Johannes Maccovius - pagina 367

355

Indien na over het hebbelijk geloof de rede

Maccovius, znllen

zegt

zij

leeren:

dan, zoo

is

„regenerationem nostri

non habitibus infusis constare, sed acquisitis''. Maar de vraag kan dan niet achter blijven: hoe dit te rijmen met Ezech. 36:16, 17 en Deut. 29:2, 3?

Indien daarentegen het dadelijk geloof in het debat is, bij den tekst: „het geloof is uit het gehoor,'' dan rijst de vraag: gaat dit aan de wedergeboorte vooraf? Het credere

praesupponeert toch een habitus, een hunnen gelooven? Zeer zeker, in Rotn. 10: 17 wordt over het dadelijk geloof gehandeld. Maar God geeft eerst oogen om te zien, en ver-

om

stand

te begrijpen.

Dat

God met de prediking

is

de

f,des habitualis.

Dan komt

Woord en richt er alzoo Woord als zoodanig Daarom wordt dat Woord ge-

.van Zijn

dat oog en dat verstand op, dat Gods

erkend en aanvaard wordt.

ook de beloften die in Christus worden aangeboden en goddelijk zijn. En omdat men in Gods Woord ziet dat

loofd, als

aan de geloovigen gedaan zijn, aanvaardt men, het kenmerk der H. Schrift zelf een geloovige, die beloften. Dat is de fides actualis. Maar aan dat dadelijk geloof gaat vooraf het ontvangen van geopende oogen en een nieuw hart. Maar dat is juist de wedergeboorte. ^) De voorstelling van Amesius, die hier bestreden wordt, is, dat al is het resultaat van het gehoor niet formaliter der regeneratie, dit het echter toch wel zijn kan „per die beloften

als zijnde volgens

modum

praeparationis."

*)

') Op pag. 4 07 zegt Maccovius: „Sed explicandnm nobis pancis hoc fnerit, quomodo fides actualis ex verbo Dei oriatur. Dat ergo primo Deus oculos ad videndum, et mentem ad intelligendum, quae fides habitualis est post proponit verbum suum, in quod cum oculi isti et mens convertantur, vident hoc verbum Dei esse verbum :

Dei ex in

certis

isto

quae

in

fidelibus

tione

quibusdam

notis,

quae verbo

verbo proponuntur. esse Christo

isti

certissima,

proponuntur, divinas esse

:

insunt. Credunt ergo, ut omnia, quae

verissima, et

quia

divina

:

ita et

agnoscunt, simulque ex collatione eorum, quae in se sentiunt

fidei,

quae traditur

in

promissiones,

promissiones istas factas esse

cum

descrip-

verbo Dei, vident se esse ex numero fidelium, idcirco

has tanquam ad se pertinentes amplectuntur. Hoc pacto fides actualis oritur ex verbo Dei,

ita

ut

praesupponat oculos

ad videndum

et

mentem ad

intelligendum, quae

regeneratio ipsa est." ^) „Nam anditus ille verbi qui non est formaliter salutaris ante fidem, modum praeparationis efficiënter salutaris esse ante fidem, quatenus parit

qua

salutariter miscetur." (p. 33).

potest per fidem,

cum

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen