Filteren
van 182
Studentenalmanak 1902 - pagina 10
8P o s t p a k k e t t e n : tot i K.G. 15 ct. van I — 3 K.G. 20 ct. >, 3—5 « 25 ct. l ...
Studentenalmanak 1902 - pagina 100
94aan, toen ik plotseling een eenzamen reiziger gewaar werdop die akelige heide. Met moeite kwam hij vooruit, gebogen schreed hij lang-zaam voort, kampend tegen storm en regen. Telkens struikeldehij, nu en dan viel hij over kui ...
Studentenalmanak 1902 - pagina 101
95gevallen ster. Daar vond hem de Christelij'ke Liefde envoerde hem ter buit, j'a, voerde hem als bruid voor zij'nRechter en Koning. Aan den Rijn strekken fier de oude ridderkasteelen hunmisvormd lijf. Om hen toch, om hen ...
Studentenalmanak 1902 - pagina 102
ALS EEN STER IN DEN NACHT. oor het open venster, terwijl het buiten schemeren gaat en de lantaarns opgestoken worden, zit met strak-starend oog een jonge man, en in extase spreekt hij,gloedvol maar zacht Mijn ideaal! ...
Studentenalmanak 1902 - pagina 103
97mij bij te staan, mij te helpen om mijn ideaal te bereiken.Avond op avond. Totdat ik kwam onder hen, die zoo heel diep weg warengezonken reeds in 't eerste bloeien der jeugd, wier neushet bedwelmend reukwerk ...
Studentenalmanak 1902 - pagina 104
98ik niet meer tot God als mijn grooten, almachtigen Vriendin den Hemel. Toen had ik aan het heden genoeg. Genoegaan dat boek, dat nu voortaan met mij mee ging slapen.Waarin ik las, 's avonds, stil, even stil en geheim als ikbad op ...
Studentenalmanak 1902 - pagina 105
99morgana's der bange woestijn. Maar die ster leidde mij,toen ik een kind was, langs Bethlehems kribbe , nuzie ik haar staan, lichtend over Kanaans palmen, boven hetdonkere kruis op den stillen Calvariënberg. E n al ...
Studentenalmanak 1902 - pagina 106
NAJAARSZANG.m aarom gaat toch zoo ras de zomer heen? Waarom verstijft zoo snel zijn blijde lach?E n wordt de nacht zoo lang, zoo kort de dagEn giert door dor geboomt' het herfstgeween?Verdwenen is 't natuurschoon, dat ik ...
Studentenalmanak 1902 - pagina 107
PHANTASIE. evenseenheid in geheel den kosmos heeft tusschen der Menschheid Ziel en het ons omringende Natuurlevensympathie geschapen, harmonie gelegd, 't Rythmisch bewe-gen in de schepping trilt als echo na op de snaren van deAe ...
van 182
