Eloquentia Divina : het stijlprobleem der oude christenen - pagina 28
den meegedeeld, ook in den schoonsten stilistischen vorm moet worden uitgedrukt. Svoboda meent") — en wie zich met de sfeer van Augustinus heeft vertrouwd gemaakt, is geneigd die meening te onderschrijven — dat de groote stilist het tricolon zoo vaak gebruikt en het kennelijk bemint '*), niet all ...
Eloquentia Divina : het stijlprobleem der oude christenen - pagina 13
In den tijd, nu, waarin deze literaire en wetenschappelijke opvattingen heerschten, verschenen in de Westersche wereld de uit het Grieksch der Septuaginta en van het Nieuwe Testament met roerende trouw, maar vaak groote onbeholpenheid schier woord voor woord vertaalde boeken der Heilige Schrift e ...
Augustinus' werk over de christelijke wetenschap - pagina 23
eeuwenlangen denkarbeid der Grieksch-Romeinsche wereld organisch h u n plaats vonden. O n s moge dit systeem i n vele opzichten nog primitief voorkomen: wanneer we echter bedenken voor welke moeilijkheden het probleem van de verhouding van Christendom en heidendom vele toch scherp denkende geeste ...
Eloquentia Divina : het stijlprobleem der oude christenen - pagina 15
Awikkelde menschen gemakkelijker zou onderwijzen en in een en dezelfde uitspraak een geleerde en een ongeleerde ieder het zijne zou kunnen lezen ^^). Maar in de voorrede van zijn geschiedenis der Christelijke literatuur pocht hij en verheugt hij zich erover, dat de heidensche critici, die ...
Augustinus' werk over de christelijke wetenschap - pagina 25
omgang mag blijven genieten en dat nog menigmaal U w wetenschappelijke ervaring en practisch inzicht mij tot hulp en steun zullen zijn. Waarde Hilversumsche Collega's, Het valt me niet gemakkelijk U w kring te verlaten, i n welken ik zoo menig blijk van vriendschap ondervonden heb. O o k al zal i ...
Eloquentia Divina : het stijlprobleem der oude christenen - pagina 23
tinus, in de preeken dus, zien we deze figuren veelal gezamenlijk optreden. Parison, isocolon en homoioteleuton komen in de Sermones ad populum vierduizend tweehonderdvijftig maal voor ^*). Ik noem dit prozaïsch getal om te doen zien, welk een waarde Augustinus aan deze schemata toekende. Het zou ...
Eloquentia Divina : het stijlprobleem der oude christenen - pagina 19
held van de Bijbelsche poëzie, de indrukwekkende eenvoud der Evangeliën, de kantige stileering van Paulus: dit alles valt buiten de regelen, waarnaar Augustinus de schoonheid van den Bijbel afweegt, en we mogen het hem niet euvel duiden. Deze aesthetische waardeering was voor een anderen tijd weg ...
Eloquentia Divina : het stijlprobleem der oude christenen - pagina 25
we, hoe Augustinus hun aesthetische waarde sublimeert door ze te beschouwen als afschaduwing der numeri sempiterni en ze daardoor in relatie te brengen met de summa pulchritudo, de hoogste schoonheid, die de Schepper gelegd heeft ook in de intellegibele wereld. Die hoogste schoonheid ontstaat uit ...
Eloquentia Divina : het stijlprobleem der oude christenen - pagina 14
gestudeerd en als geletterden deelden zij de stijlopvattingen van hun tijd. En zoo stonden zij voor het probleem, hoe de rusticitas, de paganitas, de stijlloosheid, dat wil dus ook zeggen de wetenschappelijke minderwaardigheid, der Schrift te rijmen was met hun vast geloof, dat dit tot zelfs in d ...
Augustinus' werk over de christelijke wetenschap - pagina 14
men haar ook leeren i n de scholen, die praeter ecclesiam, buiten de kerk, zijn. D e waarheid der uitspraken echter moet nagespeurd worden i n de heilige boeken der kerk. W a n t iets anders is het de regelen der logische verbindingen te kennen, iets anders de waarheid der uitspraken. Evenzoo sta ...