GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Gysberti Voetii Selectarum disputationum fasciculus - pagina 192

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Gysberti Voetii Selectarum disputationum fasciculus - pagina 192

3 minuten leestijd Arcering uitzetten

168

Disp. VI.

De Propagatione Peccati Originalis.

7. ubi loquitur de malo inhabitante in carne, 8c repugnanle legi mentis. non esse positivam qualilatem diximus, sed csl ipsa sensualitas vitium At illud qualenus nata csl, 8c prona ad non obediendum ralioni, sed concupiscendum contra rectam rationem: non ex aliqua insita qualitate eam indicanle, sed ex carentia juslitiae originalis, quae cam perfeclae rationi subjiciebat. Cloppenbnrgius in gangraena, theolog. Anabaptist. disp. 4. thesi 12. Remonstrantes Dimanationem seu propagalionem mali explicanl, (liaclenus quidem non male) illa naturac condilione quam ex Adamo peccatores trahunt, quae privata bono gratiae 8cgloriac, nonaliter quam posleros eodem bono privads proseminare potest, pag. 57. versa. Ex Pontificiis, Lotinus fere ideniinculcat, nisi quod errorem de peccato originali ablato admiscet, commentar. in Ecclesiast. 12. 7. p. 489. Sufficit altingi ab homine gencrante animae conjunctionem cum corpore, quod fecit 8c praeparavil, in ejusmodi vero genitum hominem cum natura ipsa subit stalim originale peccalum totinaturae communc, tali generationc propagatae, posita veterc illa Dei lege, 8c pacto cum primo parente tanquam cum Actore, 8c Capile tolius hominum deinceps generandorum universitalis, licet anima generantis careat pcccato originali, d quojam sitjusliftcala. Et sic fere Bellarminus lib. 4. de amissione gratiae, & ante eum Durandus ab 2. dist. 31. qu. 2. ubi rejiciunt modum propagationis per carnem & infectionem animae ex carne : & taudem quod ad summam rei nobiscum concludunt. Verba Durandi qui forte omnibus ad maniun non est, hic exhibeo Ncc aliter traducilur, nisi quia natura defectuosa traducilur abeo, qui se 8c nos [pag. 1113] hujusmodi defectibus ex sua culpa subjecit. Et post ad dist. 32. qu. 2. Talisrealus, quipeccahim dicipolest provenit in nobisaprimo parenlc: ipsa lamenpoena, quam incurrimus, est nobis a Deo. Et paulo yost: peccatum originale, prout nominal reatum, non contrahitur ex hoc quod anima cami unilur absolule 8cc. sed conlrahilur per hoc quod totum compositum ex anima 8c corpore iraducitur modo, quo supra dictum esl, ab eo qui peccavit. Idem fere statuit Scotus ad 2. disl. 32. Partem verborum ejus exscripsit Scharpius loc. cil. Addimus problemata quaedam huic controversiae aflinia. I. probl. An si ita explicetur, utraque quaestio a Pontificiis uti nos nunc explicuimus & in genere utrimque statuatur pravitas seu corruptio naturae, quae sit formaliter privatio; aliqua remaneat realis controversia internos & ipsos. R. Aff. quia ipsi (saltem plerique) privationem illam constituunt in defectu doni per se supernaturalis (puta originalis justitiae), quo absente homo tamen habeat liberum arbitrium ad bonum & ad malum. Vide Bellarmin. loc. cit. 8c Greg. de Valentia ad 1. 2. disp. 6. quaest. 15. puncto 1. aliosque a duobus illis citatos. Et confer ex nostris Wittakerum toto lib. 2. praeterea positivam inclinationem seu propensionem ad malum, dicunt esse appetitus inferioris seu sensualitatis, &c. non voluntatis: quod nos Neg. Vide WiUakerum lib. 1. d cap. 1. usque ad finem. Insuper defectum justitiae originalis & destitutum appetitum sensitivum secundum se consideratos volunt habere rationem

cipue

Rom.

:

poenae tantum & nonculpae; sedquodsecundumextrinsecamdenominationeniquodammodo habeat rationem culpae, quatenus hic defectus refertur ad primum peccatum Adami, a quo per vitiatam originem producitur. Sic Thomas 1. 4. qu. 82. art. 4. Viguerius in Instil. cap. 18. §. 5. vers. 1. fol. 244. Quod nos non concedimus. Denique finitiun dicunt esse adiaphorum quid & occasione peccati sed proprie & formaliter non esse peccatum. II. Probl. Quid de sententia Arminii statuendum in clisp. :

31.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 1887

Abraham Kuyper Collection | 401 Pagina's

Gysberti Voetii Selectarum disputationum fasciculus - pagina 192

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 1887

Abraham Kuyper Collection | 401 Pagina's