Johannes Maccovius - pagina 213

201

methode opgevoed en onderwezen,

Franeker als Hoogleeraar er mee begon, doch later er van afzag. Zeer opmerkelijk is de voorrede in zijn MeduUa, waarin hij zijn scholastieke methode verdedigt. „Erunt etiam qui methodi et Logicae formae curam, ut curiosam ac molestam damlastieke

nabunt."

Hun antwoordt

optanda, quoniam

est

artem ab

aliis

hij

in

zeer bits: „Istis

mens sanior memoriae

intelhgentiae, iudicii ac

rebus amovent,

quae solae fere

intelligi,

memoriae infigi merentur." Zulke bitse taal van een „istis mens sanior est optanda" werd van Maccovius nooit vernomen. Amesius zegt voorts, dat er velen zullen zijn, die zijn arbeid nog scholastieker zouden gewild hebben. Maar hij excuseert zich dan wegens zijn onervarenheid. Hij kan dat niet doen. „Non deerunt ex altera parte, qui maiorem Logicae artis accurationem desiderabunt. Quibus nee potui ego si voluissem, ex propria mea imperfectione, plane satisfacere, nee volui certe in omnibus quantum ac

sciri,

potui, propter aliorum defectus."

')

En

in zijn

Medulla

zelf,

handelende over de unio naturarum in Christus, zegt hij „Multis rationibus Logicis, unionem istam describere cona-

mur: quia nulla una

sufficienter potest explicari." (p. 77/78.)

Straks treedt Arnoldüs, de voornaamste leerling van Maccovius,

diens opvolger aan de Franeker

als

Academie

op.

Opuscula Philosophica van zijn grooten leermeester, zegt in de Opdracht aan Curator HaArnoldüs,

uitgevend

de

rinxma toe Slooten „Gravissime gentium Doctor Paulus:

Videte ne quis

qui vos depraedetur per Philosophiam, sed addit. inanem,

sanae et sobriae Philosophiae

ipso

usum

gicis

est

manifeste praesupponit.

suum Non

sit,

quo

in rebus Theolo-

hic mihi

animus

prolixe vel de usu vel de abusu Philosophiae in rebus

sacris

disserere. lustos eius

argumenti commentarios adire

Zanchuim, Davenantium in haec ipsa Apostoli verba, et alios. Hodie potissimum Philosophandi libertas urgetur. Licentiam dixeris, scholarum et Ecclesiarum pestem, per quam, non rectae rationis dictata, quis velit, sunt apud

si

')

Praemnnitio

v.

d.

Medulla, ed. 1641.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen