Separatie en Doleantie - pagina 55

55

K ERKllECnTELIJKE GEVOLGEN DER DOLEANTIE.

stipulatiën

gefjeven

Bezat

hij

band

zijn

nu

om,

zoo

het

liefde

hij

opgeven,

maar

;

woorden

in

neemt

ook

er

langer

niet

gemeenschap van

kerkelijke niet

„libertas

als

gezagsuitoefening

Christiana''

lid

ja dringen bij de

gerekend worden, der kerkrechtelijke

verloren. Dit

heeft

en

vernietigt,

En

opdrijft.

behoudens

maar

uitbanning;

en

deze nieuwe

in

zoo

is

zijn

kan en

voorstelling

onverbiddelijk

den

dan de wederzijdsche ver-

deze, dat de kerkeraad een ieder die lid

toelal en.

dus

moge de kerkeraad hem

oogenblik der reformatie zijnerzijds als

moet

was,

of schriftelijk, dat

anders voorgesteld, omdal elke andere

Roomschen weg houding

het

Verklaart

en dat de kerkeraad op den zoodanige elk recht

;

mug '

/7('W(??;e»

niet weg, dat wie niet langer

behoort

toe

dit

dan

wierd

deze veranderde geïnstitueerde kerk wil

tot

ware

beschouwen.

hem vermanen,

en

dit alles

al

kan doen ook het

van het instituut

als lid

goed dacht»

dit

dus kerkrechtelijk ook

ouders

beschouwd worden, dan

niet

ook

tnecrih-rc

is

te

stilzwijgend,

feitelijk,

Gods

het

instituut

als vervallen

voortaan niet meer

daarom

wie

uitvoer brengen, en

ten

gestalte wil

de

mag

dan

stipulatiën

iemand hij

hij zijn sti|Hilatiën gaf.

om, zoo hem

formi'el het recht,

was,

bevoegd zijne

laten gelden voor het instituut

te

bestond, toen

dit

niet dit instituut te verbreken,

wat het mindere

alleen

waarin

in dien voiin,

lid in

Avas

op het

de gemeenschap

recht van en plicht tot schorsing

dat elk

lid

van het instituut voor zich

formeel in rechten de bevoegdheid heeft, om, na de tot stand

gekomen

reformatie,

zijn

gegeven stipulatiën

beschouwen, en zich niet langer stitueerde

kerk

gedragen.

te

als lid

dezer veranderde geïn-

wat a

Iets

verrallen te

als

ook van de

fortiori

ambtsdragers geldt.

Het was daarom tot

of

.schorsing

juist gezien, dat de

ontzetting

dragers, die feitelijk

schap

met het

handeld,

dat

hun

zijn

stipulatiën

instituut afbraken,

ze

zich

Doleerende kerken niet

overgegaan

van die ambts-

terugnamen en de gemeenliet

was Gereformeerd ge-

onthielden van kerkelijk gezagsvertoon

tegenover die leden van het instituut, die duidelijk

gaven dat

zij

zich uit het instituut terugtrokken.

evenzoo practisch

door

persoonlijke

juist

gehandeld, dat

men

te

En

kennen het was

de leden uitnoodigde

verklariug zich uit te spreken.

Want

wel

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen