui, die overleg wilden over hun stuCentraal Planbureau en het Nederlands Econodie en over beurzen. Daarin hadden ze voor misch Instituut deden empirisch onderzoek, honderd procent gelijk. Ik ben voor studenten maar hoogleraren deden 'bovenzoek', die zaten in de faculteitsraden, mits ze zich fatsoenlijk en thuis en dachten na. Mijn collega EJ. de Jong constructief gedragen. Uiteindelijk wilde ik heeft eens uitgerekend wat de bijdrage van de overigens wel de baas blijven in mijn eigen vakuniversiteit was aan het provinciale inkomen. gebied; ik zocht vooral overleg. Dat was al heel wat. Keynes heeft ook nooit "Het zoontje van onze achterburen, we woonstelselmatig empirisch onderzoek gedaan en zelf den toen aan de Troelstralaan in Groningen, ben ik er ook niet geschikt voor. Ik kan niet rekwam daarover met me praten. Hij heette Sjakkenen." kie, Sjakkie Wallage, en hij was een van de actieve studenten. Hij heeft me nog eens gevraagd of Een andere oorzaak voor de toename van de ik een schilderij wilde maken voor het kantoor tijd die een hoogleraar aan management en bevan de Groninger Studentenbond, de GSB. stuur moet besteden, ligt, aldus Pen, in de opVandaar dat er daar jarenlang een knoert van komst van 'research-projecten'. "Toen ik in een schilderij van me heeft gehangen, ook toen Groningen begon waren er tv/aalf hoogleraren de GSB allang in marxistisch vaarwater was teaan de Juridische Faculteit en één medewerker. rechtgekomen. Toen mijn collega Immink voorstelde om een medewerkster aan te stellen die research moest "Vooral dat laatste was eigenlijk ongelofelijk. In gaan doen, zei iemand 'Wat doen? Waarvoor?' Nederland, een land met vrijheid van meningsHet bleek te gaan om het bestuderen van oude uiting en een vrije pers, was algemeen bekend geschriften in Mechelen. Dat was destijds rewat er in de Sovjet Unie gebeurde en toch zasearch. ten daar opeens al die studenten die lid van de C P N waren met een enkele sier-PSP'er ertus"Na eenjaar of tien, zo ongeveer in 1966, besen voor de democratische schijn. De generatie gon ik me af te vragen waar de studenten eivan Wallage was in vlot tempo afgelost door genlijk waren. Er was geen overleg met hen als aanhangers van de D D R en van Cuba, al zaten groep, al zeiden collega's dat ze uitstekende er ook wat PvdA'ers tussen die daarnaar hun contacten met studenten onderhielden. Ze

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen