,,Uiet vele wijzen, niet vele edelen, niet vele machtigen!"

Want gij ziet uwe roeping, broeders! dat gij niet vele wijzen zijt naar het vleesch, niet vele machtigen, niet vele edelen. I Cor. I : 26.

De wereld legt dan onze God. een anderen maatstaf aan

Geld staat in het oog der wereld hoog. Eere en aanzien is een macht, waarvoor ze de knie buigt. Hooge geleerdheid geldt in haar schatting als een bron van heerschappij.

Loopt er langs de straat een man, die leeg in zijn hart, doodarm aan liefde, ontbloot van elk geestelijk sieraad is, maar die huis aan huis, akker aan akker trok en voor millionair te boek staat, dan ontdekt elk voorbijganger eerbiedig het hoofd. Is er een man, die met post bij post bekleed is, van wien alle menschen wel spreken, en wiens naam een aanbevelingsbrief is, dan gaat elk voorbijganger voor dien gevierden held der publieke opinie uit den weg. En ook vertoont zich een man, in wien de wijsheid der eeuw belichaamd schijnt en wiens woord een orakel dunkt, dan ligt het Amen op ieders lippen gereed voor de uitspraak van zijn mc|nd. j Maar God oordeelt anders.

In zijn Woord wordt een wee u ! over de rijken uitgeroepen. Een wee «, zoo alle menschen wel van u spreken. En als de heilige apostel aan den wijzen man der wereld toekomt, dan triomfeert hij over hem met het zeggen: „Waar is de wijze? Waar is de geleerde? Waar is de onderzoeker dezer eeuw?

Heeft God de wijsheid dezer wereld niet dwaas gemaakt? " De rijke man gaat naar een bange plaats, maar Gods engelen nemen den armen Lazarus op en dragen hem in Abrahams schoot. Haman, de gevierde satraap, wordt aan de galg gehangen en Mordechaï verhoogd. En als heel Griekenland en Indië, heel Azië en Egypte met hun wijsheid bankroet zijn, roept God een paar visschers en een tollenaar, om aan de verdwaasde wereld zijn wijsheid te prediken.

Och, voor al wat hoog is, 'tzij door geld of eer of wijsheid, is Gods Woord onverbiddelijk onbarmhartig. „De dag des Heeren, " gelijk Jesaja riep, »zal zijn tegen allen hoovaardige en hooge, en tegen allen verhevene, opdat hij vernederd worde!"

Beduidt dit, dat goud en zilver in Gods oog zondig of waardeloos zijn ? Dat eere en aanzien niet nut? Dat domheid beter dan wijsheid is?

Welk een vraag! Of teekent dan de Heilige Schrift u het nieuwe Jeruzalem niet als blinkende van goud en diamant? Was in Gods heiUg huis op Sion dan niet wand en kandelaar en altaar van goud of met goud overtogen? Heet het dan niet, dat men den Zone Gods het goud van Seba zal geven? En roept de Heere zelf dan niet uit: »Mijns is het goud en het zilver!" En wat eere en aanzien betreft, loopt dan niet heel de openbaring uit op de heerlijkheid die Messias toekomt, en den naam boven alle naam hem gegeven, opdat in zijn naam alle knie zich buige? Is het dan niet zijn kostelijke belofte, dat hij »genade en eere zal geven? " En is ons heerlijk vergezicht dan niet, dat we als koningen gekroond en vrij met Christus in zijn troon zullen heerschen?

Of zou God de wijsheid verachten ? Hij, die zelf de Wijsheid is ! Die in zijn Spreuken vóór alle dingen u tot het graven naar wijsheid meer dan naar verborgen schatten oproept! En die hierin zijn glorie heeft, dat Hij u zijn Christus geeft, óók als rechtvaardigheid en heiligmaking en verlossing ja, maar toch allereerst als wijsheii van God! Dat kan het dus niet zijn.

Goud noch eere noch wijsheid is bij God veracht. Eer is Hij het, die ze zelf schiep en er u den dorst naar inprentte, en er zijn hoogste glorie in stelt, dat zijn Messias en met dien Messias zijn gekochten, in glans en luister blinken, eere boven alle creaturen hebben, en zijn diepste verborgenheden verstaan.

Neen, als Gods Woord tegen het goud en tegen de eere en tegen de wijsheid ingaat, dan is dat om uw valsche weegschaal, waarmee ge dat goud weegt, om den valschen maatstaf, waarmee ge die eere meet, en om den valschen regel, waarnaar ge die wijsheid beoordeelt.

I) De bedenking door sommigen tegen een voor' gaand artikel gemaakt, als ware dit in strijd met wat b. V. P. Van Maestricht over »het metterdaad gerechtvaardigd zijn" zegt, vervalt vanzelf door deze nadere toelichting.

Goud-, het heeft prijs bij God, maar niet boven het goud der ziel, en omdat de wereld het goud der ziel voor het goud uit de mijn verkoopt, daarom gaat zijn wee u! over de rijken uit. Bij God gaat het goud der ziel voorop, en Hij duldt niet, dat dit kostelijke goud om het goud uit de mijn schade lijde.

Eere is kostelijk in Gods oogen, maar eere niet die op den schijn rust, maar eere, die naar uw inwendige waardij wordt afgemeten, en daarom weerstaat God den hoovaardige en vloekt de schijn-eere, waarmee de mensch zich zelf of zijn naaste kroont.

Wijsheid is voor God als kostelijke robijnen, maar dan moet die wijsheid uit Hem, door Hem geïnspireerd zijn en tot Hem opleiden, en daarom vloekt Hij de valsche wijsheid, als waarin de wereld zich zelf behaagt, en verdwaast ze in haar overleggingen.

Wat is dus de roeping van Gods kerk?

Om gelofte van armoe te doen? Om zich zelve weg te werpen? Om in domheid en onwetendheid haar glorie te zoeken?

Immers neen! Of heeft God dan niet juist die volkeB, die zijn Naam het zuiverst eerden, het rijkst in goud, in eere en in wetenschap gemaakt? En als ge de landen van Amerika, Engeland en Duitschland noemt, die, altoos vergelijkenderwijs, zijn Naam nog het hoogste eerden, hebt ge dan niet tevens de landen genoemd, die het rijkst, het machtigst en het verst ontwikkeld zijn? Veel meer zelfs dan de Roomsche natiën, om nu van de landen der Mahomedanen en der Heidenen in China en 'Japan en Indië niet te spreken.

Dat is dus Gods weg niet.

Maar dit zal de kerk en zal Gods volk leeren: »Zoek eerst het Koninkrijk Gods en zijn gerechtigheid ... en al deze dingen zullen u worden toegeworpen!" Een volk, dat het goud der ziel als het hoogste zoekt. Ontvangt het goud uit de mijn er bij.

Een volk, dat om Gods eere meer dan om eigen eere bekommerd is, ontvangt eere en aanzien ook onder de natiën Een volk, dat de vreeze des Heeren als het beginsel der wijsheid aanvaardt, ontvangt talent, genie en wetenschap op Gods tijd.

Dat gaat door voor de volken. Het gaat door voor de geslachten. Het is en blijft de levensregel voor het volk van God.

En dat zoo rijke, zoo machtige, zoo hoog ontwikkelde volken en geslachten toch weer verarmen, zinken en verderven, het is alleen omdat ze, als het vermogen aanwies, hun God vergaten, en uit het goud dat God hun gaf, een Mammon boetseerden, dien ze als afgod opstelden in het Sion van hun God.

Daarom begint God de Heere telkens weer van onderen op. En zoo dikwijls de golfslag der ongerechtigheid en der hoovaardij de dijken weer doorbrak en de velden van zijn kerk overstroomde, gaat het werk der herstelling altoos weer uit van de armeren, de onedelen en onaanzienlijken, de eenvoudigen en ongeleerden naar de wereld.

Het parool is en blijft dan: »Ik dank U, Vader, Heere des hemels en der aarde, dat Gij deze dingen voor de wijzen en verstandigen verborgen hebt en hebt ze den kindejkens geopenbaard!"

Deed de Heere anders, dan zou de wereld zich beroemen en zeggen: »Mijn hand heeft dit herstel en deze reformatie van Gods kerke gewrocht!"

Dan, zou de rijke zeggen: »Ik deed het door mijn goud!"; de man in eere en aanzien: »All een door mijn naam en invloed kwam het tot stand!" ; en de wijze : »Ik heb alle deze dingen uitgedacht!''

Maar nu het alle eeuwen door, bij elke verlevendiging onder 's Heeren volk weer is: »Niet vele edelen, niet vele machtigen, niet vele wijzen, maar hetgeen niet is, heeft God uitverkoren", nu ligt de wereld beschaamd en wordt het werk des Heeren gezien.

Wel geeft Hij aan zijn volk dan ook enkele rijken, enkele aanzienlijken, enkele wijzen; want let wel, er staat: »niet w^/^ rijken, niet w/ij aanzienlijken, niet vele wijzen." En er, is zonde in Gods volk, zoo het in plaats van deze enkelen te waardeeren, ze minacht en het hun eigenlijk euvel duidt dat ze er zijn.

Maar noch het goud, noch het aanzien, noch de wijsheid van die enkelen doet het. Die het doet is de Heere. En Hij werkt van binnen uit, door schatten van geloof en kracht van liefde en macht van ootmoed uit te zenden.

En dat zaad valt in de aarde, en het kiemt uit, en de halm heft de aire omhoog, en de tarwe wordt in zijn schuur gedragen.

En waar ligt dan in zulk een tijd de kracht van 's Heeren volk in ?

Dat het hunkert of er nog een rijke man, nog een gevierde uit den lande, nog een wijze dezer eeuw bij hen mocht komen! Och, zoo het volk naar die vleeschpotten van Egypte terug ziet, is het weg.

Neen, al zijn hunkeren en al het heimwee der ziele, en al het gebed tot den God des levens moet eeniglijk zijn, dat Hij de wolken scheure, en dat de machten van zijn Geest mogen nederdalen, en dat het volk met sieraad bekleed worde, en dat de glinstering gezien worde van het vuur eener heilige liefde, van een bezield geloof, van een niets sparende toewijding.

Dan wordt het volk rijk, rijk zooals Gods volk zijn moet, door wat we het goud der ziel noemden.

En als gij het daarop wagen durft, hoe klein dan uw hand en hoe gering uw macht en hoe onaanzienlijk uw kring zij, dan zult ge toch triomfeeren.

Want, ja, één man of ééne vrouw kan een dorp omzetten, als die ééne man of die ééne vrouw maar niet met. geestelijk klatergoud pronkt, maar goud uitstalt, dat , het merk draagt van de schatkameren onzes Gods.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen