Confidentie - pagina 108

!

104 het midden der baren staat de beste bejnanning niachteloos,

brengt

zelfs

een Barend aan het roer geen heil

ben ik zoo vast overtuigd, dat

Hiervan

de hero-

zelfs

vering der Classicale en Synodale zetels mij weinig begeer-

dunkt,

lijk

hiermee

wijl

meerder heil zou gewonnen

Er heerscht

thans reeds plaatselijk bezitten.

kwaad

in den wortel/'

zit

om

dat alle moeite

gestreden zijn, zoo

dan Utrecht en de Yeluwe

zijn,

schen kerkelijken toestand een

in onzen gan-

vitium originis.

En

de uitkomst

zal

dat alle strijd

niet besteed,

men

gansche kerk geeu

onze

voor

niet allereerst de

,^Het

het toon en,

om

niet zal

fundamenten van

onzen kerkbouw aan Gods Woord en de lessen der ervaring toetst.

Ge

waarom

mij dan ook wel niet vragen,

zult

ik niet

eenvoudig de Kerk verlaat en een kring van gelijkgezinden

om

mij verzamel ter verwezenlijking van mijn ideaal. Dat

gemakkelijk

zou

zeer

ziel

overtuigd dien

ik

ook

niet

van

voor

alleen

anderen

voor

zijn,

zoo kleine natie

als

zelf,

is,

mag

ik dien bij

een

Eerst dan zou

haar drupt.

oj)

maar dan ook ge-

stap verantwoord,

rekenen, zoo ik na eiken

houden

komt, dat

Daarbij

begeeren.

moet

maar

de onze de Vrije Kerk nooit kan bloeien,

tot zulk een

mij

verwerven

die te

mij

zoolang de massale Volkskerk ik

Diep in de

maar onzedelijk.

den zegen,

weg

tot kerkherstel

be-

proefd te hebben, de verklaring der gemeente, door welke

levensuiting der

Kerk dan ook, ontving,

bedachten

volharden wil in

is

rade

wat

dat

m.

i.

zij

met voor-

verhindering

van het Koninkrijk Gods.

Neen,

waarlijk

ik

denkbeelden opdringen. des geestes,

gegund.

die ik

wil

niemand miizelven noch mijn

Eerlijk

zij

mijnerzijds de vrijheid

voor mijzelven verlang, ook aan anderen

Slechts dit hoop,

dit bid ik

af

van mijnen God,

dat het mij na hoe langen eu hangen strijd dan ook,

eens

gegeven

thans

nog

heilig

ambt,

gemeente

worde,

na

Kerk noemen, dat

al

te bedienen,

mijn

wegvalling 't zij

dan

liefde heeft,

die mij

der

ruïne,

die

nog

we

hier of elders, het

in een kleine ge-

troost en door mij getroost

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen