Johannes Maccovius - pagina 304

292

zondaren, dat

gen:

wel necessair, maar ook spontaan zondi-

zij

quidem hoc

„Necessario

fit

sed ita tarnen, ut non

coacte et invite peccatores peccent, sed libere et sponte." In zijne Loei

Communes behandelt Maccovius

^)

deze quaes-

tie uitvoerig en zet haar zeer duidelijk uiteen. Hij zegt, er

twee opinies in de Kerk gangbaar, de eene is meer algemeen, de andere minder, ze woorden echter beide aangehangen en verdedigd. De meer algemeene opinie is dat de zijn

definieeren

libertas te

is

als

eene „indifferentia activa ad

utrumque oppositorum." M. a. w. een subiect kan in een gegeven oogenblik iets of veile óf nolle. En als dat nu in verband gebracht wordt met de goddelijke determinatiO; dat alles bepaald is, dan wijst men op eene distinctie in de voluntas humana die of sensu men moet worden. Alleen nu

genode men-

diviso of sensu composito

sensu diviso,

d.

w.

z.

beschouwd, en los gedacht van de goddelijke determinatio, kan of veile óf nolle en heeft eene indifferentia activa ad utrumque oppositorum. Maar sensu composito, d. w. z. de menschelijke wil beschouwd schelijke wil abstract, op zich zelf

in relatie tot de goddelijke determinatio, mist alle vrijheid,

non quadrat in libertatem." ^) Met gaat Maccovius niet mede. Hij zegt nu deze beschouwing dat de beschouwing der voluntas creata sensu diviso een casus non dabilis is, de menscheUjke wil is altoos afhankelijk zoo in zijn veile als in zijn nolle van het eeuwig Decreet. Hier tegenover staat de minder algemeen gehuldigde beschouwing, waar Maccovius zich echter beter mee vereeni„et

')

definitio

ita

Coll. Theol.

XIII waar ^)

hij

ista

Miscell. Qnaest.

in gelijken zin

Vermoedelijk was

dit

Anno 1625.

Disp. V.

Men

zie

ook Disp.

X

en Disp.

deze gedachten ontwikkelt.

ook het standpunt van Lubbertas. Eenigszins toch vinden

we dezelfde gedachten in zijn Catechismns, al bezigt hij daar andere woorden. Hij zegt daar: „Omnia fieri necessario, et ex his quaedam necessario tantam, quaedam necessario et contigenter simnl. Quae a solo Deo fiant, tantam necessario fiunt. Non enim possant res aliter esse, atq; a Deo creantar: neqae aliter agere, atque a Deo gubernantar. Quae non a solo Deo fiant, sed fiunt a Deo tanquam causa remota et etiam ab simul,

neque

at

alia

habere possunt, quatenas vero fiunt a nobis ipsis, fiunt contingenter, habere possant." In Catechesin Palatino-Belgicam, p. 273.

aliter se

et se aliter

eaque proxima, sive viciniore, fiunt necessario, et contingenter hamanae. Hae enim quatenus diriguntur a Deo, fiant necessario,

causa

actiones

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen