Separatie en Doleantie - pagina 50

STAATSRECHTELIJKE GEVOLGEN DER SEPARATIE.

50

gewone

Vereeniging

kennen,

of

wel

door een

zich

speciale wet te laten er-

//kerkgenootschap* op

als

treden

te

men

onze vaderen niet hebben gekend. Hierbij koos

had men zich

en

bepaald tot de //plaatselijke kerken"

hierbij

ware er minder gevaar geweest. Maar ach-

dan

afzonderlijk,

om óók

ten Ie dat het toch ook wenschelijk was,

kerken" erkend te over,

om

waarvan de zijn.

toen

ging men

van

eischte de

als èé}i kerkgenootschap

aan

ure toe

te dienen,

wet van 1853 dat men beleden en het

En

zoo

kwam

reglement van 18G9 in de wereld, dat de leden der

het

met inbegrip van de gedoopten,

kerken

plaatselijke

van het ééne groote landsgenoot schap maakte, en werd geheel

van

onderdeden zouden

landsgenootschap zou aanwijzen.

dit

als //bond

er toen te kwader

plaatselijke kerken slechts de gesplitste

Immers

hesttmr

zijn,

kerken saam

alle

wat

iets

;

het laatste;

in

al zoo,

met den geest en de beginselen der aloude

strijd

kerkenordening,

Gereformeerde

leden

tot

men

zonder het

te

weten of

bedoe-

te

len, in dit opzicht collegiaal.

Deze stap ding,

maar

volgde intusschen niet uit het beginsel der Schei-

druischte er tegenin. Niet alsof

men

plaatselijk in een

//kerkelijke kas" of soortgelijke vereeniging een

Wie met

moeten zoeken.

nieuw

was opgetreden, kon zich zeer wel

instituut

plaatselijk

redmiddel had

het instituut gebroken had, en als

laten erkennen.

instituut

Dit lag

zelfs

als

nieuw

op de

lijn

Maar nooit had men bij de Overheid als bond van kerken een andere erkenning mogen zoeken, dan op den

der Scheiding.

het zelfstandig bestaan der plaatselijke kerken als

grondslag van

kerkgenootschappen, in den zin der

Wet van

1853. Of de Over-

heid hiervoor een vorm zou hebben kunnen vinden, die thans niet

kan beantwoord. Slechts

geformeerde kerk de plaatselijk

men door te

te

prijs geeft.

boven af,

gelijk

één kerkgenootschap

als

laten erkennen, het

Het

die

in

;

nieuw

en ten 2 dat

in één

den

beginsel zelf

beginsel der Scheiding toch

maar een

actie geleid in

aan te dienen

plaatselijke kerken individueel

alle

smelten en

van 1853

lijn

een vraag

der Scheiding niet verlaat door zich

kerkgenootschap

als

is

sta vast, 1" dat een

zin

kerk op der

wet

van de Scheiding

was niet een actie van

actie uit de plaatselijke kerken; en

wel deze

gehoorzaamheid aan de kerkrechtelijke beginselen,

in de

kerkenordening van 1619 belichaamd waren.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen