GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Gysberti Voetii Selectarum disputationum fasciculus - pagina 72

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Gysberti Voetii Selectarum disputationum fasciculus - pagina 72

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

D

48

I

S P.

I I I.

D

E

JU

I?

E E T

JU

S

T

I

T

1

A

D

E

I.

quam tameu adversae sententiae patroni hactenus nobiscum defenderunt. 9. Quia tandem sequeretur, nullam esse repugnantiam in terminis, nullam implicationem contradictionis, nihil Deo absolute impossibile. Ut enim nonnulli Dei potentiam, Dei rationem & logicam male asylum faciunt contradictionum & absurdorum sic nietuendum ne tandem quis ex hypothesi sententiae adversae & apari inferat, Deum libere posse decernere & secundum decretum facere ut homo sit irrationalis, & brutum rationale, & canis sit lapis aut homo, & viceversa, & corpus sine quantitate, & accedens sine subjecto, & idem Petrus Romae moriatur, & Ultrajecti vivat, & Coloniae quiescat & Lutetiae moveatur, aliaque similis sexcenta, quorum partem notavimus in disp. de Potentia Dei ubi vide. Facile enim erit illis, qui portenta haec parturiunt aut alunt, praetexere, nullam necessitatem & immutabilem rationem se habere antecedenter ad voluntatem Dei, cur ille, qui tanquam liberum agens nunc illa ad extra sic decrevit, & fecit in creaturis, oppositum decrevisse aut decernere non possit quandoquidem libera voluntas Dei sit sola, prima, suprema causa omniuni ad extra. IV. Arg. sit supernumerariuin & probabile, desumtum a consensu sapientium, qui hanc rem proprius considerarunt. A multis enim (fateor) in terminis & abstracte quaestio proposita non fuit, ac proinde distinctio non intellecta, ab aliis non satis exculta penitissime usque ad finem eam defendendo, & ad particularia applicando. Primum [pag. 370] ergo huc conferenda quae Theologi dicunt de essentiali, suprema, & absoluta potestate, majestate, ac dominio Dei, quod Deus jaosita aliqua creatura in actu abnegare non potest, & cui materialiter subesse tenentur omnes creaturae, formaliter & rationaliter creaturae rationales, quippe solae talis subjectionis capaces. Jam vero ubi potestas naturalis, necessaria, ante liberum voluntatis actum, ibi jus homogeneum. Siquidem jus nihil aliud est quam qualitas moralis personae competens ad aliquid habendum aut agendum. Consulant studiosi nostri data occasione, quosvis locorum comm. scriptores, & Scholasticos. Deinde omnes Scholastici illi & Casuistae, qui exserte ista statuunt, Aliquibus actibus humanis ita esse conjunctam malatiam, ut ab illis prorsus sit inseparabilis & contra aliquibus ita intrinsecam esse bonitatem, honestatem & justitiam, ut ab iis divelli nonpossit: Item Aliqua esse naturaliter justa, & ideo praecepta, quia bona aliqua vero fieri justa institutione divina, & bona esse quia praecepta, quorum materia non pendet ex dominioDei; ita ut absoluto dominio Deus uti non possit ad materiam obligationis mutandam quae praecepta ideo sint naturalia, in qualibet circumstantia obligantia. Adhaec non posse legem natnrae quo ad communia ejus mutari, aut ex cordibus hominum aboleri. Denique omnia praecepta decalogi, saltem tria primae tabulae praecepta non esse dispensabilia. Vide 77<.o-

tate satisfactionis pro peccato

:

:

:

:

;

;

;

mam cum

100. art. 8. (ubi nominatimj Cajetanus 2. qu. 57. art. I. dist. 47. quA. in quem commentar Petri Capulli, Scotum cum Scotistis exhibet egregie explicatio Rhadae in controversiis part. 3. conlrov. 16. § 2. Ex recentioribus Vasquez adl. 2. disp. 97. 3. & 179. 3. 2.

&

q.

Thomistis,

94. art. 5.

&

6.

I. 2. q.

Bonavenluram ad

& sequitur Ferd. a Castro Palao in operc morali tract. 3. disp. G. punclo ubi de dispensatione legiscirca exemplum Abrahamisic loquitur: Snpponendum esl aliqua esse praecepta naturalia immutabilia, quaeque in qualibetcircumslanlid praecepta sv/nt. llaec censentur esse omnia /7/r/, quorum materia non pendet ex dominio Dei, qualia sunl mcntiri, falsos Deos colere, odio Deum habere. Alia Queni 3.

citat

§. G.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 1887

Abraham Kuyper Collection | 401 Pagina's

Gysberti Voetii Selectarum disputationum fasciculus - pagina 72

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 1887

Abraham Kuyper Collection | 401 Pagina's