„En heilige sieradiën.”

Uw volk zal zeer gewillig zijn op den dag uwer heirkracht, in heilige sieradiën; uit de baarmoeder des vdageraads zalu de dauw uwer jeugd zijn. Psalm 110:3.

’s Heeren volk IS een heirschare voor Imma-nuël; vergaderd en bestemd om Immanuëls strijden te strijden.

Hoor maar wat Jehova in Psalm no tot zijn Uitverkorene zegt: »Uw volk zal zeer gewillig zijn op den dag uwer heirkracht; in heilige sieradiën zal het als versch gesprenkelde dauw uit den schoot van den dageraad u toekomeut" Als de nacht voorbij is gegaan, dan wordt de Oosterkim purper, en uit dat morgenrood van den dageraad schieten de prachtige stralen den dampkring in. Er grijpt afscheiding in de atmosfeer plaats. En met dat morgenrood worden duizenden en tienduizenden dauwdroppels op blad en bloem gesprenkeld, glanzend en glorend in de schittering van het morgenrood.

En zoo, zegt de Schrift, zal het ook voor Iramanuël zijn, zoo dikwijls hij opstaat om den nacht van leugen en zonde, om het rijk en de macht van Satan te bestrijden.

Ook dan zal voor hem aan de kim het morgenrood purperen, en uit dat purper van den dageraad zal zijn volk, in menigte als de dauwdroppels ontelbaar, hem toevloeien, glanzend en glorend in het heilig sieraad, dat uit dat purper op hen geworpen wordt. Een beeldspraak, voor wie ze indenkt, van onvergelijkelijke schoonheid.

Eenerzijds die heerschappij van den nacht van leugen en ongerechtigheid, Daartegenover opkomend de Zonne der gerechtigheid. En nu uit den purpergloed die hierdoor geboren wordt, komen als tienduizenden dauwdroppen zoo ontelbaar en zoo schoon zijn geroepenen hem tegen, en vormen om hem als een machtig, onafzienbaar heir, dat in schitterenden dos zich opmaakt en aanbiedt, om onder hem en met hem en voor hem op den dag zijner heirkracht te strijden.

Dien strijd strijdt Immanuël dag aan dag. Gisteren, heden, morgen. Die strijd gaat altoos door. En eiken morgen, dat de dageraad weer aan de kimmen opgaat en de zon als een held haar stralen schiet, om in het bestemde veld den vjjand te bestoken, gaat, ook het hemelsch bazuingeschal van Gods engelen uit, om al zijn volk opnieuw ten strijde te roepen, ze te roepen tot den strijd, die ook dien dag door Jezus weer gestreden zal worden tegen het rijk van duisternis en zonde.

Trekt gij in dien strijd mee op ? Voelt, weet, merkt ge, hoe in uw huis, bij uw arbeid, in elke ontmoeting, bij elke verleiding, die heilige strijd ook door u moet worden meegestreden ? En zijt ge in dien strijd een krijgsknecht die willig optrekt? Immers, ddt juist is een der kenteekenen: »Uw volk zal willig zijn op den dag uwer heirkracht”.

Het is geen heirleger, dat met de bajonet in den rug en het pistool op de keel in den slag moeten worden gedreven. Maar zooals de troepen van Gustaaf Wasa jubelend en God lovend ten strijde trokken, en Cromwells legerschaar knielde eer ze den strijd aanvingen, en psalmzingend tegen den vijand optogen, zoo, en in nog veel hooger zin, is 's Heeren volk een willig volk, dat bezield, met geestdrift, en om eigen leven niet denkend, moedig en willig het zwaard uit de scheede trekt, en zijn goed en bloed veil heeft voor de banier van het Kruis,

»Gord, gord, o held, " roept dat leger zijn Veldheer dan toe, »het zwaard aan uwe zijde, en rijd heerlijk op het zuivere Woord der waarheid!" en als dat volk de banier van Jezus dan maar wuiven ziet, dan is het niet te^en te houden, dan moet het mee den slag in, en willig is het op eiken dag van zijn heirkracht. Een corps van heilige Levieten, om den strijd des Heeren te strijden.

Maar ook dit is niet genoeg. Reeds op aarde geldt bij elk leger de wet, dat als de koning zelf aan het hoofd van zijn leger verschijnt, dat leger rijk en prachtig zal zijn uitgedost. Dan - komt het in geen kazerneplunje, maar in paradetenu, gedost in zijn sieradiën.

En zoo nu wil de Heilige Geest in dezen psalm, dat ook het volk des Heeren voor zijn Koning zal uittrekken. Niet maar onafzienbaar in menigte, en willig ten strijde, maar ook in heilige sieradiën.

¹) Slechts volledigheidshalve wordt hier herinnerd, dat de verzegeling, waarvan in Openbaring 21 sprake is, een geheel ander karakter draagt. Deze doelt op een bevrijd blijven van de weeën der laatste dagen.

En nu, süradiën, wie onder 's Heeren volk heeft die ? Natuurlijk is bij dat geestelijk volk ook het stel sieradiën geestelijk. Daarom staat er bij: »in heilige sieradiën.”

Dus is het niet genoeg, dat ge het zwaard in de hand houdt, en u dekt met het schild des geloofs, en uw hoofd voorzien hebt van den helm der zaligheid; neen, bij dat alles moeten nog de sieradiën komen, en er ontbreekt iets aan de eere, die Christus van u vraagt, zoo die heilige sieradiën niet aan u schitteren.

Nu zijn deze heilige sieradiën velerlei. Wat u sieren kan is een rijke gave des gebeds. Is stille, deemoedige nederigheid Is kalme, waarachtige ootmoed-Is zelfbedwang over alle korzelheid en kwaad humeur. Is teedere nauwgezetheid der conscientie. Is macht van het woord of zang om den lof des Heeren te vertellen. Is dienende liefde. Is teedere deernis met wie lijdt. Is zoekende ontferming over wat verloren ging. Is de heilige kunst om vrede te maken waar vrede verstoord wierd. Is» om niet meer te noemen, stille dulding van eigen leed, een met geestdrift dragen van uw kruis, een roemen in de verdrukking.

Doch met wat naam ge den rijken overvloed van heilige sieradiën ook noemen wilt, ze zijn alle geestelijk. Glans door de opgaande Zonne der gerechtigheid in u als dauwdrop afgespiegeld. Heilige sieradiën voor koning Jezus zijn nooit anders dan stralen uit zijn genade die gij opvingt.

En nu komt in Psalm iio de vraag aan u, welke heilige sieradiën u sieren, zoo dikwijls ge optrekt in den strijd uws Heeren op den dag zijner heirkracht.

En dan, helaas, wat ziet ge dan om u heen? Wat speurt ge dan telkens aan uzelven ? Dit immers, dat we voor sieraad telkens assche in dien strijd aanbrengen, en de wapenrusting die de Heere ons toebetrouwt eer ontsieren door onze bezoedeling.

Dit, dat zelfs. de heiligsten onder ons het al veel en wel vinden, zoo ze althans optrekken, en zoo ze het zwaard voor Jezus kruisen, maar zich dan ook allerlei geklag veroorloven over hun kruis en allerlei gejammer over de benauwdheden die ze uitstaan.

Ja, om het kort te zeggen, dit, dat dit volk des Heeren al zeer zelfvoldaan en tevreden is, indien het niet maar boeleert met den vijand en het schild des geloofs noch het zwaard des Woords wegwierp.

Maar dat Jezus om een volk in heilige sieradiën vraagt, wie bekommert er zich om? Wie denkt er aan ?

Ja, er zijn enkelen aan wie ge die sieradiën bespeurt, althans een enkel geestelijk sieraad. Er zijn er, die gaarne vergeven. Er zijn er, die stil en in heilige blijdschap lijden. Er zijn er, die rijk zijn in ontferming en deernis. Er zijn wondere bidders en bidsters. Er zijn zielen die van liefde overvloeien. Er zijn er, die machtig zijn in het verteilen van al den lof des Heeren.

Maar hoe klein is hun aantal! o. Laat dat aantal toch meerder worden! Laat wie één sieraad heeft, bedenken, dat zijn Heere om een volk in heilige sieradiën vraagt.

Laat onder dat geestelijk versierde volk ook uw naam gekend worden.

En bovenal, zoo ge «heilig sieraad" aan uw ziel moogt ontdekken, o, mijn broeder, mijne zuster, verzondig dat sieraad niet door u op dat sieraad als ware het door u zelf gewrocht, te verheffen.

Alle heilig sieraad is nooit anders dan glans die afstraalt uit Hem !

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen