GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Gysberti Voetii Selectarum disputationum fasciculus - pagina 146

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Gysberti Voetii Selectarum disputationum fasciculus - pagina 146

3 minuten leestijd Arcering uitzetten

122

Disp. V.

An Christus

qua Mediatok sit adokandus?

tatem esse proprietatem divinam, prout majestas seu excellentia ejus singularis est nulli creaturae communicabilis. 6. Ideoque verum de Deo existimationem, atque adeo venerationem, cultum, adorationem, inde procedentem non esse communicabilem. 7. Hinc etiam Deo singularem fideni & amorem debere, quia proprie & excellenti quodam modo verax sit. Quas tres postremas hypotheses in mediis tenebris suis nobiscum & recte inculcant Doctores Pontificii, inter eos Smiglccius innovis monstris novorum Arrianor. ft Zicarez disput. 51. sect. 4. ad Thomaepag. 3. quaest. 25. art. 1.

Unicum tantum esse objectum religionis, & adorationis religiosae, unum verum Deum patrem, filium & Sp. s. contra Pontificios quos refutatos vide a Riveto in Decalogum ad 1 praec. 8c Molineo in Novitale Papismi, aliisque Papatus Antagonistis. 9. Unam specie tantum esse adorationem re]igiosam,necgradibusaut Sc 20. 8.

scilicet

:

speciebus inferioritatis vel superioritatis eam distingui contra papales cultus latriae, duliae, hyperduliae, quos genere sive analogico, sive univoco convenire statuunt. Bellarmin. lib. 1. decultu sanctorum cap. 12. Zwarez disp. cit. sect. 3. 10. Proprielates Deitatis non communicari [pag. 528] humanae naturae Christi per unionem hypostaticam & consequenter Christi carni projiter communicatam omnem divinam potestatem, majestatem, & gloriam non deberi cultum adorationis divinae, contra Librum Concordiae tit. de Persona Christi, & in catalogo Teslimonior. Jacobi Andreae in disput. Tubingae anno 1582. thesi 144. 145. & Osiandrum Juniorem in Enchirid. Controv. Calvist. c. 6. qu. 5. Echardum in fasciculo cap. 6. qu. 12. Quid autem illiin nostris oppugnent, & quid nostri ex scripturis & orthodoxa antiquitate defenderint vide apud Danaeum, Bczam. Zanchium Zadeelem ab adversariis ibidem cilalos. 11. Gloria Dei (in cujus cognitione fundatur omnis glorificatio creaturarum) esse Deo essentialem, unius solius & semper propriam, nec ulli creaturae communicabilem. 12. Eani differre a gloria Christi humana & mediatoria, quippe quae sit inferior non divinae aequalis, sed proxima. (Est enim illa essentialis, ex naturali necessitate ac proprietate filio a patre generante communicata. Ista veroestChristoquamediatori, & qua homini collata ex libera Dei voluntate, & libera gratiae dispensatione.) Gloriam autem pure divinam Christo duntaxat tribui, qua Deus est. Utraque haec hypothesis deducitur a Polano syntagm. lib. 2. c. 31. pag. 190. Vide & confer fuse & ex professo hanc distictionem, ejusque necessitatem contra Socinianos explicatam a Polyandro in primo concerlalione c. Soeinianos cap 31. per totum. 13. Christum quatenus mediator est, patre minorem, eique subordinatum & inaequalem esse: quaetamen inaequalitas non naturalis & substantialis sed Oeconomica & relativa; quod ex 1. Cor. 11. 3. Jes. 2. 1. Joh. 14 28. nostri in disputationibus contra Arrianos concedunt. Vide Fr. Junium Defens. 2. de Trin. c. 7. 11. 12.20. & Zanchium de Ti ibus Elohim parl. 2. /. 3. c. 10. & 11. III. Posluiala haec sunto, ex philosophia. 1 Porma rei unica est, & causa efficiens proxima unica est, qua posita res ponitur, & ablata aufertur. 2. In ordine ad facultatem seu actionem, quae circa objectum versatur, una tantum est ratio formalis in objecto, quia illa nihil aliud est quam fbrma secundum quam objectum esl motivum illiiis polenliae, secundum Scotum in 1. dist. 3. qu. Itaque plures in eodem objecto admittere rationes formales taiu absurduni est quam plures ejusdem rei statuere formas specificas. 3. Ratio formali ut est principium, unde primo & immediate res dependet, sic est ultimum objectum in quod rei istius ultima sit analysis. 4. Katio formalis cum re illa reciprocatur cujus est :

.

1 .

ratio

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 1887

Abraham Kuyper Collection | 401 Pagina's

Gysberti Voetii Selectarum disputationum fasciculus - pagina 146

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 1887

Abraham Kuyper Collection | 401 Pagina's