GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

VU Magazine 1997 - pagina 160

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

VU Magazine 1997 - pagina 160

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Schoonmaalater ruimt patiënten op Ook gelezen in de krant? In het Pelonomi-Ziekenhuis in Bloemfontein (ZuidAfrika) stierf maandenlang iedere vrijdag een patiënt in hetzelfde bed. De oorzaak kwam pas na diepgaand onderzoek aan het licht: iedere vrijdagochtend trok de schoonmaakster de stekker van de beademings- en hartbewakingsapparatuur uit het stopcontact en plugde de stekker van haar poetsmachine erin. Het ronken van haar apparaat overstemde het doodsgereutel van de patiënt. Als de vloer weer glom, verwisselde ze de stekkers en verliet ze de zaal. Dit bericht ging vanaf de zomer van 1996 via Internet de wereld rond en haalde ook de kolommen van de respectabele New Scientist. Een raar verhaal, vond de ZuidAfrikaanse journalist Aithui Goldstuck. Hij ging op onderzoek uit en onthult op zijn website 'Legends from a small country' de herkomst van de nieuwste mediasage. De eerste krant die het bericht afdrukte, was Die Volksblad uit Bloemfontein. Na maandenlang geplaagd te zijn door telefoontjes van verontwaardigde burgers die geruchten hadden gehoord over het

ongeluksbed in het Pelonomi-Ziekenhuis, nam een verslaggever contact op met de Inspectie voor Volksgezondheid. De Inspectie vond de zaak ernstig genoeg om een onderzoek in te stellen en vroeg via de krant of de nabestaanden van het slachtoffer zich wilden melden. Zo deed iedereen zijn plicht: de Inspectie inspecteerde, de krant rapporteerde. Andere kranten namen het nieuws over, maar vermeldden niet dat het om een onbevestigd gerucht ging. Een nieuwe mediasage was geboren. Hoe is het Broodje Aap in Bloemfontein ontstaan? In de Internet-nieuwsgroep alt.folklore.urban noemde iemand als mogelijke inspiratie de film 'Plain Clothes' 11988), waarin een werkster met haar stofzuiger de stekker van een ijzeren long uit het stopcontact slaat. Of misschien, denkt Goldstuck, komt het verhaal voort uit ethische haarkloverijen rond passieve euthanasie. Volgens orthodoxe joden mag niemand de beademingsapparatuur uitschakelen, omdat alleen God een leven mag beëindigen. Maar, zei een geleerde letterlijk tegen Goldstuck, "mocht een schoonmaakster

per ongeluk de stekker eruit trekken om haar stofzuiger aan te sluiten, dan ben je niet verplicht om de apparatuur weer m werking te stellen." Of is het toch ooit echt gebeurd? In 'De slapende moordenaar' I1992), een boek dat aan Goldstucks aandacht ontsnapt is, vertelt de Amerikaanse neuroloog Harold L. Klav^ans het ware verhaal van een vrouw die in 1974 op de intensive care door een hart- en ademstilstand in coma raakt en sterft. Oorzaak: een hulpverpleger die haar een tv brengt, de stekker van de beademingsapparatuur eruit trekt en vervangt door de stekker van de tv. (PB)

durend signalen naar een ontvanger op een mast, die staat opgesteld op het dak van de instelling of het naburige winkelcentrum. Als de hulpverleners willen weten waar de dolende oudere uithangt, gebruiken ze een peilapparaatje dat ze zó in hun broekzak kunnen stoppen. Daarmee is de lokalisering een koud kunstje. In het blad Leeftijd zegt Gemma Overboom, coördinator bij TNO-TDP van het zogeheten ZorgCompas-project, dat het idee geboren is vanuit een behoefte om meer techniek in te zetten in de zorgwereld. Er worden zo weinig technische hulpmiddelen ontwikkeld voor toepassing in de zorg, vindt Overboom, die klaarblijkelijk al vele jaren geen modern

ziekenhuis van binnen heeft gezien. Dementerende ouderen opsporen met zendertjes: Overboom heeft ook wel oog voor de ethische bezwaren. "Het is een moeilijke kwestie, waar wij ook niet uitkomen", zegt ze in Leeftijd. "Positiebepaling met behulp van bakens gebeurt al wel in Nederland, alleen blijft het tot nu toe beperkt tot bevers in de Biesbosch en het elektronisch huisarrest dat Justitie aan gedetineerden kan opleggen. Maar hier spelen ethische aspecten veel minder mee. Met bevers heeft niemand moeite en Justitie zal het een worst wezen of gedetineerden nog privacy hebben of niet." Zo, dat is eruit. Wie durft er nu nog te zeggen dat dementerende ouderen wèl privacy mogen hebben? (MT)

Dolende dementerenden

Hoe vind je een dementerende oudere terug die is weggelopen van een verzorgingstehuis? Als het aan de Technisch Physische Dienst van TNO ligt, worden recidiverende dwalers uitgerust met een zendertje. Dat zendertje stuurt voort-

wcs

MEI/JUNI

1997

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 1 januari 1997

VU-Magazine | 434 Pagina's

VU Magazine 1997 - pagina 160

Bekijk de hele uitgave van woensdag 1 januari 1997

VU-Magazine | 434 Pagina's