Zending.

TER BEHARTIGING.

We eindden het nu voorbijgegaan jaar met een artikelenreeks, waarvan tot slotsom als met cijfers werd bevestigd, hoe ook voor de zending het Woord des Heeren waarheid is, dat Hij het onedele en verachte heeft uitverkoren, en den armen het Evangelie wordt verkondigd, opdat alzoo alle roem zij niet bij het vleesch, maar Hem, die hetgeen niets is tot iets maakt.

Kort daarop ontvingen we uit Amerika een blad, dat juist over hetzelfde onderwerp handelt. Daarin lezen we o. a. dit:

«Werkelijk heeft de zending van hare grootste overwinningen te gewagen onder zulke volken, die door helden der^wetenschap als ongeschikt vooi beschaving en hooger geestelijk leven aangeduid worden. Onder de Paria's en N.-Zeelanders, onder de Madagaskers en Roode Indianen heeft het Evangelie dezelfde werking gedaan als onder Franschen en Engelschen, en zich juist daardoor als de levende band, de ware ziel der menschheid doen kennen.

Door geen wetenschap wordt de theorie van Vogt c. s. zoo krachtig wederlegd, als juist door de zending; door haar is bewezen, dat ook in de harten der diepst gezonken natuurmenschen een »hemelvuur" brandt, waarvan men ook bij de schranderste en edelste dieren geen vonkje kan ontdekken. Dit vuur nu, dat bij ontelbare heidenen nog slechts in de asch gloort, verheft zich weldra tot een heldere vlam, als de adem van het Evangelie er in blaast, en dan en zoo en alleen dan en zoo, worden de onmenschen tot menschen.

Dat inderdaad zij die het verst verwijderd zijn, nabij kunnen komen is bewezen. Dit getuigt wat Stanley, die jaar en dag slechts met negers leefde, van hun vatbaarheid voor ontwikkeling zegt. Evenzoo de berichten over de werking des Evangelies in Zuid-Afrika, Australië en Indië. Darwin, de grondvester der »ontwikkelingsleer", schreef reeds in 1835, dus in een tijd dat de evangelisatie van Polynesiën begon. »Over het geheel heb ik den indruk, dat de zedelijkheid en godsdienstigheid der inboorlingen werkelijk den hoogsten lof verdienen." En laat men nu den tegenwoordigen toestand met dien, waarin zich b.v. Tahite voor twintig jaren bevond; ja, met dien, van het hedendaagsch Europa vergeleken en men zal, al is er ook geen volkomenheid, verbaasd staan.

«Zooveel de toestand des volks beneden die grootste hoogte blijft, " zegt Darwin „zooveel moeten de zendelingen hebben misdreven, in plaats dat men hun dankbaar is voor hetgeen zij tot stand gebracht hebben. De berispers vergeten of willen vergeten, dat menschenoffers, de macht eener afgodische priesterschap, weergalooze wellust, kindermoord, enz. dat dit alles ter zijde gesteld en afgeschaft is, en dat wetteloosheid, onmatigheid en ruwheid door de invoering van het Christendom onbetwistbaar verminderd zijn.

Mocht het hun lot zijn op een onbekende kust schipbreuk te lijden, zij zouden een vurig gebed ten hemel zenden, dat toch de leer der zendelingen tot hare bevolking mocht doordringen.

Dat de eene volkstam meer en spoediger voor het Evangelie ontvankelijk is dan de andere, ligt voor de hand. Dat is echter ten allen tijde zoo geweest, was ook zoo bij verschillende personen in de oude Christenheid; ja vindt men onder kinderen van dezelfde ouders.

Uit getuigenissen als deze, geheel in overeenstemming met wat we schreven, vo^en twee dingen.

Vooreerst — we zeiden het reeds vroeger —' dat voorgoed dient gebroken met watjnen noemen kan de »blinde heidenen"-theorie.

Het gaat eenvoudig volstrekt niet aan, allen over één kam te scheren. Een Chineesche Boeddhist is geen Papoea, en een Bramaan geen Dajakker, al zijn allen heidenen. Nog veel sterker dient gelet op het onderscheid tusschen Mahomedaansche en heidensche bevolkingen die vaak gemengd dooreen wonen.

Hieruit wederom nu volgt dat, zal de zending ooit vruchten dragen, reeds van den beginne af d. w. z. bij de opleiding dergenen die als predikers zullen uitgaan, beslist dient gerekend met deze toestanden; de vorming dient geregeld naar het arbeidsveld, dat dus vooruit dient bepaald en zulks, althans ten onzent in vele gevallen, ook wordt.

Met alle waardeering van wat b.v. op Java door de Zending geschied is en nog geschiedt zal toch niemand de dusver verkregen uitkomsten schitterend noemen. En dit treft te meer bij vergelijking met Britsch-Indië, ja met andere deelen van onze Oost, b.v. Celebes en Sumatra.

Het was dan ook een goede gedachte van de Gereformeerde Zending een inspectiereis te laten ondernemen, opdat men, na met de uitkomsten van deze bekend te zijn, zich kunne afvragen, hoe verder te handelen.

Dat het op Java anders gaat dan b. v. op Sumatra, ligt aan het heerschend Mahomedanisme. De Rijnsche zendelingen in de Tobalanden van Sumatra .hadden daarmee niet te kampen en de vruchten van hun arbeid zijn bijzonder groot en talrijk. Op Java wint ge den Chinees nog wel, den Mahomedaanschen inlander veel moeilijker.

Daarom — zij 't bij den aanvang des jaars en van dezen arbeid nog eens uitgesproken gelijk ook het Zendingscongres, voor 2 jaar alhier gehouden, er op wees — is de opleiding der zendelingen, de toe-en uitrusting der strijders, van zoo hoog gewicht. Vooraf dient vast te staan, wat van hen zal geëischt worden, wat hun taak zal zijn. Het begrip »heiden" is te vaag en bovendien stelt de strijd tegen een anti-Christelijk monotheïsme geheel afzonderlijke eischen. Zien alle Zendingsvrienden, zien allen die zich tot den arbeid aangorden, het in? Toch moet de kerk van Christus een Zcndingskerk zijn, maar dan ook met wijsheid en vroed beleid.

Voorts zij het feit, waarop we hierboven ween, tot bemoediging, — een vermaning tegen erslappen. Omdat de onedelen en verachten et eerst en best zijn te winnen, mogen we e anderen niet vergeten. Doch we weten dan ok dat een vaak hopeloos schijnende arbeid — n er zijn die moedeloos worden naast vele ragen en onverschilligen — toch op zijn tijd ruchten kan en zal dragen. Veeleer moet in nze Indien de betrekkelijke voorspoed onder e volslagen heidenen door den arbeid der ending verkregen, jaloerschheid verwekken en ot krachtigen, maar dan ook weloverlegden oeltreffenden arbeid aansporen onder degenen ie meer dan deze heidenen »vijanden des Kruises" zijn. Ook den Grieken was het kruis en dwaasheid. Toch predikte Paulus hun het oord en hij is niet beschaamd geworden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen