Confidentie - pagina 39

!

35

Het kan toch

duideu.

euvel

onzen geest

van

is

niet

of

anders,

de neiging

ontstaan door persoonlijke levenservahart en leven ondervonden

ring,

door

heeft,

en hoe zou ik

liefde

voor het Kerkelijk vraagstuk verklaren kunnen, zoo

wat elk

gehouden was met mij gemeen

ik

in

U

eigen

dan den oorsprong van mijn voordan wat velen

niets te berde te brengen, is.

In mijn jongelingsjaren wekte de Kerk eer mijn afkeer

dan mijn genegenheid. Door kerkelijke opvoeding van nabij

met het Kerkelijk leven bekend, gevoelde ik mij, vooral door den vorm waarin zich dit te Leiden voordeed, eer afgestooten dan aangetrokken. Het was te Leiden, onder het toenmalig liberaal régime, en de leugen,

een

allerjammerlijkste toestand,

de onwaarachtigheid, de ongeestelijke sleur die

aan het hartebloed van geheel ons Kerkgenootschap

teert,

deed zich vooral in de oude Academiestad op een deerniswaar-

Met name

dige wijze voor.

de destijds gevoerde haspelarijen

over het Huiszittenhuis en de Gemeente-commissie toonden zonneklaar, dat noch ter eenre noch ter anderer zijde ook

maar

van

een

verre

belang in het

lijk

De

hooger beginsel,

spel was.

een edeler geeste-

De kerk was

pathie gevoelen

nóch voor een kerk,

met voeten

eigen

eer

door

zulk

een

kerk

trad,

werd

er

geen kerk.

kon geen sym-

heerschte er niet, en mijn hart

geest

die zoo grovelijk haar

nóch voor een godsdienst, vertegenwoordigd.

Het

die

kwam

daarvandaan, dat ik het afleggen mijner belijdenis tot den termijn

uitersten

evenmin

zal

voor het proponentsexamen uitstelde, en

het u bevreemden, dat

ik, in

de Academiewereld

opgenomen, zonder verweer of wapen stond tegen de machten

der

negatie

overgeleverd

die mij, eer ik het

geloof

wortel geschoten in

moed,

en

ontstalen.

mijn

zelf

vermoedde, mijn

Het had geen

onbekeerd,

diepte

van

zichzelfzoekend

ge-

moest dus wêI verdorren toen het aan de ver-

zengende hitte van den twijfelgeest werd blootgesteld. zal

Ik

niet zeggen, dat ik ooit tot positivisme of ongodisterij

verviel,

Ge

maar van den ouden schat behield

ik

niets

bespeurt hieruit dat mijn latere toebrenging tot den

3*

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen