Schuld en straf - pagina 60
54 zelf erkend heeft, dat zij geen lijden behoeft te wezen, bestaat er geen enkele reden om, al zou men de celstraf, zij het ook, dat het geloof aan hare verbeterende kracht minder sterk wordt, behouden met het oog op het besmettelijke gezelschap, het verblijf niet zoo aangenaam mogelijk te maken ...
Schuld en straf - pagina 59
53 Leed is geen vereischte van de straf 269). Evenmin als het geneesmiddel per se niet lekker smaakt. Geen wonder echter dat hij zoo spreekt; veeleer consequent. Immers wordt ook bij RODER schuld vergeefs gezocht 270). De straf, die geen leed behoeft te zijn, en losgemaakt van de daad, welke slec ...
Schuld en straf - pagina 58
52I I l )'I I "• Hche Tendeqz haben." En voorts: „Die Strafe civilrechtlich construiren, heiszt unausgesprochen die Strafe in ihrer strafrechtlichen Bedeutung aufheben/' Geen straf is er in de theorie van zelfbehoud, door SCHULZE (1763 — 1833) ontwikkeld; noch in die v ...
Schuld en straf - pagina 57
51 menig verward gezin, waar men alleen met dreigementen wil regeeren. De Overheid treedt nu op om den prikkel der wet , voor afstomping te bewaren. W a r e n er geen menschen, van wie te duchten was, dat straffeloosheid verkeerd op hen werken zou, dan kon de straf achterwege blijven. VoN FEUERBA ...
Schuld en straf - pagina 56
50den tegenstander, waarin deze zich geenszins herkent, en waant dan zeer stevig te staan. Wat innerlijk losgemaakt van het gepleegde, in het verleden liggende kwaad, slechts beteekenis heeft om iets in de toekomst te bereiken, als inenting om crimineele pokken te voorkomen, — wordt niet d ...
Schuld en straf - pagina 55
49 God vergeldt het kwaad. Ook de aardsche Overheid moet het kwaad vergelden krachtens ordinantie Gods. Op het kwaad, dat binnen het terrein der aardsche Overheid valt, moet vergelding volgen. Gelijkheid is er, wat het strafbegrip aangaat. Maar die gelijkheid wil niet zeggen, dat nu kortweg de Ov ...
Schuld en straf - pagina 54
48 gevoel van lust, dat het lijden des misdadigers verwekt. Maar dit gevoel van lust kan de rede niet billijken. Daarmee wordt niets in de wereld der realiteiten of der ideeën bevorderd. Doch, zoo gaat hij voort, men kan beweren, dat vergelding noodig is krachtens hooger wereldorde. Het zij zoo; ...
Schuld en straf - pagina 53
Het is niet genoeg, dat reeds het determinisme alle vergelding uitsluit. Evenals men het rekenen met schuld ook zelf standig heeft aangegrepen, wordt insgelijks de vergelding nog regelrecht van verschillenden kant bestookt. En ook hier geldt weder, dat men telkens goedkoope triumfen viert door ee ...
Schuld en straf - pagina 52
46 neen, we zijn nog aap, de simia homo. Zelfs geen aap van hooger soort. Vergelijkende anatomie noopt onweerstaanbaar (irrésistiblement), te verklaren dat uit morphologisch oogpunt de mensch de laagste apensoort is (Ie plus inférieur des singes). De oogen van den aap zijn dichter bij elkaar dan ...
Schuld en straf - pagina 51
45 het bestaan gevoerd kan worden met normaal krachtsbetoon, d. i. in verband met de bestaansvoorwaarden van andere individuen en de maatschappij, of wel op abnormale wijze, d. i. in strijd met die bestaansvoorwaarden. Ja, reeds bij SCHOPENHAUER is het onrecht niet anders dan het opbruisen, het z ...