GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Voor Kinderen.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Voor Kinderen.

7 minuten leestijd Arcering uitzetten

UIT KWAAD TOT GOED.

XIX.

IN DE SCHOOL.

't Was Maandagmorgen tegen negen uur, dat Mina zich naar het huis begaf, waar juffrouw Van Leeuwen school bieM. Deze ontving haar met vreugde, en vertelde haar wat zij nu vooreerst zou te doen hebben, lalusschen kwamen de scholieren; de jongste werden door ouders, broers of zusters gebracht, de oudere kwamen alleen.

Heel gezellig zag hel groote schoollokaai er juist niet uit. 't Was dan ook meer een bewaarplaats, die al heel weinig leek op wat zij nu een bewaarschool noemen. Er waren hooge ramen, maar, voor het licht, zonder gordijnen, behalve aan de straatyj. Aan de witte muren hingen een paar lang gebruikte „Leestafels" met prentjes, waarop de oudste kinderen leerden spellen. Ook hing er een zwart bord en een een niet loopende klok, cf eigenlijk wijzerplaat alleen, met het opschrift: Let op den tijd, wat echter bijna geen der leerlingen lezen kon. Verder waren er in den zijmuur een aantal spijkers geslagen, waarop petten, hoeden en mantels konden hangen. Een groo'e plank diende om» er de meegebrachte boterhammen op te bergen. Een groot gedeelte van de school was gevuld met lange, lage bankjes, waarop blijkbaar al veel kinderen hadden gezeten en die er vrij groezelig uitzagen, 't Gezelligst zag de bewaarplaats er uit op den achtergrond. Daar stonden geen banken, maar allereerst een goote Keulsche pot vol water, met een tinnen kroes er bij om uit te drinken. Daarnaast zag men een tafel, waarop leien en griffels lagen, een stapel prenten ouden vuil, en ettelijke dooien met meestal gebroken speelgoed, soldaa jes zonder hoofd en leeuwen met twee pooten. Eenige hooge stoelen waren voor de juffrouwen, als zij wilden rusten. In een hoek stond een groote potkachel, die niet alleen in den winter maar ook des zomers dienst deed. Want op die kachel bakte juffrouw Van Leeuwen eiken Maandag en Donderdag koekjes en wafeltjes, die des middags bij het naar huis gaan werden vereerd aan de kinderen. Wel te weten, als men zoet was geweest, en anders niet. 't Moet wel een prettig gezicht voor de kleintjes zijn geweest, als de juffrouw daar zoo bezig was belooaingen voor hen te bakken. Tegenwoordig vindt men dat op de scholen zoo niet meer!

Maar er waren ook minder prettige dagen, gelijk Mina althans spoedig bemerkte, hoe goed de juffrouw ook voor haar en de andere helpster was.

Enkele kindertjes, die niet gebracht konden worden, en die te jong waren om alleen te gaan, moesten worden afgehaald en later weer thuis besorgd. Dit werkje nu werd Mina opgedragen, daar zij toch zooveel mogelijk in de vrije lucht moest zijn. Hoe goed ook bedoeld, het zaakje viel niet mee, want meermalen gebeurde het, dat een scholier die onwetend het spreekwoord „Oost, West, thuis best" toepaste, niet van de morgen wandeling gediend bliefde, en er een geweldige keel tegen opzette. Wel werd dan, als het niet anders ging, tenslotte geweld met geweld gekeerd, maar 't was niet aardig om zoo met een paar huilende en weerspannige scholieren de morgenlucht te genieten vooial wannneer er nog menschen waren, die dom genoeg „de arme schapen" beklaagden. De herderin had daar wellicht meer recht op. Waren alle verwachte kinderen binnen, dan begon de schooldag met zingen, bidden en het vertellen door de oudste juffer uit Gods Wootd. Dat was voor de meeste leerlingen wel het aangenaamste uur van de dag; ook voor Mina. Want juffrouw Van Leeuwen vertelde heel begrijpelijk en daarbij zoo dat groot en klein er wel naar moest luisteren.

Gezamenlijk ging men daarna wat spelen. Dat was voor de kinderen zoo iets als ont-' spanning, voor de geleidsters echter een niet geringe insjJSinning. Want die vermaken moeten plaats vinden op een binnenplaats, die 200 klein was dat er nooit meer dan tien spelers tegelijk op konden, die dan nog groot gevaar liepen elkaar letterlijk voor bet hoofd te stooten. Zoodoende duurde het spelen heel, heel lang, en diende er bijzonder goed bij opgepast, 2ou bet zonder ongelukken afloopen.

Het moeilijkste echter, was de jonge jeugd in de ichool bezig te houden. Waren alledrie

de ooderwijzeresien aanwezig, dan ging het nog wel. Maar niet zelden moeit het jongste meisje groente halen voor de juffrouw, of aardappelen schillen. Dat laatste nu kon wel vóór de klas gebeuren, maar het is toch.lastig tegelijk naar aardappelen en kinderen te kijken. Juffrouw Van Leeuwen zelf had het dikwijls druk, 't zij met koekjes bakken, met het opmaken van haar muts, of eens in de week met haar kamer doen. In zulke gevallen kwam de zorg voor al de veertig, groot, middelsoort en klein, bijna geheel op Mina neer, en dat wou heel wat zeggen.

Was Mina ook al met lust en liefde, en niet zonder gebed haar taak begonnen, toch viel R haar die in den aanvang niet licht. Met de b jongste kinderen had de jongste helpster minder moeite, daar die in den regel zoet bleven door p veel te slapen, wat hun van harte gegund werd. k Ook met de grootste, die bij juffrouw Van Leeuwen zaten viel de tijd nog wel om te krijgen. Want ze kenden al vrij wat klanken, d maakten op de lei kleine optelsommetjes, en wisten soms reeds aardig te zeggen, wat uur de juffrouw op de wijzerplaat aanwees. Maar het middelsoort, waarover het meisje meer bepaald gesteld was, eischte wel de meeste zorg. Die kinderen namelijk moesten nog „de eerste gronden" leeren, zooals de schoolhouderes het noemde. Dat wil zeggen: zt motsten \esre, n spa a; sietee; drie ie op de Leestafel, en één en één is twee op het telraam, een werktuig waarop men met houten ballejes leerde optellen en aftrekken.

Van al de knutselarijtjes, die men thans op de bewaarschool heeft, van blokken, figuren en mooie platen wist. men toen nog niet, zoodat het heel moeilijk viel een dag om te brengen. Ook het leeren gaf niet veel, wijl de een veel verder was dan de ander en elk zijn beurt moest hebben. Trouwens de hoofdzaak was dat de kleintjes warm — en des zomers vaak heel warm — en wel, voor vele rampen behoed hier zaten. Hoe zij den tijd doorbrachten deed er minder toe. De ouders wisten dat ook zeer goed, en gaven hun kleinen vaak g wat ter „tijdpasseering" j veelal een koekje of andere lekkernij, dat dikwijls onderweg naar school aan een „snoeptafeltje" werd gekocht. Ook kreeg een kind wel een duikelaar of wat knikkers mee, teneinde het vroolijk te bonden. Daarvoor diende ook het speelgoed waarvan ik boven sprak, en dat door het algemeen gebruik zoo/eel geleden had. Een groote afleiding was ook als de dikke witte pots van de juffrouw langs of onder de banken kwam wandelen, of er op sprong. Dan mocht en wilce elke jongen of meisjs het dier aaien, en poes liet hst goedmoedig toe, gelijk een wel opgevoede en welgevoede schoolkat betaamt. Haar aan den staart te trekken of andere wreedheden te begaan was echter streng verboden. 't Was een geluk voor Mina dat zij al spoedig de juffrouw de kunst van vertellen afhoorde, en ook veel afkeek, dat haar, die nooit bij het vak geweest was, best van pas kwam. Daarbij kwam dat zij veel van kinderen hield, en er al spoedig in slaagde ook bij de kleinen geliefd te worden. d b

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 25 september 1910

De Heraut | 4 Pagina's

Voor Kinderen.

Bekijk de hele uitgave van zondag 25 september 1910

De Heraut | 4 Pagina's