VU Magazine 1997 - pagina 405

De bijeenkomst van de Weight Watchers staat aangekondigd voor zeven uur 's avonds, maar niemand houdt zich daaraan. De dame achter de tafel heeft ook geen haast. Ze verwelkomt iedereen en zet sommige cursisten, als je deze lotgenoten van het overgewicht zo mag noemen, op de weegschaal om te controleren of ze in de afgelopen week dichter bij hun zelfgekozen streefgewicht zijn gekomen.

denken De dames die op de weegschaal gaan staan - want het zijn voornamelijk dames die de weg naar het zalencentrum in de kleine provinciestad hebben gevonden - geven een kleine striptease ten beste. De schoenen gaan zonder uitzondering uit en regelmatig komt een slank afkledende trui op een stoel terecht. De cursusleidster luistert rustig naar de excuserend bedoelde verklaringen voor de vaak teleurstellende resultaten. Voor iedereen heeft ze een persoonlijk, opbeurend woord. Intussen worden de financiën bijgehouden. Vijf weken weight watchen kost negentig gulden. Een enkeling verdwijnt na het wegen schielijk in het vallende duister. De rest, een stuk of vijftien mensen, wacht af. Een paar oudgedienden vergelijken hun vakanties: Wat heb je gegeten? En ben je aangekomen? Door de openstaande deur kijken bezoekers van bijeenkomsten in belendende zalen meewarig naar binnen. Een enkeling kan een grijns niet onderdrukken.

wcs

Om half acht begint de eigenlijke bijeenkomst. De dame achter de tafel vertelt met relativeringsvermogen en humor over haar eigen ervaringen met overgewicht en ze benadrukt dat afslanken niet moeilijk is. Slank blijven, dat is de kunst. Dikke mensen hebben levenslang en magere mensen begrijpen dat niet. Daarom zijn bijeenkomsten met lotgenoten zo zinvol. Soms vertellen cursisten over hun ervaringen. Ze bewegen zich onvoldoende en hebben weinig zin daarin verandering te brengen. Schaamte voor hun overgewicht, 'dik-denken' heet dat bij de Weight Watchers, kan de oorzaak zijn. Wandelen, zegt de dame achter de tafel, is de beste manier om calorieën te verbranden. Haar bespreking van de voortdurende strijd tegen ijskast en koektrommel lokt de meeste reacties uit. Even na achten is alles voorbij. Het blijft onduidelijk of je van zulke bijeenkomsten afvalt, maar gezellig was het wel. Het vooroordeel is bevestigd: dikke mensen zijn aardig. Misschien moeten ze gewoon maar blijven zoals ze zijn. De meeste aanwezigen waren eigenlijk helemaal niet zo dik. Twee dagen later. De krant meldt dat de Nederlandse franchisehouder van Weight Watchers failliet is. Dat verklaart waarom de cursusleidster zo gretig over vroeger sprak, over de tijd waarin vele tientallen zwaargewichten zich in rijen opstelden voor de weegschalen. De methode is niet langer populair, omdat deze niet tot snelle en spectaculaire resultaten leidt. Weer een dag later. "Weight Watchers wordt voorgezet door moederbedrijf", kopt de Volkskrant. Dat is dan een meevaller voor die twee cursisten die zich net hadden aangemeld, (ELG)

NOVEMBER/DECEMBER 1997

43

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen