Filteren
van 72
VU Magazine 1989 - pagina 150
IIDe superpositie vanWMHANS TOLHOEK GERTJ. PEELENCreativiteit is in de kunst doorslaggevend. We kunnen niet voorspellen hoe een schilderij in wording er morgen uit zal zien. Maar ook in de wetenschap zijn exacte prognoses soms onmogelijk. Het laatste is een bela ...
VU Magazine 1989 - pagina 149
cus Pley hebben inmiddels bewezen dat ook Nederlanders toegankelijk kunnen schrijven, en werken van literair niveau kunnen produceren, zónder veronachtzaming van een juist gebruik van bronnen en historische onderzoekmethoden. Geschiedenisstudenten krijgen tegenwoordig schrijfcolleges, een studieo ...
VU Magazine 1989 - pagina 151
Zelfoverschatting is wel het laatste waaraan de Groningse emeritus-hoogleraar Hans Tolhoek lijdt. Dat zal ieder die hem ook maar een beetje kent, geneigd zijn te beamen. De superpositie van Tolhoek, uit de kop van dit artikel, is dan ook allesbehalve een verwijzing naar een in eigen ogen vooruitg ...
VU Magazine 1989 - pagina 153
Tolhoek (1923), die behalve in Groningen universitair werkzaam was in Utrecht, Leiden en Baltimore, en die ook enige tijd als onderzoeker verbonden was aan de CERN in Geneve, belicht in dit boekje de sociale en politieke betekenis van wetenschap en kunst. Niet toevallig sieren portretten van vier ...
VU Magazine 1989 - pagina 152
Tolhoek (1923), die behalve in Groningen universitair werkzaam was in Utrecht, Leiden en Baltimore, en die ook enige tijd als onderzoeker verbonden was aan de CERN in Geneve, belicht in dit boekje de sociale en politieke betekenis van wetenschap en kunst. Niet toevallig sieren portretten van vier ...
VU Magazine 1989 - pagina 155
Tolhoek: "Ik ben blij te kunnen zeggen dat ik als kernfysicus nooit aan iets militairs gewerkt heb. Gelukkig bestond daartoe in Nederland ook weinig aanleiding. In Amerika en Engeland was de situatie anders dan bij ons. Daar werden de gevoelens binnen organisaties van dit soort wetenschappelijke ...
VU Magazine 1989 - pagina 154
heel intensief bezighield met wat nü wetenschappelijk frontgebied is: de studie van elementaire deeltjes." Tegelijkertijd begon echter ook zijn interesse in de verhouding wetenschap en samenleving te groeien. "Misschien was het wel zo, dat een soort ingebouwd verantwoordelijkheidsbesef mij dreef ...
VU Magazine 1989 - pagina 156
onder wetenschappers die zich mede verantwoordelijk voelen voor deze onstuitbaar lijkende ontwikkeling. In zijn Groninger afscheidsrede verwoordde Tolhoek deze verontrusting onlangs aldus: "Het jaar 1954 markeert overduidelijk een moreel probleem, dat de wetenschappers niet langer uit de weg kunn ...
VU Magazine 1989 - pagina 157
geen enkele nieuwe ontwapeningsovereenkomst tot stand gekomen. Dat maakt me dan weer somber." Zichtbaar geëmotioneerd: "ik heb dan ook heel sombere perioden doorgemaakt,"tegenvalt", zegt hij aarzelend, na een bedachtzame stilte. "Er zijn lange periodes van stagnatie in de wapenbeheersing g ...
VU Magazine 1989 - pagina 158
'De overheid dient zich - algemeen gesproken - te onthouden van pogingen de wetenschap inhoudelijk te sturen. Hier past de grootst mogelijke reserve', aldus de scheidend voorzitter van de RAWB. Een hberale visie op het wetenschapsbeleid.H.G. van Bueren ö >O en Ö C->^ ^ ...
van 72
