Confidentie - pagina 118

!

!

!

114 nen hooren, met wat toespraak Het hooren kunnen, hoe hun gezegd

vergadering

is,

dat

vrije persoonlijkheid, het

men

ze werden in

gems talleer d.

het midden der volle

ons verdacht had van de

onschendbaar recht der conscientie

en dat hun daarom, wat anders volstrekt

te willen binden,

overbodig ware, met klem en nadruk moest verklaard:

te

Beraad zelf geen achting voor den

dat

weten,

man zou kunnen hebben,

die door wat beweegredenen ook van ongelijk overtuigd, niet overal en ten allen tijde spraken stemde naar plicht van eer en geweten.

Gun Nog

mij een wedervraag.

onlangs had in drie onzer kerkgebouwen de plech-

bevestiging plaats van de nieuwe leden, die tot onze

tige

Gemeente hoofd

toetraden. Ze

hebben toen met buiging van het

voor God en menschen ja en amen gezegd op deze

zins en willens bij deze denis door Gods genade te volharden?

vraag: Zijt gij des

gewetensdwang,

Ergerlijke

worden

later

Dan moeten

ze

u,

door gesprek of lectuur van beter overtuigd. die

ongelukkigen toch maar volharden

die in

belijdenis,

Verbeeld

niet waar!

belij-

hun oog onwaar wierd

!

bij

een

Is het niet het

toppunt van onzedelijke tyrannie

Maar

.

.

Ik weet

.

.

,

zegt ge, ...

het zelf wel,

.

dat heeft niemand bedoeld

lieve broeder!

Ilel ivas

ook

maar

een vergelijking

En nu en

blijf

verg

met

ik

van

uw

geduld geen oogenblik meer

hartelijken groet

uwen u liefhebbenden Q. N.

Amsterdam,

25 April 1873.

broeder,

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen