Een treurig schouwspel levert

Een treurig schouwspel levert op dit oogenblik de Vrije kerk van Waadtland In Zwitserland op.

Ook daar heeft men, toen de vrucht van den Reveil doorbrak, geoordeeld boven Calvijn uitgewassen te zijn, en geen confessie meer van noode te hebben. Het zou alleen de liefde Christi zijn die allen saambond, en hoogstens de hoofdwaarheden der Christelijke religie zouden de banden zijn*

Doch de gevolgen van dit goed bedoelde maar slecht gekozen standpunt zijn dan ook niet uitgebleven.

De druk der Vermittelun^stheologie is ook op de Theologische school te Lausanne haar verdetfelijken Invloed gaan uitoefenen. Van Irenisch Is men methodistisch, van methodistisch mystiek en van mystiek ethisch geworden, en nu is men reeds zoo ver, dat Prof. Astié, die door heel Europa als een belijdend Christen en als een steunpilaar van de Christelijke beweging gold, openlijk met alle orthodoxie gebroken heeft en tot het modernisme Is overgeloopen.

Hij heeft namelijk in een opzettelijke uiteenzetting geloochend, dat Christus reeds bestaan had vóór hij te Bethlehem geboren werd. Hij gaat dus achter de Arianen terug; is niet eens een oud-GronInger meer; maar ziet in Jezus niets dan een mensch, geboren gelijk eik onzer, alleen rijker met religieus genie begaafd.

Natuurlijk is hiermee de laatste draad die hem aan de orthodoxie bond, doorgesneden.

Prof. Astié is van nu aan eenvoudig een bezadigd moderne.

Doch wat Is nu het ergste?

Dit, dat deze hoogleeraar aan deze kerkelijke school reeds jarenlang deze zelfde denkbeelden aan zijn studenten inprentte eer het publiek er van wist.

Dat dus de meeste jonge predikanten, zonder er openlijk voor uit te komen, reed^ feitelijk met de Christelijke religie gebroken hadden.

En dat thans nu het kwaad uitkomt, deze jonge predikanten het voor hun leermeester opnemen, en de: : : kerk van Waadtland, wel verre van als één man voor de e> ? re van den Christus op te komen, zich voor een goed deel tegen den Christus en voor Prof. Astié verklaart.

Want wel hebben zijn ambtgenooten gevoeld dat er toch iets moest gedaan worden, maar ook zij hebben geen vast standpunt, en kunnen dus hoogstens tegenpruttelen.

Al hun krachtsbetoon heeft dan ook hierin bestaan, dat ze Prof. Astié die dit jaar de openingsrede zou houden, gezegd hebben, dat het beter was, dit jaar de openingrede achterwege te laten.

Fraaie practijk.

De man die van den Christus af«fiet, mag geen openlngspeech houden. Dat zou de eere der school in gevaar brengen. Maar onderwijl mag hij wel college geven, en wel voortgaan de studenten van Lausanne voor zijne anti-Christslijke denkbeelden te winnen.

Prof. Godet is voorzoover we kunnen nagaan de eenige die den ernst van den toestand inziet, en van uit Neufchatel alarm sloeg.

En wat doen nu de volgelingen van Astié In Waadtland.' Ze prikkelen het Kantonnaal particularisme. Een professor In Neufchatel heeft geen recht zich met de kerk van Waadtland in te laten.

Zoo diep zonk men te Lausanne reeds.

Alle oecumenisch begrip van de kerk is er te loor geraakt.

En wat is nu de houding van de Quarterly register van de zoo hoog geloofde Presbyterian Alliance?

Och, zij ziet niets in dit geschil dan een pijnlijk theologisch disptmt.

Natuurlijk, deze beginsellooze Alliance poogt te bloeien op denzelfden giftigen wortel waaruit het kwaad in de Waadtlandsche kerken opschoot.

Denk slechts aan haar onzinnig bedrijf, om een Gommon Creed te laten aannemen.

Natuurlijk zou dat een Gommon Greed moeten zijn, waaraan ook Prof. Astié zijn adhaesie zou kunnen schenken.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen