Gysberti Voetii Selectarum disputationum fasciculus - pagina 114

D

90

i

s p.

IV.

DeNecessitateetUtilitate.

Nam [pag. 487] primo, falsum praesupponunt. Persona ut persona simpliciter hic non consideratur sed, ut persona divina filii, ut persona divina patris, ut persona divina spir. s., Adhaec, ut trias, quarum secunda subsistat & operetur a priraa, tertia a priina & secunda. Quod secunda generetur a prima atque adeo sit /u.ovoyeirg 7rapc/.7rxTpoc: tertia vero procedat a prima & secunda. Quod persona divina patris sit in persona divina filii, & viceversa. Haec distincte sic concipienda proponit s. scriptura nec tantura unaiu essentiam Dei seu unitateni deitatis explicat & unitateni divinam quatenus talem in scriptura iegi & ex ea a nobis concipi vult. Quae iisum snmn habere quis negabit ? Secundo, non satis distinguunt quis & qua. Ut si quaestio sit cum Socinianis an filius creaverit munduni. Quis creavit an pater, solus & non filius ? Ego dico & filium ereasse, (hic est conceptus meus) sed non qua filium nam tum excluderetur pater. Idem concipio & dico de prima & suprcma divina adoratione. Quis ea sit adorandus? Respondeo patrem, & filium, & Spir. s.; non vero qua filium, (filiatione ut sic, formaliter & obstracte considerata) sed qua Deum, nain conceptus unius deitatis fundat illam adorationem. Nihilominus conceptus hic: Is est adorandus, is creavit, fuit persona ante Mariam, filius scil. Et alter: Is creavit, is adorandus est; scil. spiritus s. sunm usum orthodoxis praebet, quo Sociniani (quamvis millies unara deitatem, & unum Deum, ut unura, concipiant) carent. Tcrtio, ut absurditatem suam videant repono ipsis simile sophisma: Unitas :

;

;

;

ut unitas, scientia ut scientia, beneficientia ut beneficientia, misericordia ut misericordia, justitia ut justitia &c. simpliciter usum praebere non potest, nisi quatenus unitas, scientia &c. divina est. Divinitatis autem conceptus, quos usus praebeat jam ante dictum est, ergo ad singula attributa novi & proprii usus a Renionstrantibus

non fuissent annotandi. Hoc ipsis oppositum forti s stringet, quam quod opponunt DD. Profess. Leidensibus; Personae enim divinae revera seu realiter distinguuntur inter se attributa autem Dei nec inter se nec ab essentia realiter distinguuntur. ;

TERTTA PARS DE TOLERANTIA ANTI-TRINITARIORUM. Ex

quae jam dicta sunt consectarii vice decidendura de tolerantia AntiPraemittimus autem haec praecognita 1 Tolerantia est vel ecclesiastica, vel politica. Illa est tolerantia alicujus tanquam niembri aut tanquara ministri in communione & fraternitate ecclesiae, aut etiam al illam communionem 1.

iis

Trinitarioruni.

receptio.

Quae

terminis, moderationis, pacis, syncretismi, unionis sectarum, liberta-

prophetandi exprimi solet: de qua alibi ex professo agendum. Isla\ est tolerantia in [pag. 488] societate politica, aut Anti-Trinitariorum sigillatim & privatira sic sentientium, aut insuper coetuum, in quibus sive publice sive privatopublice haereseos illius professio doceatur & propagetur. Nos in praesentiarum de posteriori (quani permissionem & libertatem exercitii vocare possumus) hic inquirimus. II. Anti-Trinitarii non unius sunt sectae, Arriani scil., & Photiniani; & hi rursum Francisci-Davidici (qni Christum adorandum negant) & Sociniani. Ante menses aliquot in Transylvania de summa rei inter duas partes dissidentes certatum est, utri essent genuini Anti-Trinitarii, quibus ibi libertas ante hac concessa, &inposterum concedi deberet. Cui controversia decidendae delegati sunt ex reliquis tribus protis

fessi-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen