Uit de Pers.

Boeiend en schoon is de brief door een behoeftige naar de wereld, dien God met lange krankheid bezocht, aan de Noordholl. Kerkbode ingezonden.

Hij was van dezen inhoud:

Zijt gij, gel. lezer, een geloovtge, maat die in l> hoe/iige omstandigheden verkeert, — zalig toch zijt g den Heere.

«Hoort, mijne geliefde broeders, " zegt de Apostel Jacobus «heelt God niet uitverkoren de armen dezer wereld om rijk te zijn in het geloof en erfgenamen des koninkrijks, hetwelk Hij belooft, dien die Hem liefhebben? "

Welk een gunst, dat uw uitwendige, staat aldus voor u beschikt is volgens de keuze uws Hemelschen Vaders, en dat Hij u dien stand toedeelde, Wi; lken Hij verkoos voor de voorwerpen Zijner liefde!

Naar den uitnemenden rijkdom Zijner liefde, besloot Hij u aim te doen zijn in deze wereld, gs\\]\i]iizüs-WA Hij wist dat dit het beste voor u zOu wezen, en Hij verkoos u om rijk te zijn in het geloof.

Uitzuendige armoede moest hei middel zijn tot uw bevordering in geestelijken rijkdom. Uw gebrek aan tijdelijke. goederen, moest u opleiden om meer door het g e 1 o o f ^ te leven in hét genot der geestelijke en onvergankelijke goederen.

O ! hoe goedertieren is uw God! Hij beschikt onze armoede om ons rijk te maken! Het is om ons nader tot God te brengen ons na der bij Hem te houden en om ons dagelijksche proe ven te verschaffen van Zijne dierbare liefde.

Dit zijn eenige van de zalige vruchten des geloofs dat in en door tijdelijke armoede geoefend wordt en zij zijn meerder waardig dan alle scliatlen deiier wereld.

Weest dan weltevreden — uw God zal al uwe behoeften vervullen.

Weest dankbaar — gij zijt erfgenamen des Koninkrijks.

Looft uwen God! - geen schepsel, dat nog buiten den hemel is, heeft meerder reden om Hem te loven dan gij hebt.

Hij is de uwe Al!es is het uwe. Wellicht zijt gij ook bezocht, evenals ik het ben, inet lichaamsziekte en lijdt gij vele pijiiep.

Dit zijn harde beproevingen. ' ' Dezelve blijmoedig te dragen, is de kroon der lijdzaamheid.

Maar — er is kracht beloofd om te kunnen verdu ren en — op den Heere wachtende, zult gij dezelve ontvangen, zoodat uitwendige smart inwendige blijd schap baren zal.

Dus lezen wij: »de Heere zal hen ondersteunen op het ziekbed; in zijne krankheid veranderd Hij zijn gan sche leger."

Hij is zzvah, maar zijn God versterkt hem. «Hij geeft den moeden kracht en vermenigvuldigt de sterkte, dien die geen krachten lieeft."

Hij is %i: k maar God vertroost hem. «Ik zal u de gezondheid doen rijzen en u van uwe plagen genezen 1" Hij lijdt fijnen; maar God verandert zijn lleger, daardoor lijdt hij zijne smarten geduldig.

Ziekte kan op zich zelven niet aangenaam zijn, maar wel voordeelig om hare vruchten.

Het is Gods bestelling om door krankheid ons te leeren, onderwerping te oefenen aan Zijnen vrijmachtigen wil.

Zij komt tot de geloovigen met eene boodschap van dierbare liefde; deze bittere beker wordt u gezonden van uwen Hemelschen Vader, die vele genaderijke oogmerken daarmede bedoelt.

Hij wil u verootmoedigen en u doen gevoelen, wat gij zijt en — wat gij verdiend hadt. Hij wil het zinnelijk genoegen in u bedwingen. Hij wil u gelegenheid geven tot vermeerdering des geloofs en tot bevordering uwer heiligmaking. Drink denzelven gewillig uit

Er is een kostelijke hartsterking op den bodem; derzelver smaak zal uw hart uitlokken in liefde tot God I Gelukkige ziekte, door welke de geestelijke gezondheid bevorderd wordt I

Gezegende pijn, door welke de goedertierende Geneesheer dikwijls den weg baant tot zielsvermaak, ja tot de zoetste uitlatingen van Gods liefde, daarin dat de God der lijdzaamheid en der vertroosting zich zelven zoo komt te openbaren aan hunne ziele, dat zij met de bruid moeien instemmen, zeggende: Hij heeft mij gevoerd in het wijnhuis en Zijne liefde is Zijne banier over mij! Ia, gelijk een appelboom onder de boomen des wouds, alzoo is Zijne liefde, ik zit er onder en zijne vrucht is mijn gehemehe zoet.

O, dikwerf in de bangste benauwdheden geeft de Heere de zoetste genieting en wordt het ervaren, dat de Heere dan Zijne belofte vervult: «Die Mij liefheeft, zal van mijnen Vader geliefd worden en wij zullen tot Hem komen en avondmaal met Hem houden en Hij met Mij.

O, hoe kan het u niet zijn alsof de Heere zoo zeer dicht bij u is dat gij betuigen moet: hoe heilig is deze plaats, ze is niet dan een huis Gods, ja, een poorte des Hemels!

Dan kan soms het harte zingen ook midden in de pijn:

«Wat zal ik met Gods gunsten overlaan Dien trouwen God voor zijn gen.ï vergelden? "

Weest daarom goedsmoeds, gij die kweekelingen zijt in vele beproevingen en dankt Hem dat Hij zoo trouw als teeder bezig is in uw harte de beddingen uit te graven opdat te rijker genadestroomen er plaats in kunnen vinden, zalige stroomen van levende wateren, die springen tot in het eeuwige leven!

In dezen brief schuilt een protest tegen het Socialisme, krachtiger en beter dan duizend betoogen van de onhoudbaarheid hunner theorie geven kunnen.

Deze man was arm, was krank, en toch wat rein geluk spreekt uit zijn bezielend en aangrijpend woord!

Een andere inzender liet zich in dezelfde Kerkhode over het gewennen aan het kwaad in dezer voege uit:

Toen wijlen Zaalberg in den Haag met zijn vermetele en stoute toespraken, waarin de grondslag van het Christendom, ten aanschouwe van velen, werd omvergeworpen, en toen op het platteland en in de steden zijn voorbeeld werd gevolgd, toen beefden conservatieve, en naar het antique hellende gemoederen.

Menschen, die van braafheid en deugd hun grondslag bouwden voor de eeuwigheid, en voor wien Jezus niet meer dan «de groote leeraar" was, zeiden waar moet het heen?

Maar die lieden bleven wat zij waren, zij lieten hunne kinderen, door leeraren voor wier leere zij beefden, onderwijzen, en zij gewenden aan het kwade en hadden er vrede mee. Men gewent aan alles.

Gij herinnert u nog wel, welk een geroep er in uw dorp was toen de meester van school No. 2 ver klaarde aan de kinderen, voortaan niet meer te zullen bidden in de school. Neen, maar dat loopt de spuigaten uit. Bad onze oude schoolmeester niet zeer stichtelijk?

En wist die oude man het .niet goed ? En nu met die nieuwigheden ! Waar moet'het heen?

En men liet toch zijn kind er ter schole gaan, en men gewende er aan, er maar vrede mede te hebben.

En men sliep weer in op 't bed, waarop men ontwaakt was. De ontroering was een korte zenuwachtigheid geweest, een nachtmerrie, die men van zich afwierp door op de andere zijde te gaan slapen.

Als ge nog jong en onbedreven en onbeholpen in de wereld optreedt, en ge in aanraking komt met menschen, die met den eenen hoek van den mond ja zeggen, en met den anderen hoek neen dan zegt ge onwillekeurig «zoo'n draaier". En 't ergert u Naar een stil verborgen plaats zoudt ge willen heen vluchten Maar als ge ouder geworden zijt ziet ge dat dit meermalen gebeurt in het onderling verkeer, in vergaderingen, in kamers van Staten Generaal, in Gemeenteraden en waar al niet? dan zegt ge: «Hij nam een draai!" En mogelijk roerat ge nog wel den man, die als zoo'n schaatsenrijder een draai nam en toch bij dat zwaaien staande bleef. Dat getuigt van knapheid in zijn vak. En ge zijt er aan gewend.

In Nederland, zoo vernam ik dezer dagen, - wordt jaarlijks aan sterke dranken vermorst, de som van tachtig millioen. Wat zoudt ge met dat verloren geld al niet kunnen doen! Hoeveel menschen kleeden! Hoeveel ellende was verholpen. Tachtig maal duizend maal duizend gulden. Wat een sommetje! Maar toen ik het eens ineedeelde werd me heel koel geantwoord: Dat is minder dan in België verdronken wordt. Aan getallen der statistiek gewent men zelfs hoe schrikbarend ook.

Ge weet nog wel, hoe ontroerd ge waart, toen ge uw jongen op een leugen , om bestwil betraptet. Ge hebt het kind toen voorgehouden hoe schandelijk het liegen is en gij hebt om de zonde van uw kind geschreid. En nu later het liegen bij dat kind een ge woonte werd, toen hij zoo geniaal liegen kon, toen hebt gij , zijn knapheid in stilte bewonderd. Ge waart er aan gewend geworden.

Zie, aan booze dingen gewennen wij, niet omdat het kwaad er minder door wordt, maar omdat het geestelijk gevoel verstompt, omdat het besef van 't kwade afneemt. Het gaat ons menschen vaak als teringlijders. Van dag tot dag worden zij erger, maar «vandaag was de Isoorts toch iets minder dan gisteren". «Ietwat vlugger, ten minste niet erger" En de koorts is toegenomen, en de kwaal was voortgewoekerd, en de droge hoest was verergerd, en de krach ten waren geslonken — maar bij gisteren, och scheelde het zooveel niet.

Houd het geestelijk besef der zonde levendig. Aan 't kwade te wennen is een zeer veeg teeken. Sterk u daarom dagelijks met overdenking van Gods Woord Houd S. het volmaakte u voor oogen. Wees volmaakt gelijk uw hemelsche Vader volmaakt is.

Verval ik in den toon van een zedemeester? Ik hoop het niet. Dan vrees ik, dat ge ook daaraan al gewend zijt.

Dit is de werkelijke gang van zaken naar waarheid geteekend.

En juist wijl dit de gang van zaken is, drongen wij steeds zoo sterk aan op breken met het Conservatisme.

Want het Conservatisme in zijn goed bedoelen en zwak handelen is juist wat deze »vriend van de Noordholl. Kerkbode''' hier zoo naar waarheid, en als uit het leven, teekent.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen