GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Men leest in de Hervorming over

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Men leest in de Hervorming over

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Men leest in de Hervorming over het jongste bedrijf der Gereformeerden in de hootdstad o. m. dit:

Op de houding, die zij thans aannemen, valt overigens al zeer weinig aan te merken. In de laatste nummers van de Heraut zijn de kolommen niet meer zoo vol bitterheden, als het blad tot voor het eindvonnis over zijne tegenstanders uitgoot. De toon is waardig, ernstig, hoopvol, en getuigt van het besef, dat voor de partij de tijden, die thans komen, van het hoogste gewicht zijn.

Den uden Jan. en volgende dagen is een congres der gereformeerden uit heel het land aangekondigd. Het is te verwachten, dat daar maatregelen zullen genomen worden, om de uitgetreden »kerken" en de »doleerende", die zeker ook op andere plaatsen zullen optreden, met de Amsterdamsche in kerkelijk verband te brengen.

Het wachtwoord is gegeven, dat niemand het voorbeeld van den heer Elout volge, door zijn lidmaatschap op te zeggen. De bedoeling is dus eene kerk binnen de grenzen van het bestaande kerkgenootschap te vormen.

Of dit met een ander doel geschiedt, dan om de rechten op de kerkegoederen te kunnen doen gelden, is ons niet duidelijk. Of echter de besturen der Ned. Hervormde gemeenten dit zullen dulden, en de gereformeerden, aldus optredende, als leden der kerk zullen blijven erkennen, is, althans wat Amsterdam betreft, reeds geen vraag meer. De Algemeene Kerkeraad toch heeft reeds bericht, dat aansluiting bij de Ned. Gereformeerde Kerk zal aangemerkt worden als een feitelijk breken met het lidmaatschap, 't Zal intusschen niet gemakkelijk zijn het oog op al de overtreders der kerkelijke reglementen te houden.

De gereformeerden zullen dus ól gedwongen óf vrijwillig van [de stemmingen zich onthouden, die ter aanvulling van het kiescollege moeten plaats hebben en, met het oog op de tien vacante predikantsplaatsen, van bijzonder gewicht zijn.

Welken invloed zal dit hebben op den uitslag dier stemmingen?

Hierop tweeërlei:

Vooreerst zouden we de Hervorming vtWlen verzoeken ons niet langer het verdriet aan te doen, om ons bedoelen te miskennen, waar dit zoo helder en duidelijk mogelijk is uitgesproken.

Althans wij zien geen kans duidelijker dan we dit deden, te zeggen, waarom we geen Separatie beoogen, doch Reformatie bedoelen; niet om het goed, maar om de leven de have —; om onze kerk die de onze is en blijft, en waar geen duizend .Synodale bullen ons van scheiden kunnen.

En ten andere stemmen we aan de Hervorming volkomen toe, dat reeds de vervulling der tien vacaturen door het Synodaal Afdeelingsbestuur tot aanmerkelijke ongelegenheden zal leiden.

De Gereformeerden niet meer meê. stemmen natuurlijk

Noch in het Kiescollege, noch voor het Kiescollege, en dat wel om de bondige reden, dat zij met het Synodale Afdeelingsbestuur, dat zich Kerkeraad noemt, nu niets meer uitstaande hebben.

Zij volgen hun Kerkeraad, en leven nu gelukkig onder de Kerkenorde van 1619.

Hoe ter wereld zouden ze dan nu nog meestemmen voor een geheel vreemd, in hun kerk ingedragen raderwerk, en daarmee dit Synodale Afdeelingsbestuur zedelijk sterken.'

Bij de Synodale stembus zullen dus de Modernen en de Irenischen den strijd alleen hebben, zonderling bijgestaan door de Lutgeanen, en enkele vrienden van de heeren Krayenbelt c. s.

Nu zal natuurlijk geen Gereformeerd man van karakter er ook maar in de verte aan denken, om zich door een Synodaal Afdeelingsbestuur, dat hier de broederen afzette, te laten beroepen.

Zich te laten kronen door de hand, die nog druipt van kerkelijk broederbloed, gaat niet aan.

Het zullen dus tien Moderne of Irenische predikanten moeten zijn.

En dat is nu het ontzettende, dat de heeren Vos c. s., liever dan zich met hun Gereformeerde broederen te verstaan, feitelijk de oorzaak zullen worden, dat er weer Modernen beroepen worden.

Hiervoor zijn ze gewaarschuwd.

Maar de kalmte van ziel ontbrak hun, om door te denken waarop het uitliep.

Zij hadden maar één cauchemar, en dat waren „de Gereformeerde ouderlingen!"

Welnu, van die zijn ze thans af.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 9 januari 1887

De Heraut | 4 Pagina's

Men leest in de Hervorming over

Bekijk de hele uitgave van zondag 9 januari 1887

De Heraut | 4 Pagina's