Bluiteuland.

Engeland. Het n» e Ï g der m o d'e r n e Godgeleerdheid..

Wij vcïbiijden ons in de vernieuwde uitgave van het boek welks titel wij hierboven afschreveïn. Het is oorspronkelijk in 1645 en 1649 uitgegeven en wel in twee deelen, zonder dat de auteur zich bekend maakte of ooit bekentl werd. Men heeft ei naar gegist wie die C. F., welke letters op het titelljlad den schrijver moeten aanduiden, kan geweest zijn; maar men is er nooit achter gekomen. Het boek is voorzien van eene inleiding en noten van den predikant Dr. M' Crie, terwijl het uitgegeven werd door de heeren D. Bryce and Son, Glasgow tegen den prijs van vijf shillings of drie gulden.

Het eerste deel is „eene uiteenzetting van het verbond der werken en het verbond der genade, terwijl wordt aangegeven welk gebruik er van werd gemaakt en tot welk doel zij dienden, zoowel in de dagen des Ouden Testaments als in die van het Nieuwe Verbond." Het tweede gedeelte m.eld, t zich aan als „de meest voUedigCgt,

kernachtige en geestelijke uiteenzetting van de tien geboden, de onderzoeking van het hart en het leven door dezelve, de reden waarom de Heere ze gaf en het gebruik dat zoowel geloovigen als ongeloovigen daarvan moeten maken.”

Beide deelen zijn in den vorm van samenspraken geschreven. De sprekers zijn Evangelista, een prediker van het Evangelie; Nomista, een wettisch Christen; Nomologista, een prater over de wet; Antinomista, een antinomiaan of wetsverachter, en Neophytus, een jong Christen.

Zoowel m Engeland als in Schotland is dit werk dikwijls herdrukt. In hoofdzaak is het volgens de woorden van Dr. M'Ctie eene compilatie uit de geschriften van Gereformeerde en Puriteinsche Godgeleerden, als Calvijn, Beza en lAither en Engelschen als Lightfoot, Reynolds, Hall, Goodwin, Sibbes, T. Hooker, Perkins en anderen, die in 1645 gerekend werden van den modernen of nieuweren tijd te zijn. Het doel van de verhandeling is, weder volgens Dr. M'Crie, om te laten uitkomen hoe welgemeend het Evangelie van Gods genade is, om de deuren der gerechtigheid wijd open te zetten; om den zondaar recht naar den Heiland te leiden; om hem voor te stellen als schuldig, onmachtig en verdorven; en om hem te overtuigen dat hij, zonder aarzeling, de uitgestrekte hand van Gods genade heeft aan te nemen.

In een appendix wordt er gehandeld over die „broeders en vaders, " waarvan in het boek melding gemnakt wordt, en van de schrijvers die de auteur van het „merg" aanhaalt.

Hetgeen het „merg" geleerd had, werd door latere auteurs den volke verkondigd, doch den eigenaardigen stijl van het boek heeft men niet nagevolgd. Het „merg" bevat de grondstof voor datgene wat mannen als Hog van Carnock, Boston van Ettrick en de Erskine's (Ralph en Ebenezer) geleerd hebben.

Dat een uitgever het aandurft om een dergelijk boek weder uit het stof te voorschijn te brengen, en dat er een Theoloog gevonden wordt die de uitgave van het historische, classieke werk op zich wilde nemen, is een verblijdend teeken. Wij kregen den indruk van Engeland, dat men in hoogkerkelijke kringen tevreden was door het invoeren van steeds meer Roomsche ceremoniën; dat men in laagkerke'ijke kringen, voorzooveel men niet medegesleept was door het rationalisme, het meest sympathiseerde met het methodisme, en dat men in de kerken der dissenters bezig was alles gewonnen te geven aan de „down grade" richting, al meenden wij dat het overblijfsel naar de berkiezing der genade niet ontbrak.

Doch de nieuwe uitgave van het „merg" doet ons hoop koesteren, dat er ook in Engeland weer opnieuw gevraagd wordt naar de oude, beproefde waarheid. Mocht deze hoop niet beschaamd worden!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen