Gysberti Voetii Selectarum disputationum fasciculus - pagina 219

:

Disp. VII.

Problematum

de

Merito Christi Pars

III.

195

1 557. usquc pag. 1587. Qui ibidem socium inhacpalaestra Wictorfortcm. Idcmin Vindiciis pro Exercitalionibus pag. 183. 375. 363. 361. nonnulla denuo inculcat, per quae praesumtus iste Achilles plane delumbatus mihi videtur ita ut iis quae a Tbeologis nostris bene responsa Remonstrantibus, & a Spanhcmio hodiernis universalis gratiae patronis bene adaptata fuerunt, ne verbum quidem addere necesse sit. Sed quia visum fuit autori modo cit. idem sophisma, seu potius paralogismum eundem paululum mutato (uti videtur) schemate in acie collocare, non gravabimur ad abundantem cautelam eum denuo exuere. Resp. ergo I. ad formam argumenti, esse merum paralogismum, non syllogismum formalem quia termini non inferuntur in conclusionem, ut erant positi in praemissis quod sic ostendo, Quaestio est, An Deus velit omnium & singulorum hominum salutem & an Christus secundum illam voluntatem pro omnibus & singulis sit mortuus. Thesis affirmans, quod ad utrumque membrum, estTestardi, & eorum, quos ibidem laudat b/Lco^cpsug. Haec ergo iisdem terminis constituat conclusionem absque ulla mutatione enunciationis purae in modalem uti in omnibus quaestionibus Theologicis fieri solet, ex. gr. an opera justificent, an Christus sit Deus, An eadem caro sit resurrectura &c. Suspectum enim reddit se hoc argumentum, quod nunquam pure proponitur. Sed transeat [pag. 257] nunc schema modale, quo solo videtur Achilles noster, in acie comparere posse. Provocavimus antehac Remonstrantes, ut quaestionem controversam sive puro, sive modali (cujus conclusio

defensores, in Excrcitationibus de gralid univcrsali pag. cit.

:

;

:

;

:

& modo) sive reali, sive nationali syllogismo concluderent; sic ut non committerent coccysmum, aut battologiam, aut petitionem ejus, quod estin quaestione. Hactenus ab Arminio & Remonstrantibus hoc tentatum, sed frustra semper enim aut mutare genus praedkationis, & terminos pro se (pro iis, ait Testardus,) cum termino seu phrasi pro omnibus ac singulis hominibus adhibere, ac inter se confundere, & consequenter syllogismum quatuor pedibus currentem parturire deprehensi sunt: 1. Christum pro se mortuum, in minori seu subsumtione. 2. Christum pro omnibus 8c singulis hominibus mortuum in conclusione. 3. Quodomnes 8c singuli tenentur credere, in majore & minori. 4. Verum est, in majori & conclusione. Quod Testardus hunc Achillem infeliciter formatura, reformare videtur, medio termino disjunctive proposito &per assumentum, (aut possunl teneri credere) extenso, id ab antiquo paralogismo ipsum non liberat: recidit enim in mutationem terminorum, & sic in syllogismum quadrupedem, qui hoc modo in forma proponitur: Quidquid omnes & singuli homines tenentur, aut possunt teneri credere &c. id constat dicto

:

verum

est

Atqui Christumproseautpro mruortumn, omnes & singuli tenentur autpossunt teneri credere, &c.

Ergo Christum pro omnibus

8c singulis

mortuum

esse,

verum

est.

Vides Achillem quatuor terminorum. Habes enim duos in conclusione: & praeter illos in praemissis alios duos, 1. Omnes 8c singuli homines tencnlur, aut possunt leneri credere. 2. Christum pro se aut pro iis morluum esse. Ad materiam ex abundanti optime responderi potest, negando minorem, & sic hactenus a Gomaro aliisque supra cit. ac nuperrime a Spanhcmio responsum est qui insuper probationem adjecerunt, quamvis minime tenerentur Et nos in disp. de Praxi Fidei ostendimus, neminem nisi actu resipiscentem atque actu directo fidei credentem in Christum, ;

;

actu

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen