Voor Kinderen.

VERHUIZEN.

II.

Dat de vogels van verhuizen houden is bekend. We weten dat meerlen, nachtegalen, zwaluwen, koekoeken, duiven, kranen, ooievaars, reigers, wilde eenden en ganzen en no'g vele andere, op zekere tijden wegtrekken om later weder te keeren.

Dat gaat dikwijls zóó wonderlijk en regelmatig toe, dat men willens blind moet wezen om niet te zien, hoe Hij, die 't geroep der jonge raven hoort en hun den kost bereidt, ook den trekvogels de wijsheid heeft gegeven, die hun noodig is. Als bij afspraak komen van allen kant de dieren van één soort, b. v. de ooievaars bijeen, meest op een wijde vlakte. Vaak volgt dan een ontzettend gesnater of gekwaak en geschreeuw, als werd er raad gehouden en eindelijk trekken allen tegelijk op. Maar ook ó& t geschiedt weer niet in 't wilde, maar in zulk een orde, als het best geschikt is om met de mipste moeite den tegenstand van de lucht te overwinnen.

De groote Fransche dierenkenner Buffon zegt van de tochten der wilde ganzen: »Die vlucht geschiedt met zulk een orde, dat men wel moet aannemen, dat bij die dieren meer verstand en berekening wordt gevonden dan bij andere vogels." (Hoe dwaas dus om van een »domme gans'' te spreken !) Men zou zeggen dat de regelmaat, die de ganzen in acht nemen, hun is voorgeschreven door meetkunstig begrip. Immers, zij gaan zóó, dat ten eerste de rangschikking de beste is , opdat elk in de rij volge en blijve, en toch vrij en ruim voor zich uit kan vliegen. Tevens zijn zij het gunstigst gerangschikt om de lucht het best en met de minste vermoeienis voor heel den troep te doorklieven, want zij plaatsen zich in twee schuine lijnen die een hoek maken bijna als een V. Of als de troep klein is, maken zij maar één lijn; gemeenlijk echter telt elke troep een veertig of vijftig. Ieder behoudt met bewonderenswaarde juistheid zijn plaats. Het hoofd, dat zich aan 't eindpunt van den hoek bevindt en de lucht snijdt, gaat als hij moe is rusten in de laatste rij, en beurt om beurt neemt elk de eerste plaats in.

Alle vogels, die trekken, reizen in troepen of althans als gezin. Meestal echter toonen zij niet zeer familieziek te zijn, want de jongen reizen niet met de ouden. Wel gaat het geheele gezin gelijk weg, maar weldra komt er scheiding. »Soort zoekt soort." Jong gaat bij jong, ' oud bij oud. Weldra vliegen er troepen van enkel jonge en andere van enkel oude dieren. Nu, dat is begrypelijk. 't Zou ook om velerlei redenen voor de dieren niet goed zijn, als zij, gelijk de menschen, voortdurend als ouders en kinderen bij elkander en aan malkander gehecht bleven.

De jongen komen ook maar zelden terug in de streken waar zij geboren zijn. Daardoor vindt men vaak in de eene streek niet dan jonge vogels, een jaar of zoo oud en in de andere de meer bejaarde. Dat heeft men opgemerkt bij de zwaluwen, de ooievaars, de kraanvogels en vele andere soorten. Dat is ook goed. Wij houden ook niet bestjeshuis en bewaarschool in één vertrek. Men heeft echter opgemerkt, dat vele vogels alle jaren in dezelfde streek komen broeien en ook in 'tzelfde nest eieren leggen.

_ De ooievaars, dat weet gij, komen regelmatig weer en zoeken 't oude nest weer op. Dat doen trouwens meer vogels.

(Wordt vervolgd).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen