INGEZONDEN STUKKEN.

(Buiten verantwoordelijkheid van de Redactie.)

Hooggeachte Redacteur!

Daar gij in de Heraut van 14 Maart in het slotartikel sKerspel of Wijk" aan het einde een schrijven uitlokt op het door u geschreven onderwerp, zoo neemt ondergeteekende met bescheidenheid de vrijheid enkele opmerkingen te mogen maken. Ik vraag geen plaatsruimte in uw blad, maar laat dit schrijven ter uwer beschikking. Wel zult gij mij en zeker velen met mij aan u verplichten, zoo wij van uwe zijde een antwoord in de Heraut mogen vernemen, om misverstand te voorkomen, en, zoo het wezen mag, in het rechte spoor te leiden.

Wat de indeeling van kerkgebouwen betreft, deze is in vorige bladen door u besproken, en heeft bij velen weerklank gevonden, zoodat men elkander heeft leeren kennen van het schier eiken rustdag in eenzelfde kerkgebouw te zijn. Meerdere zaken, door u in deze reeks besproken, zouden zeker gemakkelijker zijn verloop hebben, doch ik laat dit over aan meer bevoegden; ik voor mij, zoo als het daar staat, kan er mede instemmen. Doch waarin ik voor mij, en meerderen tot nog toe bezwaar hebben, is het door u aangehaalde in punt 5. Gij schrijft daar: »En dat het niet wel mogelijk is, dit stelsel plotseling en met één slag in ëen kerk, w'aar men dusVfer anders leefde. in te voeren; maar dat het wèl doenlijk is bij vacature van een predikant, door den nieuwen predikant te beroepen voor de predikatie in één bepaald kerkgebouw, en bij dit kerkgebouw, een deel der stad in te deelen". Naar mijne bescheiden meening zou dit kunnen uitloopen op seen" mijn Ds., en zijn Ds. Ja, het zou kunnen uitloopen op een wikken en wegen van een te beroepen predikant, voor dit deel der stad wel en voor dat deel der stad niet geschikt. Ik mag bovenstaand aanhalen, omdat een geval, nog niet zeer lang geleden, in onze eigen stad Amsterdam plaats had, doch niet in onze kerk; dat A niet en B wel gezonden werd ter Bijbelbespreking, omdat het die buurt en niet eene andere buurt was. Hoewel dit verschil van zenden voor het doen van commissiën zeer goed kan zijn, zou ik het beroepen op deze wijze afkeuren. Ook kerkeraden zijn lichamen, waarin de satan niet het minst wenscht binnen te dringen; maar ook in deze kan ik dwalen. Ten andere beroept de kerkeraad namens de geheele gemeente. En wanneer nu de beroepen predikant slechts in één kerkgebouw altijd voor hetzelfde gehoor zou optreden, zoo zou bv. te Amsterdam, waar de gemeente op zes plaatsen des Zondags vergadert, '/e deel der gemeente nimmer haar zelf beroepen predikant zien noch hooren; mij dunkt, op deze wijze moeten leeraar en gemeente vreemd van elkander blijven. Naar mijn bescheiden meening kan de nauwere verbinding aan een leeraar de vervreemding van het grootste deel der gemeente niet vergoeden.

Het staat u beter te beoordeelen dan ik zulks kan denken, daarom wenschte ik u te vragen, welk nut ge er in ziet voor het geestelijk leven ? Of, hoewel dit niet door u is betoogd, wil ik liever vragen, ziet ge er bevordering in, meer dan in het rondprediken ? Altijd onder de toelichting des Heiligen Geestes. Misschien zult ge zeggen : doordat de prediker de geestelijke behoefte zijner hoorders leert kennen. Maar dan heeft de ondervinding van het huisbezoek ook mij geleerd, dat die behoefte dat verschil niet medebrengt, om niet rond, maar in eenzelfde kerkgebouw te prediken. In eenzelfde deel der stad houdt men vaak voor den man met den hoed verborgen, wat men aan dien met de pet openbaart, en ook omgekeerd; dit zal ook u niet onbekend zijn. Zoo dit ook een reden kan zijn, waarom gij de prediking liever in hetzelfde kerkgebouw zaagt, zoo hoop ik in deze door u te worden onderricht.

Gij zult het mij zeker niet ten kwade duiden, zoo ik even persoonlijk word. Regel is het in mijn huisgezin, op enkele uitzondering na — en dit was het reeds vóór '86 — dat ik gebruik maakte van een of twee kerkgebouwen, waarvan ik evenver verwijderd was. Ik hoorde ieder, die mijn geestesrichting was toegedaan. Het stond alzoo bij mij vast, dat zij knechten des Heeren zijn; en hoewel den een twee, den ander vijt en een derde tien talenten zijn geschonken, staat het dunkt mij niet aan mij hem, om reden hem minder gaven zijn toebedeeld, als gezondene voorbij te gaatn.

En ook om deze reden dunkt mij alsnog het rondprediken bevorderlijker. Dan zullen de meerdere gaven de geheele gemeente ten goede komen, of de geheele gemeente zal schuldig staan aan de miskenning der mindere gaven, maar toch gaven. Zijn knechten toebedeeld, voor Zijne gemeente.

En wel is het, dat in elke kleine plaatselijke kerk dezelfde dienaar des Woords optreedt, maar dan komt hij ook weer op niet voor een deel, maar voor de hem gansch toevertrouwde gemeente.

Als ik sprak ter voorkoming van misverstand, zoo ligt het hierin. Door te prediken in een wijk door denzelfden dienaar des Woords kan en wordt nu reeds opgevat en gezegd: Ziet gij wel, het gevoelen van Dr. Kuyper is, dat hetzelfde gehoor komt onder denzelfden prediker, waardoor ik nu de vrijheid heb elke week Ds. A, B en C voorbij te gaan en mijn dominee te gaan hooren. Ook kan het misverstand mijnerzijds zijn.

Mocht ik te uitgebreid zijn geworden, verschoont gij mij dan, daar ik de gave niet bezit met weinig woorden veel te zeggen.

Rekenende op uwe broederlijke toegenegenheid, om mij met raad en daad voor te lichten, waar dit met bescheidenheid van u wordt gevraagd.

Hoogachtend

UEd. dw. dr, en br. in Christus

J. J. SCHEEPEMAKER.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen