Over de vergadering van den algemeenen

Over de vergadering van den algemeenen Kerkeraad te Utrecht^ waar het jongste rapport behandeld wierd, kunnen we nog maar geen eensluidende berichten ontvangen; en toch is het ten zeerste noodig, dat hierover helder licht opga.

Naar de meest vertrouwbare inlichtingen, is het bewuste rapport op 7 Februari ingekomen, en wierd toen besloten het ter visie te leggen voor 14 dagen, waarbij Ds. Verhoefï geheimhouding aanbeval, opdat er naar buitenaf geen sprake over viel.

Daarna kwam het den 21 Februari in openbare behandeling, onder het voorzitterschap van Ds. Felix, die het van te voren gelezen had en er in gekend was, en die toch het stuk aan de orde van behandeling bracht. Eene behandeling, die echter gestuit wierd door eene verklaring van Ds. Verhoeff, van dezen inhoud:

De ondergeteekende:

Overtuigd, dat de conclusie van het Rapport door de heeren Ringnalda c. s. ingediend, gebouwd is op praemissen, waarvan de aanneming een onvermijdelijlte eerste schrede is op den weg van de verbreking van het verband, waarin deze gemeente staat tot de Nederlandsche Hervormde Kerk,

brengt protest in tegen de behandeling van het Rapport door den Kerkeraad, en tegen het aan de orde stellen van die behandeling door den voorzitter, en behoudt zich c q. eene aanklacht deswege voor bij het daartoe aangewezen Kerkelijk Bestuur.

Tot dusver loopen de ingekomen berichten evenwijdig.

Van dit punt af echter loopen ze meer of min uiteen, en kunnen wij dus niet anders geven dan de beide lezingen.

Immers nu meldt Ds. Felix, dat het aldus toeging:

1°. Het rapport wordt door mij aan de orde gesteld.

2°. Ds. Verhoefï leest zijn protestatie voor. Ik neem dit voor notificatie aan, en lees later uit ons Huish. Regl. Art. 28 voor: »De praeses neemt elk voorstel, door twee leden ondersteund ter behandeling op enz." De verantwoording komt dus alleen voor den voorsteller en voor de ondersteuners.

3". Br. Kol stelt daarop voor, den inhoud der conclusie uit het rapport te lichten enz. Dit voorstel wordt ondersteund en, ais van de wijdste strekking, in behandeling gebracht.

Dit voorstel blijft voortdurend, bij allerlei interruptiën van leden, waartegen ik protesteerde, in behandeling en wordt eindelijk — vix — aangenomen.

4°. Van een protest-Kol en liet van de tafel nemen der zaken door mij, is dus eigenlijk geen sprake geweest

Terwijl door twee even geloofwaardige getuigen bericht wordt, dat de zaak toen dezen loop nam :

1°. De praeses waagt een poging om de behandeling te redden met Art. 23 van de Huish. bepalingen, maar laat dit bijna dadelijk glippen.

2°. Hierop stelt de heer Kol voor, het rapport niet te behandelen, maar den Bijzonderen Kerkeraad in overweging te geven, voortaan nauwlettender toe te zien op inkomende en uitgaande attestatiën.

3°. Ook de heer Kol waarschuwt den praeses nogmaals niets van het rapport in behandeling te brengen, nu Ds. VerhoefF zijn protest indiende.

4°. Hierop verklaarde de praeses, dat hij het rapport van de tafel nam, en er wel over wou laten stemmen, maar dat men hem dan van de voorzitterstafel verdrijven zou.

5°. Het geheele stuk gaat nu van de tafel en het voorstei-Kol wordt aangenomen.

Het verschil tusschen beide lezingen bestaat dus hierin, dat Ds. Felix in de meening verkeert, dat het voorstel-Kol strekte, om de conckisiën van het rapport als s-elfstandig voorstel te handhaven, terwijl de andere berichtgevers verklaren, dat het voorstel-Kol integendeel strekte, om én het rapport, én zijn conclusiën van de tafel te nemen, en een geheel nieuw voorstel, dat slechts in vage algemeenheid met de conclusie overeenstemde, daarvoor in de plaats te stellen.

Natuurlijk zijn alleen de leden van den Utrechtschen Kerkeraad in staat, uit de notulen de juiste toedracht der zaak te constateeren.

Of ligt de sleutel tot dit raadsel wellicht daarin, dat Ds. Felix meldt: dat de heer Kol ^.fien inhoud der conclusie" er uit nam. Dan natuurlijk zou alle verschil weg vallen. We wenschten wel dat iemand ons den letterlijken inhoud van het voorstel-Kol wilde mededeelen. Dan konden we die naast de conclusie van het rapport leggen, en ware ieder in staat om te oordeelen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen