Gereformeerd kerkelijk congres: Drie referaten, op den 11den Januari 1887 in "Frascati" voorgedragen - pagina 38

36 haar

op het Kerkegoed en de Kerkeraad met

liand

Kerkbelijdenis,

en handgemeen raakten op

Na licht

en

,

het stnk der

haar eindgewijsde

in

zelfs

uitgesproken

openlijk

zelve

een Beheersquaestie liep

niet over

,

om En

uw

welbezit^n

conflict

als

tegen ons overstaande,

daarin

zij,

ons Kerkbegrip heeft gevonnisd.

nu

dit

K nd

het

is

van

begrip

wat een wordt

het

dat

,

haar Ency-

in

haar vizier dan ook opge-

,

maar over de vraag hoe de Kerk

Kerk moest begrepen ivorden^ en dat ons

Hiërarchie.

December heeft de Synodale Hiërarchie èn

1

èn deels

cliek

hand op de

zijn

de engten van het Kerkve7^hand op elkander stietten

in

cardinale

Slaat, en alle

is

beheerscht

en

,

uw

kinderopvoeding door

rechtsbedeeling

alle

uw

door

ook wordt heel ons

zoo

,

Gelijk alle staatkunde

punt.

door

begrip van

begrip van Rechl

en leven op het erf

zijn

der kerken geheel beheerscht door de vraag, wat te verstaan

zij

onder

de Kerk.

Het

Shibbólet

om

derhalve spade

als

Kerk

niet

te laat,

ook over de

dat

is

nu,

maar om de

quaestie

om het stuk van Belijdenis van Bestuur om meerder en hooger stuk te strijden, ,

op Kerkelijk terrein uiteraard onmogelijk.

kwam

Al

èn

,

En

en van Beheer samen.

en

maar toch

de Beheersquaestie ging de worsteling,

van de Kerk

is

,

Synode zelve gekomen, en haar eigen mond beleed het:

lippen der Niet

is

na

echter de Synode tot deze bekentenis eerst zoo spade

van het proces, toch wist, ook zonder haar bekentenis,

afloop

èn een

zij

om de Woord

iegelijk

het

in

die

Paradijs

meeleefde van

meet af, dat het ditmaal

opgekomen

reeds

tegenstelling tusschen het

van den levenden God en het woord van

zijn

gevallen schepsel

ging.

Dit was reeds op 23 Maart 1885 uitgemaakt, toen de Kerkeraad

van Amsterdam allereerst

opzicht

door

tot

reglementen.

regelen liep.

motie verklaarde: in zijn

regelmaat

en

„Dat

hem

zijne

Maar ook

niet

orde

uitsloten

dat,

Gods Woord

verplichtingen

Woord waren opgelegd, en konden

zijn

waar de

slechts

menschelijke

noch weerspraken, de zaak geleidelijk eisch der

in strijd bracht, de

Reglementen hem met Kerkeraad,

als in

gehoorzamen.'^

den

den dienst

des Heeren staande, steeds zou gehouden zijn Gode en niet den te

met

voorgeschreven door de

Dat nu waar deze geboden Gods en deze

elkaar

eisch van

bij

God

menscli

1

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen