Ingezonden Stukken.

(Buiten verantwoordelijkheid van de Redactie.)

BRUINISSE, 19 Maart 1888.

Mijnheer de redacteur!

Als antwoord op uwe aanteekeningen in het vorige nummer van De Heraut, verzoek ik u s. v p, wanneer het door u waardig gekeurd mocht worden, het volgend schrijven in uw eerstvolgend nummer op te nemen.

Ik zie voor mij nog niet in, dat het formeeren van een eigen instituut strijdig zou zijn met den geest van Ds. Ledeboer, en die ook niet staat naast de synodale. Immers is het slechts eene bloote mededeeling aan den koning van de bepalingen, betreffende de inrichting en het bestuur als kerk, in verband met de wet van 1853.

Ik zal dit voorloopig laten rusten. Wat nu de broederen in Middelburg uitdrukkelijk te kennen hebben gegeven, dat de erkenning bij verrassing en vergissing heeft plaatsgegrepen en die geenszins is bedoeld, doet aan het feit niets af, Het is hier een »fait accompli." Ik wil dat zoo »laisser aller."

Eén ding zou ik begeeren en dat zal ik bovenal zoeken, dat het den Koning zijner kerke in zijne genade moge behagen, dat al het door God gemaakte Gereformeerde volk, als het zout der kerke, als een eenig man, onder zijne banier Hem als een waterstroom aanloope; dat Hij als die groote doorbreker aan de spits trede, om zijne kerke in Nederland, zoo overdekt met lauwe belijders, te doen uittrekken van onder eene hiërarchie, die zoo smadelijk de kroon en den troon van den Heere en Heiland wegneemt. Ik roep al het volk des Heeren toe. Stelt u in den gebede, in de bres voor vaderland en kerk; zwijgt niet, maar tracht te strijden in den gebede, dat de Heere Jezus als koning optrekke, dat Hij zich aan de spitse stelle. Staat de Heere Jezus aan het hoofd, dan kan men gerust zijn, met meer recht dan de Philistijnen op Goliath. Dat de Heere dan doorbrekende genade geve om de Laodiceesche lauwheid af te werpen, en meer ijver tebetoonen voor de waarheid, dat dierbaar pand, waarvoor onze voorvaderen goed en bloed hebben opgeofferd; dat predikanten en leeken ophouden, hunne krachten noodeloos te verspillen, om eene synode te. ondersteunen, die de tegenwoordige tijd heeft rijp gemaakt voor hare onheilige gevoelens, en die ingebroken dwalingen te dekken.

Men roept van meerder licht en meerder kundigheden, alsof de tegenwoordige tijd de wijsheid alleen heeft, terwijl onze godvruchtige voorvaderen vrij meerder licht van zaligmakende kennis en ware Evangelische godzaligheid hadden, dan onze hedendaagsche wetenschap.

o. Er is een beredeneerd Christendom opgestaan, dat de overhand heeft gekregen, doch Gode zij dank, onder het gedeformeerd volk is weer een nieuwe reformatie begonnen-Mocht er nu een algemeen ontwaken zijn, en mochten de hardslapenden opstaan en roepen tot hunnen God, en uittrekken!

Genoeg; mochten al degenen, die eenzelfde belijdenis der waarheid zijn toegedaan, en in de kerkregeering zich voegen onder één kerkordening, kerkelijk niet op deiï duur gescheiden blijven, en niet rusten, totdat zij weer in één band van kerkelijke gemeenschap vereenigd zijn.

Wat ik meermalen gezegd heb, herhaal ik: Ik zal mij hartelijk verblijden, wanneer de dag spoedig mocht aanbreken, dat al Gods Gereformeerde volk, dat naar geschiedenis en belijdenis bijeenbehoort, ja, inderdaad één is, hartelijk mocht samensmelten, om in liefde voortaan als ééne kerk en ééne kudde des Heeren op te itrekken, en een Drieëenig God verheerlijkt worde. Zoo zij het! U hartelijk dankzeggende voor de opname, blijf ik uw u in den Heere liefhebbend broeder,

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen