Voor Kinderen.

EEN TROUWE GETÜIGE.

VI.

DE STORM BREEKT LOS.

Het voorjaar kwam, maar had Baldo gehoopt tegen dien tijd weder in staat te zijn zijn reizen en prediken te hervatten, 't liep anders.

De vermoeienissen in den iaatsten tijd hadden hem belet zoo ijverig als hij wel wenschte voort te gaan met het schrijven zijner boeken, en 't liep al tegen den zomer eer zij zoover gereed waren, dat men er aan kon denken hen te laten drukken.

Daarbij kwam dat Lupetino over sommige dingen die hij geschreven had, gaarne eerst het oordeel wilde vernemen van zijn Duitsche en zijnj Italiaansche vrienden. Door dit alles nu was het hem ondoenlijk vóór den zomer weder te gaan prediken en moest ook het bezoek aan Cherso dit jaar worden uitgesteld.

Met des te meer ijver verrichtten de overste en de hem trouwe monniken der Minderbroeders hun werk. Zij predikten in het Italiaansch of in het Slavonisch en groot was de schare dergenen die hem kwamen hooren, en zoo vernamen hoe er een vutg tot behoud was door de genade Gods in Christus, voor zondaren die tot Hem de toevlucht nemen; dat die weg voor ieder openstaat en dat wie op aflaat of goede werken vertrouwt, bedrogen zal uitkomen. Velen namen dit Woord gaarne aan, doch niet allen die kwamen hadden een heilbegeerig hart. Er waren ook die de prediking bijwoonden met booze bedoelingen. Dat zou blijken.

Juist maakte Baldo zicli tegen den winter gereed naar zijn klooster terug te keeren toen hij van Pietro, den ouden monnik, van wien we de vorigen keer spraken een brief ontving, die ver van geruststellend was. »Wat ik vreesde" zoo stond er, „is gebeurd, naar ik hoor. Alle schoone verwachtingen zijn nu vervlogen.

De paus i) heeft zich beslist verklaard tegen de nieuwe leer, die hij ketterij noemt en is besloten haar met kracht tegen te gaan. Daartoe moet de Inquisitie dienen. Ik weet zoo goed als zeker dat dan ook in Venetië ingevoerd zal worden, en die zal het [u allereerst gelden. Zoudt gij niet nog in tijds vluchten ? Ik raad het u wederom."

Op dezen brief gaf Lupetino geen antwoord. Of liever zijn antwoord gaf hij daardoor dat hij, in plaats van te vluchten, in het land bleef en ijverig arbeidde voor de goede zaak, die hij voorstond.

Dat de monnik gelijk had gehad bleek weldra. De nieuwe leer, de verspreiding van den Bijbel, het prediken tegen de aflaten en de biecht, dat alles was der Roomsche geestelijkheid, den paus allereerst, een doorn in 't vleesch, dien zij met alle macht poogden uit te trekken. Daartoe zou dan ook de Inquisitie dienen en Lupetino; wist welk lot hem wachtte als de kerk, wier dwalingen hij bestreed, met kracht en geweld de «ketterij" te keer ging. Toch bleef hij, ook toen hij uit Duitschland brieven, ontving die hem waarschuwden voor het naderend gevaar. Schwartze smeekte hem het nog bijtijds te ontvluchten, daar trouwens ook de Schrift dit niet verbiedt.

Doch Baldo geloofde dat hij 't niet mocht doen en moest blijven arbeiden, zooals en op de plaats, die de Heere hem aangewezen had.

De eene Jobstijding volgde echter weldra de andere. Want nauwelijks was de provinciaal in zijn klooster aangekomen, of hij ontving brieven van zijn vrienden te Venetië, dit hem meldden dat werkelijk weldra een gerechtshof der inquisitie te Venetië zou worden ingesteld.

»De wil des Heeren geskhiede", sprak Lupetino, tot enkelen der broeders, dien hij de droeve tijding meedeelde. »Het kan wel zijn dat we thans in de smeltkroes komen; moge het dan zijn tot onze loutering. Wij weten dat het ons alleen te doen is om de waarheid. en om het Evangelie, dat tot ons gekomen is, ook te brengen aan hen die het, zoo zij 't al lezen, niet verstaan, en leeringen leeren die geboden; van menschen zijn.''

»Toch zou het thans, dunkt mij, zaak zijn, meer voorzichtigheid te betrachten", sprak Pietro. »Wij behoeven het gevaar niet in den mond te loopen."

»Doet naar uw wijsheid, broederen'', sprak Lupetino, , »Wat mij betreft, ik hoop getrouw te zijn in mijn werk, en dat geve God u allen te wezen."

Toen het voorjaar aanbrak en de vastentijd d. i. de tijd vóór Paschen was gekomen, volvoerde Bardo zijn plan, het vorig jaar opgevat en begaf zich naar Cherso, dat in Istrië ligt op een eiland dat evenzoo heet als de stad. Hij predikte daar met dezelfde ijver en even groote welsprekendheid als altijd en honderden hingen aan zijn lippen. Doch, als we zeiden, niet allen deden het om dezelfde reden.

In het late najaar van het jaar 1541 voer in den avond een gondel, waarin een welgekleed man gezeten was, door de kanalen van Venetië. Het vaartuig hield stil voor een hoog somber gebouw. De benedenvtnstcrs, die zeer klein waren, hadden dikke ijzeren tralies, als waren zij bestemd om aan gevangenen het ontvluchten te beletten. Nergens in 't gebouw ontdekte men eenig licht dan bij de watertrap, waar een enkele lantaarn hing.

Dat was jhet gebouw waar het Gerechtshof der Inquisitie zijn vergaderingen hield, sinds die rechtbank in October ook te Venetië was ingesteld.

De man die in den gondel zat, stapte uiten ging de trappen op. Twee gerechtsdienaars, wier wapenen flauw door het licht beschenen werden, treden op hem toe.

«Curzola uit Cherso, " fluisterde de man.

De dienaar knikie, maakte eerbiedig een buiging, opende een zware deur en liet den bezoeker binnen. Hij vond daar een anderen dienaar die hem blijkbaar wachtte en hem scheen te kennen. Zwijgend gingen beiden door lange, sombere gangen tot zij een trap bereikten. Voor een deur gekomen klopte dé geleider aan en Curzola trad binnen.

Aan een tafel, door een groote lamp, die aan de zoldering hing, beschenen zaten vier \ mannen, allen reeds bejaard, in lange tab-I haarden. Twee monniken zaten bezijden. Op 1 de tafel lagen eenige papieren en boeken; daartusschen stond een beeltenis van Christus aan het kruis.

1 De binnentredende ontblootte eerbiedig het hoofd, terwijl een der monniken hem een zetel aanbood. Een der rechters, want dat waren de mannen in tabbaarden, sprak:

»Heer Cursola uit Cherso? "

De ander bevestigde dit en de rechter sprak:

»We zijn gereed u aan te houden. We zullen echter eerst lezen wat ons door u gezonden is."

HOOGENBIRK.

i) Paus Paulus III,

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen