GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

VU Magazine 1996 - pagina 76

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

VU Magazine 1996 - pagina 76

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

Maarten van Helden: "Deze groene sector zit in de verdomhoek."

De opstelling met behulp waarvan het 'elektrisch penetratie-gram' tot stand komt.

daarop volgend testen van de smaak van het sap met behulp van een in de mondholte aanwezig smaakorgaan. Juist door die noodzaak tot penetreren is de schade die bladluizen aan een gewas toebrengen vrijwel altijd groot. Afgezien van de vervuiling die hun aanwezigheid op de plant achterlaat in de vorm van honingdauw (dat is de suikerhoudende ontlasting van de luis), veroorzaken deze stiletpenetratie en het speeksel dat daarbij in de plant wordt afgescheiden, groeistoornissen bij het gewas. Bovendien kan via stiletpenetratie de overdracht van plantevirussen (de zogeheten 'vectorschade') plaatsvinden. Voordat een luis überhaupt aan

voedselopname toekomt, heeft hij vaak een lange zoektocht vol ontberingen achter de rug. En zelfs wanneer hij eenmaal goed en wel op zijn waardplant is geland, moet hij eerst nog heel wat inspanningen verrichten en testpenetraties uitvoeren alvorens hij een 'zeefvat' met voedselrijk floèerasap kan aanboren. Dit floëemsap onderscheidt zich van het niet voedzame vocht uit de houtvaten (het xyleem] van de plant, dat de luis slechts opzuigt om, uitgedroogd na een lange speurtocht naar het geschikte gewas, zijn vochtgehalte weer op peil te brengen. Dergelijke houtvaten vertonen een onderdruk, zodat de bladluis actief moet zuigen om het vocht binnen te krijgen. An-

ders is dat echter na het aanboren van een zeefvat. Daarin is de hydrostatische druk zo hoog dat, in de woorden van Tjallingii, de luis zich passief met het floëemsap kan laten vollopen.

Giftig Meer dan om het gedrag van de bladluis, is het Van Helden in de voortzetting van zijn promotie-onderzoek te doen om de stoffen in de plant die de luis, na een eerste voorzichtige smaaktest, doen besluiten af te zien van voedselopname uit de desbetreffende plant. Welk van de talloze stoffen die in het plantesap zijn terug te vinden, brengt bij de groene slaluis nu net die

WETENSCHAP, CULTUUR e) SAMENLEVING - MAART I^)<)(>

6

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van maandag 1 januari 1996

VU-Magazine | 568 Pagina's

VU Magazine 1996 - pagina 76

Bekijk de hele uitgave van maandag 1 januari 1996

VU-Magazine | 568 Pagina's