Johannes Maccovius - pagina 151

139

Zoo

Maccovius altoos een zuiver Gereformeerd Theoloog. Gods Raad is aller oorzaken oorzaak, Gods glorie is aller dingen einddoel, „nniversalis s. summus finis creationis est gloria Dei".... „Nam si quaeram cur opus fuisset creaturas esse, respondendum tandem erit, quia Deus aliter gioriam snam patefacere non potuit, ex defectu se. obiecti. Voluit enim Deus creaturas esse, aut nt illis benefaceret, quod in electos cadit, aut potestatem suam declararet circa malos, aut iustitiam, ex quo etiam beneficium erga electos. Nanque hoc pacto ostenditur electis, potuisse eos reiici ut alios, et potuisse eos iuste condemnari, ut alios, si nempe Deo visum fuisset ipsos reprobare." ^) Desniettemin hebben de Gereformeerde Theologen hem daarvoor weinig dank geweten, d. w. z. niet dat zij Maccovius ignoreerden, want jaren lang bleven de Collegia van Maccovius een der meest gebruikte handboeken voor de Theologische studiën. „Maar gelang de roem, dien hij zich door het vormen eener groote menigte van aanstaande godsdienstleeraars verwierf, steeds toenam, rees ook zijn gezag bij alle beoefenaars van die wetenschap.'" ^) En ook wordt door de Gereformeerde Theologen Maccovius telkens geciteerd, met name door Voetius en Comrie. Maar, dit bedoel ik, nooit hebben zij openhjk, voor zoover ik nagaan kan, de berisping van Dordt teruggenomen en die in een lofrede veranderd. Zij hebben wel aanvaard wat Maccovius geschonken heeft, maar niet gelet op de hand die het gaf; ze hebben wel zijn weg betreden, maar geen dankbaarheid betoond aan hem die het pad heeft gebaand; ze hebben wel den buit van zijn strijd in bezit genomen, maar geen lauweren gevlochten om het hoofd van den man, die voor hen dien buit veroverd had. Of ja, ze hebben het wel gedaan, maar met de daad en niet met het woord. Als Dr. Los dan ook schrijft: „Den Hoogleeraar Maccovius, die tijdens de Dordtsche Synode aan de Franeker hoogeschool doceerde, komt de twijfelachtige eer toe, in Nederland het

') ^)

blijft

Loc. Comm., p. 377, 378. Ypey en Dekmoot, Gesch. d. Ned, Herv. Kerk,

II,

p.

399.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen