GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Gysberti Voetii Selectarum disputationum fasciculus - pagina 55

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Gysberti Voetii Selectarum disputationum fasciculus - pagina 55

1 minuut leestijd Arcering uitzetten

:

D

I

S P.

I I I.

D

E

J

V U E E T J D

S

T

I

T

I

DE

A

i.

31

regulam quamvis practicam necessariae & aeternae veritatis, a<l esse colendum, parentes honorandos, nemini faciendam injuriam: hae regulae quia leges immutabiles sunt, dicuntur aeternae. 2. actum divinae mentis quoconcipit & judicat regulas illas servandas esse a creatura rationali, cum voluntate eam obligandi qua notione accipit Thomas gu. 93. arl. 1. Neg. de lege aeterna in prima acceptione Quia multae sunt regulae practicae quae quidem sunt veritatis aeternae & hypotheticae necessariae, quas tamen Deus aliter potuisset voluisse & nobis praescripsisse quaeque eonsequenter iK. n sunt juris naturalis tlivini. Neg. itidem de lege aeterna in secunda acceptione: quia indifferens voluntas obligandi hic intercedens & praecedens iniuio constituens bonam hujus legis partem, ostendit essejus liberum quod ad illam partem, non vero naturale, k absolute necessarium ex necessitate naturae divinae. Cum ergo omne jus naturale divinum ad extra, sit legis aeternae, sed viceversa oinnislex aeterna non sit juris divini naturalis ad extra: sequitur non reciprocari jus hoc divinum cum lege aeterna, nec esse i<r6Swa.fioijvTa.. Prubl. VI. An omnia praecepta moralia quae ad decalogum pertinent, sint juris naturalis ? Resp, Scholastici communiter affirmant 1. 2. qu. 94. art. 4. & 5. setl per jus naturale intelligunt jus divinum immutabile si non absolute, saltem ex hypothesi voluntatis & mandati divini, cujus veritas nobis natura innotescit quod propterea dicunt in se esse immutabile, ut nec abrogari possit, nec desinat obligare. Nos contra Neg. prout jus naturale supra explicuinras. Et sic ad jus divinum liberum referimus cultum externum & institutum tum communem V. ac N. Test. tum proprium N. T. de sacramentis sc. de ecclesia visibili & instituta, etiam regulas quasdam speciales circa 5. G. & 7. & 8. praeceptum. Quod inde colligimus, quia Deus potest mandare ut quis propriam ducat sororem (quod necessario factum fuit in prima generis humani propagatione) & sororum viduam fratris sui Deut. 21. potuisset etiam non instituere monogamiam. Potest mandare ut quis occidat filium innocentem, Genes. 22. item ut judex politicus capitali poena afficiat filios innocentes patris [pag. 348] transgressoris Josuae 7. & Numer. 16. Potuisse in primaeva integritate constituisse genus humanum absque Magistratibus & certe eum actu ita constituisse disputant Theologi non ignobiles. Adhaec potuisset initio communionem bonorum injunxisse, siquidem non injunxerit. Probl. VII. An ergo ulluni praeceptum legis naturalis possit deleri de cordibus hominum ? Resp. Legem naturalem communi notione Scholasticorum hic accipimus, & sic de praeceptis ejus comnumibus iVeg. (qualia sunt, bonum est faciendum, malum fugiendum Deus est colendus, quod tibi fieri non vis alteri ne feceris, & si quae his similia.) Principia prima quod ad habitum nunquam exstinguuntur: quamvisquodadPraxin & exercitium seu actualem cognitionem & intuitum, eorumque exsertionem & usum ad axiomata practica proxime, propinque, remote inde deducenda, & factis ac conscientiae factorum applicenda res aliter se habeat. Sed de jmieceptis particularibus inde deductis Aff. ex Rom. 1.21. Ephes. 4. 18. & universali experientia. Yi&e Scholast. ad Thomae qu, cil. art. 6. Probl. VIII. AnDeus de praeceptis juris naturalis dispensare possit?/?. Hic praemittendae sunt distinctiones terminorum. Dispetisalio est, quando in aliquo casu, quo revera viget & obligat lex, tollitur obligatio legis ab aliquo homine particulari reliquis manentibus obligatis. Declaratio, seu itilerprelaliu legis est, quando declaratur in aliquo casu legem non obligare. Nonnulli haec notare potest.

1.

quam naturaliter obligamur, atex.gr. Deum

:

:

:

:

:

;

;

confuii-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 1887

Abraham Kuyper Collection | 401 Pagina's

Gysberti Voetii Selectarum disputationum fasciculus - pagina 55

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 1887

Abraham Kuyper Collection | 401 Pagina's