Prijslijk is de poging door Ds. Carlier
Prijslijk is de poging door Ds. Carlier met de classis Eindhoven aangewend, om het Synodaal genootschap te bewaren voor de zonde waarmee het zich aan de weduwen en weezen van in doleantie gekomen Bedienaren des Woords vergrijpt.
Hij zond daartoe aan de Synode dit adres in:
«De ondergeteekenden nemen devrijheid zich eerbiïdig tot u te wenden ter zake de in het vorige jaar door ugenomene besluiten (zie .^4(rtó Synodi 1887, blz. 240, } ©m predikanten, die ophielden lid onzer Kerk te zijn, vervallen te verklaren van hun lidmaatschap der algemeene weduwenbeurs.
«Zij willen er niet aan twijfelen of dit besluit zal wel voldoen aan de bepalingen van het reglement, Maar ook al is dit boven alle bedenking verheven, dan gevoelen zij zich toch door het gevallen besluit in zoo groote mate bezwaard, dat zij er onmogelijk in kunnen berusten. Het schijnt hun in zoo groote mate in strijd met den waarachtig Christelijken geest der liefde, dat hun geweten hen dwingt u te verzoeken maatregelen te nemen om dergelijke beslissingen voor het vervolg onmogelijk te maken en zoo eenigszins mogelijk, op de nu genomene terug te kunnen komen.
«Van welken aard die maatregelen zullen moeten zijn, meenen zij veilig aan de wijsheid van Uwe Hoogeerwaarden te kunnen overlaten. Alleen wenschen zij uit te spreken dat zij van oordeel zijn dat de ten bate van weduwen en weezen verkregene rechten niet ontnomen zullen mogen worden, dan daartoe gedwongen door zeer sterke en zeer buitengewone zedelijke beweegredenen. En welke de beweegredenen kunnen zijn, die zoo iets ooit zullen rechtvaardigen, kunnen zij zich zelfs niet voorstellen, maar wel schijnt het hun in ieder geval zeker en boven allen twijfel verheven te wezen, dat die beweegredenen nooit ontleend zullen kunnen of mogen worden aan een geloofsverschil als hetwelk bestaat tusschen de doleerende en de in onze kerk geblevene predikanten,
«Zij verzoeken u daarom dringend voorstellen tot verandering van het reglement op de algemeene weduwenbeurs in bovengenoemden geest zoo spoedig mogelijk te willen ontwerpen en voorloopig vast te stellen en ze daarna aan het oordeel der kerkelijke besturen en vergaderingen te onderwerpen, waar, naar zij vertrouwen, dergelijke in zeer milden, christelijken geest ontworpen voorstellen zeker met toejuiching zullen worden ontvangen, 't Welk doende enz.
Wij vragen te dezen niets, en het is ons een oorzaak van vreugde, dat geen der doleerende predikanten te dezen protest heeft uitgelokt.
Laat de machthebbers der Hiërarchie zich tot aan het geld van weduwen en weezen vergrijpen, en laat mannen als Segers en Creutzberg zelfs aan dezen gruwel medeplichtig worden, — nog altoos is er een God die leeft, en die Rechter der weduwen en Vader der weezen blijft. Al deze onbarmhartigheden zien wij gelaten en kalm aan.
De Heere regeert.
Maar nu uit de classis Eindhoven een stem van protest tegen deze ongerechtigheid ; een kreet van verontwaardiging over zooveel hardheid des harten is uitgegaan, nu wil toch ook De Heraut aan dit nobel protest akte verkenen, — en er bijvoegen, dat, helaas, geen der Gereformeerde of Irenische of Ethische broederen maar een Modern prediker het diepst de ongerechtigheid heeft gevoeld.
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van zondag 3 juni 1888
De Heraut | 4 Pagina's