Door een tweetal lidmaten onderteekend,

Door eèn tweetal lidmaten onderteekend, is aan den Kerkeraad te Zeist ingediend het volgend adres:

Aan den Eerw. Kerkeraad der Hervor7nde Gemeente te Zeist.

Ondergeteekenden, lidmaten dezer gemeente, komen bij deze tot u, mede uit naam van verscheidene anderen, met eene zaak van hoog belang, die hun zeer ter harte gaat. Bij den dag blijkt het duidelijker, dat onder de bestaande Synodale Organisatie, de erkenning en handhaving van Gods heilig Woord en Christus' gezag in de kerk onmogelijk is. Vrijelijk mag men de waarheid aanranden, den gezegenden persoon onzes Verlossers hoonen en Hem als een gewoon mensch aan de gemeente voorstellen, de Heilige Schrift van haar gezag berooven en zelfs de grondwaarheden des Christendoms loochenen, als men maar de knie buigt voor de Synode. Als men de reglementen maar gehoorzaamt.

De opzieners der Kerk, wier ambt medebrengt tegen de wolven te waken, worden door de reglementen belet hun plicht te doen. De tucht over de leer is geheel onmogelijk geworden. Het ouderlingen-ambt van alle beteekenis beroofd.

Is het wonder dat, waar aldus de samenvoegselen en bindselen in het lichaam des Heeren werden verwrongen en machteloos gemaakt, heel dat lichaam krank is geworden? Dat de Kerke Gods, van poorten en muren ontbloot, een spot en aanfluiting werd?

Wij erkennen daarin de rechtvaardige straffe des Heeren over onze en onzer vaderen zonden. Alleen daardoor is al dit kwaad ons overkomeni En geene genezing is er te wachten, tenzij wij met schaamte en berouw dit erkennen. Ook daarin zondigden onze vaderen, dat zij zwijgend den hals bogen onder een juk, hetwelk niet was des Heeren Christus; en wij hebben in hunne voetstappen gewandeld en tot hiertoe lijdelijk geduld dat onze kerk dat zelfde juk-bleef dragen, hoewel dit niet kon geschieden zonder dadelijke ongehoorzaamheid aan het gebod des Heeren.

Doch al hebben wij ook gezondigd en al is het rechtvaardig oordeel Gods daarover niet achter gebleven, wij mogen daarom in de zonden niet blijven liggen, maar moeten biddend wederkeeren tot den grooten Koning der Kerk, en, allen last dien menschen ons oplegden afwerpende, ons weder voegen onder zijn juk. Dat is, bij den aan-of voortgang, dan ook ons aller ernstig voornemen.

En nu komen wij tot uwe vergadering, u herinnerende aan de beloften, bij de aanvaarding uwer ambten afgelegd, aan het recht des Heeren in zijne Kerk, aan uwe verantwoording eens voor zijn troon af te leggen, om te midden van al de onrust ook in deze gemeente, u de vraag te doen: Mag, wie voor Gods Woord beeft en zijn recht erkent, van u verwachten dat gij, in het ambt geplaatsten, stappen zult doen om te breken met de organisatie thans bestaande, en weer te keeren tot de Ger. Kerkenorde met de formulieren van Eenheid als accoord van kerkekelijke gemeenschap; of moet dit niet van U verwacht worden, en acht gij deze reformatie helaas onnoodig?

Zeer hopen wij, dat Vij met een gunstig antwoord zullen worden verblijd. Moge het U gegeven worden in deze alleen met Gods Woord te rade te gaan.

Make de Heere U een iegelijk in Uwe roeping getrouw. Leide Hij U door Zijn Geest in Zijne paden om Hem te erkennen in de regeering der Kerk en het recht Zijns Woords. Zij Uwe beraadslaging tot eere Zijns Naaams.

Zdst, Maart 1887.

Namens verscheidene stemgerechtigde manslidmaten.) (Volgen de beide handteekeningen.)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen