VU Magazine 1996 - pagina 370

Sturen onder stress Autorijden is een vorm van mentale arbeid. En de mentale belasting van de bestuurder is de laatste jaren alleen maar toegenomen. Het rijgedrag van een gezapig chauffeur verkeerskundig doorgelicht.

Eric Le Gras

"U rijdt te hard. U mag hier vijftig." De stem klinkt neutraal, maar ik bespeur een verwijtende ondertoon. De plek waar we rijden, vlakbij het bejaardentehuis van Haren, ken ik goed. Ik kom er regelmatig langs als ik op pad ben voor mijn werk of om kennissen te bezoeken. Nooit geweten dat ik hier te hard reed. Maar de computer die me waarschuwt zal wel zorgvuldig geprogrammeerd zijn en ik matig dus mijn snelheid. Even verderop, op de A28

10

WCS SEPTEMBER

I996

naar Groningen, kom ik op de rechter rijstrook achter een vrachtwagen terecht. Om soepel links in te voegen geef ik gas, zodat ik in de buurt van de achterbumper van mijn voorligger beland. Weer die stem: "U houdt niet voldoende afstand." "Is dat niet wat overdreven?" vraag ik dr Dick de Waard van het Verkeerskundig Studiecentrum van de Groninger Rijksuniversiteit. "Zo dicht zat ik er toch niet op?" Gelukkig geeft De Waard

me gelijk: "Ik heb de computer tamelijk ruim afgesteld. Hij geeft nu een seintje als je de afstand tussen je voorligger en jezelf in minder dan twee seconden aflegt. De proefpersonen in mijn onderzoek mochten evenveel afstand houden voor de computer ze een waarschuwing gaf, al is een marge van één seconde nog net veilig." Psycholoog De Waard promoveerde onlangs in Groningen op een proefschrift over de mentale belasting die auto-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen