Een critiek, waar waarheid

Èen critiek, waar waarheid in schuilt, ontvingen we op een vreemde advertentie, die kort geleden in de Standaard wierd geplaatst.

Deze critiek luidde aldus:

Geachte Redacteur!

Zou ik UEd. wel eens beleefd mogen verzoeken een plaatstje in uw veelgelezen blad? En dan een paar vragen mogen doen, naar aanleiding eener advertentie voorkomende m de Standaard van Dinsdag 27 Jan. 1891 onder 't opschrift «Vacante gemeenten'", waar verder volgt: »L)e predikant eener vrije Geref. Gemeente, wenscht in Gods weg, een andere standplaats, grootere gemeente. Hij is van harte de Geref. belijdenis toegedaan, franco brieven, enz."

1. Zou nu voor ZUIK een teedere, gewichtige zaak deze weg de geordende weg zijn?

2. Zou die voorwaarde (»in Gods weg"), in zulk een weg als hier ingeslagen wordt, ook als dekmantel kunnen gebruikt worden, om egoïstische d. i. baatzuchtige of eigen belangzoekende bedoelingen te bemantelen ?

3. Zou zulk een mensch van standpnnt, niet wel eens geheel vreemd kunnen zijn aa.i alle schuldbesef over de Godonteerende, smartelijke deformatie of kerkzonde, en mitsdien aan elk recht begrip der hedendaagsche aanvankelijke Reformatie?

4 Zou 't derhalve wel als ondienstig geacht kunnen worden, of als overdreven genoemd mogen worden; zoo de vacante kerken, in Heraut en Kerkbode, een waarschuwend woord werd toegeroepen, en de kerkeraden tot voorzichtigheid te manen?

Het spreekwoord zegt: »In troebel water, is goed visschen."

De Heere geve dat dit toch niet van toepassing zij, of worde, op onze vele vacante kerken.

U, geachte redacteur, bij voorbaat dankzeggend voor de verleende plaatsruimte, heb ik de eer te zijn

Van deze critiek is veel aan.

Hij die hier adverteert, zegt als herder en leeraar aan een ketke Gods verbonden te zijn; en hij wil van die kerk weg, om een grootere kerk te erlangen.

Reeds dit toont dat de herderlijke banden, die dezen herder aan zijn kudde binden, niet zeer teeder zijn.

Nu schrijft zulk een „herder" buiten zijn kerkeraad om een advertentie, ten einde een goed heenkomen te vinden; en hij doet dit anoniem, zoodat niemand in zijn kerk er vermoeden op heeft.

Toch treedt hij Zondags op, en roept het: ' „Geliefde broeders en zusters !" uit; terwijl hij straks uitziet of de post hem ook een brief brengt, die maakt dat hij weg kan.

Ieder gevoelt toch, dat zulk een handelwijze het ambt schande aandoet, en dat zulk een man de rechte broeder niet is.

Vooral dat anonieme is stuitend.

Dat wie het doet, het dan doe met zijn naam voluit er onder.

Bovendien toont zulk een man eer het tegendeel van Gereformeerd te zijn. Althans ons Gereformeerd kerkrecht weet niets van dergelijke practijken, en veroordeelt zulk een handelwijze, buiten den kerkeraad om, in beginsel.

Zelfs onder fatsoenlijke dienstboden geldt het als regel, dat ze naar geen anderen dienst mogen uitzien, zonder haar dienst, waarin ze zijn, eerst te hebben opgezegd.

En hier handelt een leeraar achter den rug van zijn kerkeraad om.

En daar komt dan nu, gelijk onze inzender terecht opmerkt, dat stuitende „«« Gods weg" bij.

Een vrome phrase om eigea conscientie te stillen en anderer oog te verblinden.

Neen deze adverteerder loopt tdt Gods weg, tiit den weg van GoAsgeopenbaarden wil, en ïoekt dat goed te praten door heel mystiek in Gods verborgen wil weg te kruipen.

Door en door ongereformeerd.

En daarom zeggen we het met den in» • zender: Laat niemand in deze val loopen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen